Morela Somo – polska odmiana gwarantująca sierpniowe soczyste owoce
Morela Darina - dobrze plonująca i odporna na mróz czeska odmiana
Zobacz także
Morela Darina została wyhodowana w Czechach, a do produkcji wprowadzono ją w 1989 roku. Zalicza się ją do grupy odmian o późnym okresie dojrzewania. Obecnie w Polsce postuluje się, aby wprowadzić ją do krajowego rejestru, ponieważ uzupełniłaby go ona o drzewo o regularnym plonie wysokiej jakości. Przede wszystkim jednak jest to jedna z niewielu odmian przystosowanych do naszych warunków klimatycznych i radząca sobie w chłodne zimy czy wiosenne przymrozki.
Opis
Darina na samym początku wykazuje się dużą siłą wzrostu, która jednak maleje po wejściu w pełnię dojrzewania. Ciekawa jest korona – dosyć szeroka, ale kulista i przy tym umiarkowanie zagęszczona. Wrażenie robią średniej wielkości zaróżowione kwiaty.
Jeśli chodzi o owoce, to są one zazwyczaj nierównomiernie duże. Oznacza to, że ich rozpiętość wagowa wynosi od 45 do 78 g. Poza tym w kształcie są one owalne i raczej symetryczne, co zdecydowanie przemawia na ich korzyść, ponieważ w większości odmian szew dzieli morele na wyraźnie różniące się części. Co do skórki, to jest ona po prostu pomarańczowa, choć nawet połowa jej powierzchni może się pokryć plamistym czerwonym rumieńcem. Miąższ z kolei ma taki sam kolor jak skórka, a w konsystencji jest dosyć zwięzły. Najważniejsze jednak, że jest słodki i dobrze odchodzi od niewielkiej pestki.
Zbiór
Odmiana ta należy do roślin samopłodnych. Oznacza to, że nie potrzebuje w pobliżu siebie innych moreli, by wydać plon. Zatem Darina dojrzewa w połowie sierpnia (6–12 sierpnia), zazwyczaj w ok. 15 dni po Early Orange.
Wytrzymałość
Samo drzewo jest dostatecznie odporne na niskie temperatury. Zresztą tak samo jak pąki kwiatowe, które dodatkowo świetnie zniosą wiosenne przymrozki. Ważne jest także, że radzą sobie z brunatną zgnilizną drzew pestkowych.
Ciekawostki
- Morela była uprawiana w Chinach już 400 lat p.n.e., a jej owoce nazywało się „słonecznymi jajami”, co nawiązywało do tego, że potrzebują one słońca, ciepła i suchego stanowiska.
- Łacińska nazwa moreli – Prunus armeniaca – jest wynikiem błędnego założenia, że pochodzi ona z Armenii.
Autor: Dagmara Deska
Bibliografia:
- Jakubowski T., Brzoskwinie i morele, Warszawa 2002, s. 42.
- Mika A., Sad dochodowy, Warszawa 2010, s. 288–293.
- Morele – soczysty miąższ pod aksamitną skórką, „Mój Piękny Ogród Ekstra”, nr 1/2004, s. 62–65.
- Uprawa brzoskwiń i moreli, red. H. Morgaś, Kraków 2005, s. 27, 30.
