Uprawa jęczmienia. Zboże dobre na kaszę, piwo i paszę!

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Jęczmień to zboże o dużym arealne uprawy w naszym kraju. Większą popularnością wśród rolników cieszy się jego forma jara. Wynika to ze słabszej zimnotrwałości jęczmienia ozimego w porównaniu do innych gatunków zbóż ozimych. Pomimo wysokiego plonowania, silnie wymarza, zwłaszcza w bezśnieżne i mroźne zimy.

Udział jęczmienia jarego w strukturze zasiewów zbóż w naszym kraju (rok 2013) wyniósł ok 11%. Daje to drugi trzeci wynik po pszenicy i życie. Jęczmień jary może być użytkowany w dwóch kierunkach: paszowym oraz browarnym. Najważniejszym sposobem wykorzystania ziarna jęczmienia w przemyśle spożywczym jest produkcja słodu. Niezbędny jest on do fermentacji alkoholowej, w produkcji piwa oraz whisky. Wysokiej jakości słód wydaje tylko jednolite odmianowo ziarno, nieuszkodzone, jednakowo zabarwione, z odpowiednio wysoką zawartością skrobi i mniejszym udziale białka. Jęczmień wykorzystuje się też do produkcji kaszy, płatków itd. Ponad 70 % ziarna jęczmienia przeznacza się na cele paszowe. Stanowi doskonałe pożywienie dla zwierząt przeżuwających.

Główną zaletą uprawowych form jęczmienia jarego jest ich wysoka odporność na przymrozki wiosenne. Ponadto, zboże to dosyć dobrze znosi uprawę po owsie i pszenicy. Przestrzega się przed uprawą w monokulturze lub po życie i pszenżycie, ponieważ sprzyja to rozwojowi chorób podsuszkowych. Jęczmień, w porównaniu do innych gatunków zbóż jarych, jest najbardziej tolerancyjny na opóźnienie siewu. Trudności w uprawie może przysporzyć ogromna wrażliwość na kwaśny odczyn gleby i nieprawidłowe warunki wodno-powietrzne w wierzchniej warstwie roli. Wynika to z krótkiego okresu wegetacyjnego rośliny oraz słabego systemu korzeniowego, co większa jego podatność na wyleganie. Jęczmień jary plonuje na niższym poziomie niż forma ozima. Średni plon w roku 2013 wyniósł 34 dt/ha.

Przedplon

Najlepszym przedplonem dla jęczmienia browarnego są ziemniaki oraz burak. Pozostawiają glebę w dobrej kulturze, a silnie rozwijające się części podziemne spulchniają glebę. Ponadto, pobierają spore ilości azotu, co z punktu widzenia użytkowania piwowarskiego jęczmienia jest pozytywne. W przypadku typu pastewnego, za najlepsze przedplony uznaje się: łubiny, bobik, groch, rzepak jary i ozimy. Spośród zbóż, tylko owies spełnia wymogi dobrego przedplonu. Pozostałe gatunki stwarzają dobre warunki do rozwoju patogenów grzybowych. Jęczmień jary bardzo źle znosi uprawę w monokulturze i po pszenicy. Zniżka plonu wynosi wówczas nawet 20%.

Zabiegi uprawowe

Wybór i wykonanie właściwych zabiegów uprawowych zależy od rodzaju przedplonu o terminu jego zejścia z pola. Stanowisko po zbożach należy płytko przeorać, następnie wykonać orkę przedzimową średniej głębokości. Pola, na których zdiagnozowano obfite zachwaszczenie, wymagają zastosowania pogłębionej podorywki i kultywatora o łapach sprężystych. Wszystko po to, aby skutecznie wyciągnąć głęboko korzeniące się rozłogi chwastów.

Uprawę wiosenną trzeba rozpocząć od zastosowania brony lub agregatu uprawowego (gleby lekkie) lub od włókowania (gleby ciężkie). Zabiegi nie mogą być głębsze niż 5‒6, ponieważ zaburza to naturalny podsiąk wody glebowej. W rozkruszaniu wierzchniej warstwy roli świetnie sprawdza się wał strunowy.

czytaj dalej...