Hodowla szczupaka - najważniejsze informacje

Szczupak w stawie Szczupak

Szczupak należy do ryb drapieżnych, występuję licznie we wszystkich rodzajach wód w Polsce. Nie należy do gatunków wymagających. Można go spotkać w wodach strefy umiarkowanej, ale również w strefie mroźnej Północy.

Jego wysoki zakres tolerancji dotyczy wszystkich czynników środowiskowych – światła, temperatury, dostępności tlenu, prądu, pH wody oraz zasolenia. Szczupak pojawia się w słonych zatokach morskich, rzekach, jeziorach, stawach. Najbardziej preferuje ciepłe zatoczki rzeczne z obfitą roślinnością stwarzającą możliwość polowania z ukrycia.

Charakterystyka

Szczupak należy do niewielkiej grupy ryb o charakterystycznym kształcie „strzałkowatym”. Ryby tego gatunku mają wydłużony tułów, delikatnie spłaszczony bocznie. Najwęższe miejsce ciała znajduje się przed płetwą ogonową. Głowa jest górnie spłaszczona, przypomina w budowie grot strzały. Pysk szczupaka jest mocny, szczęka dolna jest lekko wysunięta przed górną. Szczelina jamy gębowej jest bardzo szeroka, sięga aż za linię oka. W jamie gębowej znajdują się bardzo ostre zęby, ich liczba została oszacowana na 700. Linia brzucha i grzbietu biegnie prawie równolegle. Brzuch zaokrągla się jedynie po zjedzeniu obfitego posiłku lub podczas tarła u ikrzyc (samic gotowych do rozrodu). Płetwa grzbietowa znajduje się na wysokości płetwy odbytowej, czyli jest znacznie przesunięta na tylny odcinek ciała. Płetwy piersiowe znajdują się za pokrywami skrzelowymi, natomiast płetwy brzuszne są umiejscowione na brzuchu, pomiędzy płetwą odbytową, a piersiową.

Ciało szczupaka nie jest zbyt zwrotne i elastyczne. Ruch ryby przypomina strzałę wystrzeloną z łuku. Szczupaki mają problem z raptownym skręcaniem i płynięciem w górę. Skręt wiąże się z przepłynięciem dość dużej odległości w celu zakreślenia łuku. W związku z małą zwrotnością, szczupaki rzadko kiedy decydują się na pogoń za sprawnymi, szybkimi i zwrotnymi rybkami. Polowanie na ofiarę, zazwyczaj polega na nieruchomym czajeniu się w zaroślach i wodorostach.

Atak jest jednym sprawnym, bardzo szybkim strzałem, zakończonym połknięciem ofiary. Szczupaki nie gryzą swoich zdobyczy, połykają je w całości. Ucieczka pokarmu z paszczy drapieżnika jest bardzo trudna, ponieważ drobne ząbki szczęki są ustawione w przeciwnym kierunku, co umożliwia tylko wpłynięcie do wewnątrz jamy gębowej.

Miejsca przebywania szczupaka

W ciągu całego roku miejsca przebywania szczupaków zmieniają się w zależności od fazy sezonu rozrodczego oraz zasobności danego miejsca w pokarm. Szczupaki podczas tarła gromadzą się w ciepłych, płytkich wodach przybrzeżnych. Tam również składana jest ikra i rozwijają się młode. Po osiągnięciu wieku dojrzałego młode ryby przemieszczają się w miejsca obfite w pokarm i kryjówki.

Szczupaki bardzo chętnie wracają co roku na te same tarliska. Badania wykazują, że wypuszczone, oznakowane ryby można spotkać w tej samej okolicy, nawet po upływie kilku lat.

Metody chowu szczupaka

Szczupak jest szeroko wykorzystywaną rybą dodatkową w stawach karpiowych. Pozwala na uzyskanie wyższej produkcji z 1 hektara stawu i pełni również szereg innych funkcji. Stawy karpiowe zalewane są wodami z naturalnych zbiorników, co przyczynia się do wpuszczania gatunków niepożądanych tzw. „chwastów rybnych”, które w późniejszym okresie rozmnażając się, produkują drobnicę zaśmiecającą powierzchnię stawu (która zajmuje powierzchnię i konkuruje z karpiem o pokarm). Szczupak wychwytuje drobnicę, która w całkowitej ilości zaspokaja jego zapotrzebowanie pokarmowe. Szczupak żywi się również pokarmem takim jak larwy ważek, pluskwiaki, chrząszcze i kijanki, dzięki czemu oczyszcza staw.

Wydajność stawu zwiększa się nawet o 100 kg z hektara, kiedy utrzymuje się karpie ze szczupakami. Najważniejszą zasadą w chowie mieszanym ze szczupakiem jest dostosowanie jego wieku i wielkości do innych gatunków ryb, tak aby one nie stały się jego pokarmem.

Cykl produkcyjny szczupaka rozpoczyna się od zakupu lub produkcji materiału zarybieniowego we własnym gospodarstwie.

Tarlaki szczupaka wyłowione na jesieni, można utrzymywać z tarlakami karpia w jednym magazynie, pełniącym rolę zimochowu. Warunkiem jest prawidłowe natlenienie i przepływ wody w zbiorniku oraz zapewnienie dostatecznej ilości pokarmu. Tarlaki są już na tyle dojrzałe, że żywią się wyłącznie innymi rybami, dlatego bardzo istotne jest dokarmianie mleczaków i ikrzyc, wpuszczając 1kg drobnicy na 1kg ciężaru szczupaków. Podczas  zimowania nie można dopuścić do znacznych spadków masy ciała, ponieważ może to doprowadzić do niedorozwoju gonad i spadku kondycji na wiosnę.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki