Kaczka piżmowa - opis, hodowla i charakterystyka rasy

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Użytkowanie nieśne

Kaczki piżmowe należą do gatunków późno dojrzewających, osiągają dojrzałość płciową w wieku 29-30 tygodni. Kaczki niosą się przez 44 tygodnie, w połowie nieśności pojawia się 12 tygodniowa przerwa, którą ptaki wykorzystują na pierzenie się. Potrafią w tym czasie znieść od 140 do 180 jaj, które ważą 75-80 g. Zapłodnione jaja są na ogół zbierane i poddawane inkubacji, w celu produkcji kacząt.

Jaja są białe lub biało żółte, o dość mocnej skorupce. W warunkach ekstensywnych, kiedy samice wysiadują jaja i wychowują młode, zazwyczaj w ciągu roku wyprowadzają trzy liczne mioty kaczuszek.

Samice są bardzo dobrymi matkami, mają świetny instynkt macierzyński, zaciekle bronią swoich dzieci w sytuacji zagrożenia (syczą i biją skrzydłami). Kaczory uczestniczą w wychowaniu młodych, bronią samicy z młodymi.

Warunki utrzymania

Kaczki piżmowe są gatunkiem dość wrażliwym na niekorzystne warunki środowiska, szczególnie na niskie temperatury otoczenia. Mają również dużo wyższe wymagania niż np. kaczki Pekin, dotyczące natlenienia pomieszczeń oraz wilgotności. Nie są zalecane do hodowli wielkofermowej, ponieważ trudno jest w niej zachować odpowiednie parametry środowiska wewnętrznego. Najlepsze wyniki dotyczące użytkowości rzeźnej i nieśnej osiągają w systemie ekstensywnym i półintensywnym z dostępem do niewielkich zbiorników wodnych.

Kaczki piżmowe są przyzwyczajone do pobierania pasz gotowych, ziarnistych, jednak bardzo dobrze wykorzystują pastwiska, na których pobierają bardzo dużą część naturalnego pokarmu, jak drobna fauna i flora. Dzięki temu hodowcy nie są narażeni na tak wysokie koszty żywienia i utrzymania.

Bibliografia:

Kaczki piżmowe. Mazanowski A., Polskie Drobiarstwo, 1995/ 3, 2-5

Hodowla i użytkowanie drobiu. Jankowski J., Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2012, s. 379-380

Kaczki. Mazanowski A., Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1988,s. 14-36

Przydomowy chów drobiu. Stern A., Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1995, s. 79-80

Hodowla i użytkowanie drobiu. Świerczewska E., Wydawnictwo SGGW, Warszawa 1993,s. 21-24

Chów drobiu. Świerczewska E., Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2008, s. 44-46

Rasy zwierząt gospodarskich. Nowicki B., Jasek S., Maciejowski J., Nowakowski P., Pawlina E., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011, s. 187-190

Kaczki brojlery. Wasilewski J., Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1979, 21-31

Drobiarstwo. Pod redakcją Potemkowskiej E., Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1964, 212-219

Drób ozdobny. Pudyszak K., Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa 2004, s. 71-78