Jak prawidłowo uprawiać lucernę? Odpowiadamy!

Uprawa lucerny Uprawa lucerny

Lucerna, jedna z podstawowych roślin motylkowych drobnonasiennych, ma duże wymagania cieplne i jest bardzo odporna na suszę. To wszystko dzięki silnie rozwiniętemu systemowi korzeniowemu, sięgającemu nawet kilka metrów w głąb gleby. Pod uprawę lucerny najlepiej przydają się gleby przepuszczalne, bez wykształconej podeszwy płużnej, zawierające spore ilości wapnia pomiędzy poziomem próchnicznym a skałą macierzystą. Roślina ma dość wysokie wymagania siedliskowe, świetnie czuje się na wszystkich kompleksach pszennych i żytnim bardzo dobrym. Istotnym czynnikiem, który w głównej mierze decyduje o możliwości uprawy lucerny, są opady. Najintensywniej wodę pobiera w okresie szybkiego przyrostu masy (współczynnik transpiracji 600- 900). Spośród wszystkich roślin motylkowatych przejawia się największymi zdolnościami do gromadzenia suchej masy.

W warunkach naszego kraju, rośliną najczęściej polecaną do uprawy jest lucerna mieszańcowa. Powstała z naturalnego skojarzenia dwóch gatunków: lucerny sierpowatej i lucerny siewnej. Poszerzenie puli genowej na wskutek krzyżowania oddalonego umożliwiło kumulację wielu korzystnych cech w jednej formie mieszańcowej.  Roślina  wielokośna może wytwarzać pełną fazę generatywną w każdym odroście. Lucerna wzbogaca glebę w przyswajalne formy azotu za sprawą symbiozy z bakteriami Rhizobium sp. obecnych w jej brodawkach korzeniowych. Gruba i mięsista szyjka korzeniowa pełni funkcję organu spichrzowego, a jej głębokie umieszczenie w glebie sprzyja dobremu przezimowaniu roślin. Charakterystycznymi cechami morfologicznymi lucerny są trójlistkowe liście oraz kwiaty zebrane w ciemnofioletowe grona.

Głównym kierunkiem uprawy lucerny jest pozyskanie paszy nadającej się do bezpośredniego skarmiania lub zakiszania. Czynnikami, utrudniającymi reprodukcję nasienną są niekorzystne warunki pogodowe w okresie kwitnienia lucerny. Długotrwałe susze lub intensywne opady deszczu podczas sezonu wegetacyjnego utrudniają oblot zapylaczy i wpływają na gorsze plonowanie roślin.

Odmiany

Krajowy rejestr zawiera dwie odmiany lucerny mieszańcowej oraz dziewiętnaście odmian jej formy matecznej: lucerny siewnej. Rolnicy najczęściej korzystają z niekwalifikowanego materiału siewnego, który stanowi dowolną mieszaninę różnych odmian. To jedna z głównych przyczyn wymarzania i niskiego plonowania lucerny w naszym kraju. Gatunkami traw, które poleca się do wysiewania z lucerną, są: stokłosa bezostna, kupkówka pospolita, tymotka łąkowa, rajgras wyniosły (odmiany bezostne). Wszystkie z nich są roślinami dobrze zimującymi, pojawiającymi się licznie i cyklicznie w runi.

Zabiegi uprawowe

Przygotowując pole pod uprawę lucerny należy pamiętać o jego dokładnym odchwaszczeniu. Lucerna jest bardzo wrażliwa na pojawienie się rozłogów perzu. Za najlepsze przedplony uważa się wszystkie rośliny głęboko korzeniące się, tj. okopowe na oborniku oraz kukurydzę. Po starannie wykonanych zabiegach uprawowych po zbiorze rośliny przedplonowej,  lucernę wysiewa się w terminie wiosennym, przypadającym na okres od  II dekady kwietnia do II dekady maja. W przypadku siewu późniejszego (letniego) lucernę uprawia się z reguły w mieszankach z międzyplonami ozimymi lub mieszankach zbożowo- strączkowych zbieranych na paszę dla zwierząt. Jeśli wysiewana jest z owsem, wówczas należy go zebrać na kiszonkę najpóźniej w dojrzałości mlecznej ziarna. Mieszanki lucerny z trawami najlepiej uprawiać z jęczmieniem zbieranym na ziarno. Należy pamiętać, że roślina jest bardzo wrażliwa na pozostałości substancji aktywnych herbicydów w glebie. Dlatego, wybierając stanowisko dla lucerny, należy szczegółowo przeanalizować sposób ochrony przedplonu.

Pola, na których planuje się uprawiać lucernę, już na jesień muszą być zwapnowane, odchwaszczone, nawiezione fosforem i potasem. Głębokie spulchnienie gleby możliwe jest dzięki wykonaniu głębokiej orki przedzimowej. Przygotowując stanowisko pod uprawę lucerny w mieszankach z trawami, wszystkie zabiegi powinny być tożsame z tymi, które normalnie wykonuje się dla rośliny ochronnej: jęczmienia lub owsa. Wiosną należy dokładnie zabronować pole, ograniczając w ten sposób nadmierne parowanie wody z powierzchni gleby oraz zniszczyć wschodzące siewki chwastów. Następnie bardzo dokładnie spulchnia się powierzchnię gleby (4-5 cm) i ostatecznie wyrównuje agregatem uprawowym.

czytaj dalej...

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki