Rasy królików hodowlanych – małe, średnie i duże

Olbrzym Srokacz - ciekawa rasa królików Królik nowozelandzki czerwony

Głównym kryterium podziału na rasy królików jest masa ciała. Wyróżnia się rasy duże, średnie, małe i miniaturowe. W Polsce od królików pozyskuje się mięso oraz skóry. Najpopularniejsza jest hodowla królików mięsnych, należących do ras średnich. Króliki futerkowe, należą do ras małych, a ich skórki należą do dobrych surowców futrzarskich (choć mało trwałych).

Rasy duże

Belgijski olbrzym

Został sprowadzony do Polski z Belgii, jest najbardziej rozpowszechnioną rasą. W tej grupie ras jest największy, w wieku 12 miesięcy jego masa ciała może osiągnąć aż 8-10 kg. Belgijski olbrzym ma długi, szeroki tułów sięgający około 70 cm i dobrze umięśniony zad. Przednie nogi są krótkie, tylne zaś, długie i bardzo silne. Głowa jest dosyć duża, a na niej osadzone są długie (do 20 cm) rozchylające się na górze, szerokie uszy. Oczy i pazury powinny być ciemnobrązowe. Najczęściej spotykaną odmianą barwną jest aguti, czyli szarobrązowa. Rozmieszczenie barwnika na włosie jest trzykolorowe, bardzo charakterystyczne dla tej rasy (nasada szara, środek brązowy, wierzchołek czarny lub biały). Ciemnoszare powinny być przednie kończyny, uda i ogon. Belgijski olbrzym występuje w kilku odmianach barwnych : biały, żółty, niebieski, czarny, szynszylowaty, zajęczaty i żelazisty. Króliki osiągają dojrzałość płciową między 6, a 8 miesiącem życia.

Francuski baran

Przywędrował do Polski z Francji, gdzie powstał z krzyżówki trzech ras (belgijski olbrzym, normandzki i baran angielski).

Dorosłe króliki osiągają 6-6,5 kg masy ciała. Cechą charakterystyczną tej rasy jest garbaty nos oraz uszy zwisające od samej nasady odwrócone częścią słuchową ku przodowi. Uszy są duże (długość do 45 cm, szerokość 10 cm) i na końcach zaokrąglone, osadzone na dość sporej głowie. Króliki tej rasy mają zbitą budowę ciała, silne tylne nogi i umięśniony zad.

Najczęściej baran francuski jest szarobrązowy z jaśniejszym spodem, występuje wiele odmian barwnych takich jak biały, niebieski, czarny, srokaty (biało czarny w plamy).

Olbrzym srokacz

Olbrzym srokacz został sprowadzony z Anglii, gdzie powstał z licznych krzyżówek olbrzyma belgijskiego z lokalnymi rasami o ubarwieniu plamistym biało czarnym.

Króliki tej rasy w 8 miesiącu życia osiągają masę ciała 6 kg. Budową przypomina olbrzyma belgijskiego, z tą różnicą, że ma krótkie, stojące uszy (długości 16 cm). Srokacz ma bardzo charakterystyczne umaszczenie biało-czarne lub biało-niebieskie. Wokół oczu znajdują się ubarwione obwódki, przypominające okulary, na policzkach symetryczne, okrągłe plamy. Przez grzbiet przebiega czarna lub niebieska pręga, a po bokach występują równo rozmieszczone plamy (najczęściej 6 lub 8).

Rasy średnie

Biały nowozelandzki

Królik sprowadzony do Polski z Anglii w 1964 r., dokąd trafił z Kalifornii. Powstał z krzyżowania olbrzyma belgijskiego, zajęczaka i ras lokalnych. Jest to najpopularniejsza rasa hodowana w celu pozyskania mięsa w Polsce.

Nowozelandzkie białe króliki są albinosami, z czerwonymi oczami. Są masywne, tułów jest równomiernie umięśniony. Uszy mają około 11-12 cm, są na całej długości owłosione. Głowa jest wydłużona i dość duża, występuje garbaty nos.

