Paw albinos zdumiewa śnieżnobiałym ogonem! Sprawdź, jak go hodować.
Paw indyjski – popularny ptak ozdobny, wymagający dużej przestrzeni
Zobacz także
W swojej ojczyźnie paw indyjski cieszy się tak dużą sympatią, że pozwala mu się żerować nawet na polach uprawnych. Ten niezawodny tępiciel węży i czujny strażnik obejścia budzi zachwyt swoim wspaniałym wyglądem, który przysporzył mu popularności na całym świecie. Chów pawi indyjskich nie jest trudny, o ile możemy poświęcić im wystarczająco dużą przestrzeń. Aby osiągnąć sukces w pielęgnacji tych dostojnych ptaków, wystarczy poznać ich podstawowe wymagania.
Charakterystyka
Paw indyjski (Pavo cristatus), nazywany również błękitnym, jest jednym z największych ptaków, hodowanych wyłącznie w celach ozdobnych. Okrywy nadogonowe, które w czasie toków stają się największą ozdobą koguta, osiągają ponad 140 cm długości. Reszta jego ciała mierzy ok. 85 cm. Osobniki męskie mogą ważyć do 6 kg, samice natomiast są znacznie lżejsze i mniejsze – ważą 3-4 kg i razem z ogonami mierzą do 90 cm. Długość skrzydła pawia indyjskiego wynosi 40-50 cm.
Kogut jest żywo ubarwiony – ma intensywnie niebieskie upierzenie na głowie, szyi i piersi. Jego głowę zdobi ponadto czubek, przypominający diadem. Pióra na grzbiecie samca mają brązowo-zielony kolor i są naznaczone jaśniejszymi oraz ciemniejszymi prążkami, spód ciała natomiast pozostaje jednolicie brunatny. Długie okrywy, tworzące tren, przybierają różne odcienie barw niebieskiej, zielonej oraz brązowej i mają silny metaliczny połysk. Gdy kogut rozpościera swój imponujący ogon, na końcach piór widać ogromne, fioletowo-niebiesko-żółte pawie oka.
Kura ma szarobrunatne ubarwienie i płowy lub kremowy spód ciała oraz jasne lica i gardło. Wokół jej szyi często występuje obróżka z kolorowych, zielono-niebieskich piór. Podobnie jak samce, samice mają ozdobny czubek z piór na głowie.
Puch pisklęcia ułatwia mu ukrywanie się w zaroślach: na grzbiecie jest jasnożółty i ciemno nakrapiany, na spodzie ciała zaś brązowy.
Warunki utrzymania
W warunkach naturalnych – w Indiach i na Cejlonie – pawie żyją w gęstych zaroślach w pobliżu rzek. Ptaki te całymi dniami przemierzają dżunglę w poszukiwaniu pożywienia, co należy wziąć po uwagę, decydując się na ich hodowlę. Ten gatunek drobiu ozdobnego najlepiej nadaje się do chowu na otwartej przestrzeni, w parku lub w ogrodzie. Trzeba również pamiętać, że pawie indyjskie, podobnie jak inne bażantowate, są poligamiczne. Żyją w stadach, w których na jednego samca przypada 2-5 samic. Poza okresem lęgowym koguty są pokojowo nastawione do siebie. Gatunek ten nie wykazuje również agresji wobec innych zwierząt.
Chociaż pawie chętniej chodzą niż latają, niektóre osobniki potrafią przelatywać przez wysokie ogrodzenia. Ptakom skorym do wycieczek poza posesję należy skracać lotki. Nawet jeśli nasi podopieczni nie będą odwiedzać sąsiadów, mogą sprawiać nam problemy ze względu na swoje zamiłowanie do krzyku. Pawie lubią obserwować otoczenie z dużych wysokości i żywo reagują na obecność intruzów na swoim terytorium – a głosy mają donośne.
czytaj dalej...
