Kaczki Biegusy Indyjskie - opis, hodowla i charakterystyka

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Biegusy indyjskie są to kaczki użytkowane jednokierunkowo, w produkcji jaj konsumpcyjnych. W Polsce ich hodowla nie jest praktykowana, ponieważ nie ma tradycji spożywania kaczych jaj. Są to kaczki o bardzo charakterystycznej budowie i chodzie.

Pochodzą z południowo-wschodniej Azji, z wysp Malajskich. Zostały sprowadzone do Anglii w XIX wieku i tam udoskonalone pod względem nieśności i szybkości dojrzewania. Wywodzą się od dzikich kaczek krzyżówek, podobnie jak wszystkie rasy kaczek hodowlanych. W Indiach rasa ta jest znana od 500 lat.

Pierwsza wzmianka o biegusach w prasie codziennej ukazała się w 1895 roku, w której opisana została historia przywiezienia dziwnie zbudowanej kaczki przez kapitana statku.

Biegusy indyjskie są rasą, którą wykorzystuje się do krzyżowania międzyrasowego w celu udoskonalenia nieśności, wylęgowości jaj oraz zwiększenia odporności i żerności.

Charakterystyka

Biegusy indyjskie mają spionizowaną, smukłą i długą sylwetkę. Mają niewielką głowę, zakończoną dość dużym dziobem. Szyja jest długa i łagodnie przechodzi w pierś oraz grzbiet. Korpus jest długi, walcowaty, a brzuch powinien być obwisły. Nogi są przesunięte do tyłu, w stronę kupra i szeroko rozstawione, dzięki czemu kaczki bardzo sprawnie poruszają się po ziemi. Ogonek jest krótki, wąski i zaostrzony.

Biegusy nie są dużymi, masywnymi kaczkami. Samiec waży około 2 kg, a samica 1,7 kg. Samiczki mają długość ciała od głowy do ogona około 50 cm, a samce około 75 cm. Tuszka pochodząca od biegusów indyjskich jest mała, bez znacznego przetłuszczenia, ale dość obficie umięśniona jak na rasę typowo nieśną.

Kaczki mają jednolite upierzenie, są najczęściej białe, beżowe, brązowe, czarne lub srokate. Można spotkać odmianę podobną w barwach upierzenia do kaczek krzyżówek. Najbardziej praktyczna jest biała barwa pierza, ze względu na estetyczniejszy wygląd tuszek. W porównaniu do innych ras kaczek, biegusy bardzo szybko się opierzają, co jest bardzo korzystną cechą wpływającą na nieśność i dojrzałość płciową.

Biegusy indyjskie mają żywy temperament, są bardzo ruchliwe (charakterystycznie biegają) i charakteryzują się dużą żernością i małą wybrednością. Biegusy nie latają, ze względu na niezbyt prawidłowo zbudowane skrzydła. Uwielbiają pływać, potrafią wykorzystać nawet najmniejsze zbiorniki wodne. Czasami skubiąc trawę na pastwisku kładąc się na brzuchu.

Kaczki w chowie ekstensywnym niechętnie wysiadują własne jaja i wodzą pisklęta. Charakteryzują się słabym instynktem macierzyńskim, poza tym nie potrafią budować gniazda. Hodowcy często narzekają na to, że kaczki utrzymywane na wolnym wybiegu niosą się gdzie popadnie, a duże straty w produkcji powodują inne zwierzęta (głównie ptaki i psy wyjadające jaja) lub sami hodowcy, rozdeptując jaja. Biegusy po zniesieniu jaja, zakopują je pod warstwą liści lub trawy, mają również tendencje do niesienia się w ukryciu.

Użytkowość nieśna

Kaczki uzyskują dojrzałość płciową w wieku 140 dni. Sezon nieśności trwa 52 tygodnie, przez ten czas nioski produkują 270-280 jaj. Jaja kacze są większe od kurzych, ważą od 65 g do 80 g. Skorupka jest dość mocna, biała lub żółta u ras o jasnym upierzeniu, a u odmian ciemnych skorupka jest szarozielona, lub niebieskozielona.

Jaja pochodzące od kaczek rasy biegus indyjski charakteryzują się wysoką wylęgowością, a kaczęta łatwo się odchowują, procent śmiertelności w zakładach wylęgowych jak niewielki.

czytaj dalej...