Pszenżyto Fredro – opisujemy cechy tej odmiany i najważniejsze zabiegi agrotechniczne
Pszenżyto jare – przedstawiamy najpopularniejsze odmiany i sposoby uprawy
Zobacz także
Efektywność nawożenia azotem uzależniona jest od dawki, zastosowanego przedplonu, rodzaju gleb oraz przebiegu pogody. Pszenżyto jare przy zastosowaniu nawożenia do 120 kg N/ha może reagować dużym wzrostem plonu ziarna. Dawki poniżej 50‒60 kg N/ha należy stosować przedsiewnie i jednorazowo. W przypadku większych dawek, zaleca się ich stosowanie w dwóch terminach. Jeżeli nawożenie azotem ma odbywać się pogłównie, to należy pamiętać, aby nie zastosować zbyt dużych dawek, które mogą prowadzić do wylegania zboża. Zwiększona dawka azotu może również prowadzić do spadku lizyny i izoleucyny oraz sumy wszystkich aminokwasów egzogennych w ziarnie.
Można również stosować uzupełniające nawożenie dolistne mocznikiem ale nie później niż po przekwitnięciu roślin.
Zabiegi pielęgnacyjne
Jeżeli zastosowanym przedplonem były okopowe to wystarczającą metodą zwalczania chwastów jest dwukrotnie bronowanie stanowiska w fazie szpilkowania i podczas fazy czterech liści. Na stanowiskach gorszych, gdzie występuje silne zachwaszczenie należy dobrać odpowiednie herbicydy, aby pozbyć się z pola chwastów.
Pszenżyto jare jest zbożem mniej porażanym przez choroby liści i kłosa, dlatego też jego uprawa jest tańsza i o wiele mniej energochłonna. Jest również całkowicie odporny na mączniaka prawdziwego.
Zimne warunki pogodowe w lipcu sprzyjają rozwojowi grzybów. Jeżeli na górnych liściach lub kłosach pojawią się septoriozy to należy użyć fungicydów.
W celu jego ochrony przed chorobami, często wystarczające jest zastosowanie zaprawy ziarna przed siewem.
Zbiór
Zbioru pszenżyta należy dokonać w II bądź III dekadzie sierpnia, jednak często zbiory przeciągają się do września, ponieważ pszenżyto jare jest zbożem późno dojrzewającym i podatnym na porastanie ziarna. Po osiągnięciu przez ziarno dojrzałości pełnej, zbioru należy dokonywać jednoetapowo, za pomocą kombajnu zbożowego. Następnie ziarno należy doczyścić oraz dosuszyć do maksymalnej wilgotności 15%.
Autor: mgr inż. Kinga Borek
Bibliografia:
Budzyński W., Szempliński W., „Szczegółowa uprawa roślin”, t. I, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 2012 r, ss. 161-171, 188-195.
Grzebisz W., „Produkcja roślinna”, cz. III, wyd. Rea, Warszawa 2012 r., s. 108-128.
Fotyma M., „Technologie produkcji roślinnej”, wyd. Hortpress, Warszawa 1998 r., s. 61-76.
Najewski A., „Wiosenna odsłona pszenżyta” [w:] „Tygodnik rolniczy”, nr 4/2012 r., s. 20-21.
Paczyńska D., „Żyto i pszenżyto”, Wydawnictwo Miejskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Karniowicach, Karniowice 2012 r.
Szempliński W. „Rośliny rolnicze”, WUWM, Olsztyn 2012 r., s. 86-88.
