
Najgroźniejsze choroby królików. Opisujemy objawy i sposoby leczenia
Hodowla królików w Polsce w trakcie kilkudziesięciu lat uległa kilku poważnym zmianom. Zahamowana została produkcja o kierunku użytkowym futrzarskim, ze względu na brak trwałości skórek króliczych, natomiast wzrosła produkcja brojlerów rzeźnych. W Polsce nie spożywa się wiele kg tego rodzaju mięsa w ciągu roku. Nie jest to tak rozpowszechnione jak w innych państwach. Od momentu, w którym otworzono granice na eksport oraz umożliwiono przewóz mrożonych tuszek, hodowla wzrosła. Głównym odbiorcą polskich tuszek króliczych są Niemcy.
Hodowla królików jest bardzo przyszłościowym kierunkiem produkcji zwierzęcej. Niestety w Polsce nie ma kampanii reklamowych dotyczących walorów smakowych tego mięsa, a ma to ogromny wpływ na spożycie.
Króliki charakteryzują się wybitnymi wskaźnikami i parametrami rozrodu oraz tuczu wśród zwierząt gospodarskich. Wysoka płodność oraz plenność umożliwia produkcję dużej liczby potomstwa od jednej samicy w ciągu roku. Króliki wcześnie dojrzewają do rozrodu i mają szybkie tempo wzrostu, przy wysokiej wydajności rzeźnej i niskim stopniu otłuszczenia. Króliki dobrze wykorzystują paszę (1 kg przyrostu z 3,5 kg paszy) i mogą otrzymywać taki jej rodzaj, którego nie mogą pobierać inne zwierzęta gospodarskie (z dużą zawartością włókna).
Występuje kilka kierunków użytkowania królików; mięsny, futerkowy, wełnisty oraz laboratoryjny i amatorski. W Polsce największą popularnością wśród hodowców cieszy się użytkowanie mięsne.
Mięsnie wykorzystywane są rasy duże takie jak belgijski biały, baran francuski i srokacz oraz rasy średnie wcześnie dojrzewające tj.; normandzki biały, kalifornijski czy termondzki.
Użytkowanie futerkowe nie jest już tak popularne jak kiedyś. Skórki i okrywa włosowa nie są trwałym materiałem futrzarskim. W Polsce jest kilka ferm utrzymujących króliki na futro. Hodowane są głównie, króliki rasy rex. Okrywa włosowa aby dojrzeć potrzebuje 8 miesięcy. Króliki ubija się w zimie, kiedy futerko nabiera prawidłowej barwy i gęstości.
Użytkowanie wełniste dotyczy tylko skali amatorskiej. Do tej grupy należą króliki angorskie, którym wełna odrasta przez cały rok. Występują trzy metody pozyskiwania wełny; skubanie, wyczesywanie i strzyżenie.
Użytkowanie laboratoryjne królików jest tak powszechne jak szczurów czy myszy. Króliki wykorzystywane są w rożnych dziedzinach nauki; farmacji, biologii, medycynie czy inżynierii genetycznej.
Użytkowanie amatorskie jest powszechnie znane, w każdym sklepie zoologicznym można spotkać króliki różnych ras.
Wyróżnia się trzy systemy chowu, zależą one od posiadanej powierzchni, ilości pracowników i możliwości finansowych hodowcy.
Na otwartej przestrzeni rozstawione są klatki jedno lub kilkupoziomowe. Tego typu chów jest ograniczony pod kątem intensywności produkcji. Porody odbywają się tylko na wiosnę i latem, kiedy temperatura jest odpowiednia do odchowu młodych. Ten system należy do ekstensywnych i głównie wykorzystywany jest w chowie przydomowym. Klatki powinny być osłonięte od słońca, wiatru i deszczu oraz posiadać system odprowadzający mocz i odchody.
Chów na ściółce umożliwia rozpoczęcie hodowli małym nakładem kosztów. W pomieszczeniu na podłodze znajduje się ściółka, pozwalająca królikom na swobodę ruchu i budowanie gniazd podczas wykotów (najbardziej przyjazny system dla zwierząt). Kojce budowane są zazwyczaj z siatki, a zwierzęta są podzielone na grupy. Ściółkę stanowi siano lub słoma, które służy dodatkowo jako pasza uzupełniająca.
W pomieszczeniach zamkniętych ustawione są rzędy klatek, jedno lub wielokondygnacyjnych, wykonanych z siatki ocynkowanej. W każdej z klatek musi znajdować się karmidło, poidło i domek wykotowy (może być dostawiany przed porodem). Klatki muszą być wykonane w taki sposób, aby sprzątanie, mycie i dezynfekcja nie sprawiały problemów.
Króliki należą do grupy zwierząt, które dobrze znoszą niskie, a nawet bardzo niskie temperatury. Wysokie temperatury i nasłonecznienie mają bardzo niekorzystny wpływ, króliki posiadają ograniczoną termoregulację (nie pocą się). Optymalna temperatura w budynku to 18°C dla samic z młodymi, w miarę wzrostu zwierząt można zmniejszać temperaturę. Dorosłe osobniki mogą być utrzymywane w temperaturze 12-14°C.
Najbardziej odpowiednia wilgotność w króliczarni powinna wynosić około 65%. Obniżenie lub podwyższenie wilgotności nie będzie wpływało pozytywnie na zwierzęta. Na utrzymanie optymalnej wilgotności ma wpływ wentylacja pomieszczeń inwentarskich. Zbyt niska wilgotność może powodować wysuszenie błon śluzowych i obniżenie odporności zwierząt na choroby np. układu oddechowego.
Światło jest bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na rozród królików. W sektorze reprodukcyjnym oprócz naturalnego źródła światła, powinno również być sztuczne. W sektorze tuczu, lub odchowu młodzieży nie trzeba doświetlać pomieszczeń.
Najczęściej stosowanym systemem jest wentylacja grawitacyjna, a poza nim również wietrzenie pomieszczeń. Wentylacja służy odprowadzaniu wilgoci oraz szkodliwych gazów, które mogą zagrażać zdrowiu zwierząt. Należy zwrócić uwagę na to, aby nie powodować przeciągów i żeby klatki nie stały na bezpośredniej linii wlotu świeżego powietrza.
czytaj dalej...Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!
Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska
Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl