Nawożenie borówki amerykańskiej – radzimy, jak prawidłowo pielęgnować krzewy
Niełatwa uprawa borówki amerykańskiej. Oto sposoby, by sprostać jej wymaganiom!
Zobacz także
Siostra borówki czarnej, czyli pospolitej w Polsce jagody. Inaczej nazywana borówką wysoką, choć często korzysta się z określenia „amerykańska” z uwagi na fakt, że jej uprawa jest zdecydowania bardziej powszechna w Ameryce Północnej (skąd pochodzi) niż w Europie. Nie zmienia to jednak faktu, że owoc ten staje się coraz bardziej popularny na całym świecie. Jak należy uprawiać borówkę przy naszych uwarunkowaniach klimatycznych?
Wymagania do uprawy
Niestety nie można powiedzieć, że jest to roślina mało wymagająca. Najlepiej rośnie na terenach równinnych, a jeśli chodzi o jej wymagania glebowe, to najbardziej odpowiednia jest oczywiście gleba bogata w próchnicę. Ponadto powinna być ciepła (o temperaturze minimum 18°C w okresie wegetacji), lekka i kwaśna, gdyż borówka amerykańska, podobnie jak nasze leśne jagody, preferuje środowisko kwasowe, najlepiej o pH mieszczącym się w przedziale od 4,3 do 4,8.
Borówka jest także wymagającym krzewem pod kątem nawodnienia. Szkodzi jej, zarówno niedobór, jak i nadmiar wilgoci. Stanowisko, na którym będzie uprawiana, powinno mieć względnie unormowany poziom wody gruntowej, oscylujący w granicach wysokości raczej nie większej niż 30 cm, jednak głębokość może się różnić ze względu na rodzaj gleby i być odpowiednio większa.
Nie jest tak, że mniej żyzne gleby lub o odczynie odbiegającym od wyznaczonego przedziału, całkowicie nie nadają się pod uprawę borówki wysokiej. Na użytek własny, jagody możemy uprawiać w przydomowym ogródku, jednak podjęcie się próby założenia dochodowej plantacji w niezbyt dogodnych warunkach może być, delikatnie mówiąc, lekko ryzykowne. Ponieważ gleby spełniające wymienione wymagania występują w lasach iglastych, to właśnie w ich okolicy można z powodzeniem uprawiać borówkę. Gleby mało kwaśne o pH na poziomie 6, czyli znacznie powyżej tolerancji krzewu, można, dla potrzeb własnych, zakwasić poprzez zastosowanie siarki lub kwaśnego torfu.
Wybór odmiany
Ponieważ warunki klimatyczne i glebowe, jakich wymaga borówka amerykańska, są praktycznie takie same dla wszystkich odmian, istnieją inne kryteria, którymi powinniśmy się kierować przy jej wyborze. W pierwszej kolejności wymienić tutaj należy porę dojrzewania owoców. Do wyboru mamy odmiany wczesne, o średniej porze dojrzewania oraz późne. Wśród krzewów, które w pierwszej kolejności wydają owoce, wymienić trzeba m.in. odmiany: Weymouth o równomiernie dojrzewających owocach już na początku lipca; wydające jagody średniej wielkości Bluettę, Earliblue, Sunrise i Duke oraz odmiany Patriot i Spartan o dużych i bardzo dużych owocach. W poczet odmian o średniej porze dojrzewania wlicza się m.in.: duże i aromatyczne jagody Blueray, Bluecrop oraz lekko kwaskowate Nelson, czy dość odporną na zmiany pogodowe Puru. Wśród borówek, na które przyjdzie nam czekać najdłużej, na uwagę zasługują: Darrow, którą charakteryzują bardzo duże owoce oraz wyśmienity w smaku Herbert, a także Bluegold, Jersey czy Lateblue.
Kolejnym czynnikiem, na jaki powinniśmy zwrócić uwagę, jest plenność odmiany, której wysoki poziom zapewni szczególnie Bluecrop i Nelson. W naszych warunkach ważny będzie także dobór odmian mrozoodpornych lub łatwych do hartowania.
Przygotowanie uprawy
Podsumowując, idealnym gruntem pod uprawę borówki amerykańskiej jest gleba o kwaśnym odczynie, najlepiej o pH poniżej 4,5, o wysokiej zawartości próchnicy oraz o dostatecznie uregulowanym, nieprzekraczającym co do zasady granicy 30 cm lub większym (w zależności o rodzaju gleby) poziomie wód gruntowych. W dodatku stanowisko powinno być nasłonecznione i nienarażone na zbyt silne działanie wiatru. Widać zatem, że znalezienie miejsca pod uprawę spełniającego te wszystkie wymagania, w większości przypadków, będzie po prostu niemożliwe. Wówczas konieczne jest uzupełnienie braków i odpowiednie przygotowanie pola.
Aby obniżyć poziom pH gleby, konieczne będzie jej zakwaszenie. Zabieg ten polega na wyoraniu bruzd w miejscu przyszłego sadzenia na głębokości ok. 40 cm i wymieszanie wydobytej ziemi z kwaśnym torfem lub siarką. Jeśli gleba tylko lekko odbiega od preferowanej przez borówkę amerykańską kwasowości, wystarczające może okazać się zastosowanie, również wpływającego obniżająco na pH gleby, ściółkowania z kory drzew iglastych.
Zwiększanie kwasowości gleby opisane powyżej jest jednocześnie jedną z metod użyźniania. Innym jego sposobem jest stosowanie przedplonu z takich roślin, jak łubin, saradela czy owies, których przyoranie w okresie jesieni lub wiosny spowoduje wzrost właściwości gleby.
Jeśli chodzi o nawożenie mineralne przed uprawą, to konieczne może okazać się uzupełnienie ewentualnych niedoborów nie tylko siarki, ale także potasu i fosforu. W celu określenia poziomu pierwiastków w glebie, trzeba wykonać jej analizę, co jest zasadne w przypadku upraw na większą skalę. Dawka orientacyjna dla potasu wynosi od 50 do 75 kg/ha, zaś dla fosforu – od 30 do 60 kg/ha.
czytaj dalej...