Masa ciała waha się pomiędzy 4,5, a 5,5 kg. W tej rasie można wyróżnić dwa typy w zależności od masy ciała; cięższy (większa masa ciała, większe uszy) i lżejszy (mniejsza masa ciała, krótszy tułów i mniejsze uszy). Uzyskują dojrzałość płciową w 4-5 miesiącu, zalicza się je do ras wcześnie dojrzewających (kolejna cecha korzystna przy użytkowości mięsnej).

W ciągu roku samice mogą odchować aż 8 miotów (7-8 sztuk młodych). Do trzeciego miesiąca życia króliki mają bardzo szybkie tempo wzrostu, później powoli słabnie. W wieku 3 miesięcy można otrzymać króliki o masie około 2,8 kg. Obliczono, że wykorzystanie paszy na 1 kg przyrostu, wynosi 3,5 kg. Wszystkie z wymienionych parametrów wynikały z żywienia granulatem.

Białe nowozelandzkie króliki, mają wysoką wydajność rzeźną (około 60%), dużo mięsa w tuszy i małe otłuszczenie.

Czerwony nowozelandzki

Króliki wyglądem i wskaźnikami użytkowości przypominają białe nowozelandzkie. Mają charakterystyczne ceglaste ubarwienie. Masa ciała w wieku 3 miesięcy wynosi 2,3 kg, wydajność rzeźna jest identyczna jak u rasy białej.

Czerwone nowozelandzkie króliki należą również do ras wcześnie dojrzewających. Mają wysokie wskaźniki plenności. Bardzo często są wykorzystywane w krzyżowaniu towarowym.

Kalifornijski

Królik kalifornijski jest drugą w kolejności rasą, w hodowli o użytkowości mięsnej w Polsce.

Mają charakterystyczne ubarwienie, całe ciało jest białe, poza kończynami przednimi, uszami, nosem i ogonem, które są czarne. Mają budowę ciała typową dla ras mięsnych, są prawidłowo umięśnione, maksymalna masa ciała to 5,5 kg.

Jest to rasa wcześnie dojrzewająca (4,5 miesiąca), młode mają szybkie tempo wzrostu, w wieku trzech miesięcy masa ciała wynosi 2,5 kg. Mięso pochodzące od tej rasy, ma najkorzystniejszy profil kwasów tłuszczowych.

Duński biały

Wyhodowane w Danii z krzyżówki ras miejscowych z belgijskim olbrzymem. Rasa ta charakteryzuje się produkcją bardzo dobrej jakości skór. Ciało o harmonijnej budowie, jest całe białe, oczy są czerwone, nosek garbaty, a uszy stojące. Parametry tuczu i wskaźniki rozrodu są trochę gorsze od ras nowozelandzkich. Również należą do ras wcześnie dojrzewających. Obecnie w Polsce nie ma żadnej fermy tej rasy, duńskie białe króliki były wykorzystywane do poprawy jakości okrywy włosowej.

Termondzki biały

Króliki tej rasy są podobne do białych nowozelandzkich i olbrzymów. Należą do albinosów o czerwonych oczach. Idealna masa ciała w wieku 8 miesięcy to 5 kg.

Samice rodzą powyżej 8 młodych, które charakteryzuje szybkie tempo wzrostu. Są zalecane dla hodowli fermowych oraz chowu przydomowego.

Termondzkie białe źle znoszą chów klatkowy, ze względu na zranienia i pęcherze kończyn. Można uniknąć tego typu schorzeń, wkładając do klatek drewniane deski.

Francuski srebrzysty

Francuskie srebrzyste odróżnia od innych ras, ubarwienie. Włosy są umaszczone strefowo, powierzchnia wokół oczu, nóg, ogona i pyszczka powinna być ciemniejsza. Mają umięśniony zad i tył, natomiast w okolicy grzbietu są zwężone.

Masa ciała w wieku 8 miesięcy wynosi około 4,5 kg. Większość wskaźników i parametrów jest niższa od ras należących do tej grupy. Skórki francuskich srebrzystych były szeroko wykorzystywane w przemyśle futrzarskim.

Do ras średnich można również zaliczyć Wiedeńskiego niebieskiego, Wiedeńskiego białego, Szynszyla wielkiego, Popielniańskiego białego (wytworzony w Popielnie). Wszystkie z tych ras występują w hodowli rzadko.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki