Smaczna i orzeźwiająca portulaka warzywna! Właściwości i metody uprawy

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Portulaka warzywna to kolejna roślina, które nie cieszy się w Polsce należytą popularnością, co dziwi, bo przykładowo w Wielkiej Brytanii czy Holandii uznano ją za warzywo narodowe. Ogólnie znana jest na całym świecie, a źródła potwierdzają, że uprawiano ją już ok. 4 tys. lat temu w starożytnym Egipcie. Portulaka jest ceniona szczególnie ze względu na swój niesamowicie orzeźwiający słonawo-kwaskowaty smak oraz bogactwo minerałów.

Opis

Częściami użytkowymi tego jednorocznego warzywa są zarówno liście, jak i łodygi, które bardzo ciekawie się prezentują, ponieważ są ubarwione na wręcz purpurowo. Same liście z kolei będą przede wszystkim grube, mięsiste, o owalnym lub jajowatym kształcie i z krótkimi ogonkami. Nie będą jednak zbyt duże, ponieważ ich wymiary wahają się w granicach do 3,3 cm długości i 1,5 cm szerokości. Jeśli chodzi o ogólną budowę, to portulaka tworzy wrzecionowaty korzeń i mocno rozgałęzione łodygi, mogące mieć do pół metra długości i będące najczęściej lekko wzniesione (też płożące się).

Wymagania

Niestety, roślina ta jest wymagająca praktycznie pod każdym względem. Potrzebować będzie stanowiska ciepłego, dobrze nasłonecznionego i zasobnego w składniki pokarmowe i wodę. Z tego też względu jedyną glebą, na której zrodzi obfity plon, będzie ziemia lekka, próchnicza, ale i o dużej pojemności wodnej. Portulaka źle bowiem znosi suszę; z drugiej strony jest odporna na zalanie. Przy tym wszystkim jednak jest mocno wrażliwa na zimno – temperatura, w której nasiona dobrze kiełkują, kształtuje się na poziomie aż 20–30°C.

Zmianowanie

Zaletą portulaki warzywnej jest jej brak wrażliwości na przedplon. Można ją zatem uprawiać dosłownie po wszystkich warzywach zbieranych na początku wiosny (przykładowo po sałacie, szpinaku czy rzodkiewce).

Uprawa i pielęgnacja

Warzywo to nadaje się do uprawy i w gruncie, i pod osłonami. W pierwszym wypadku nasiona wysiewa się od początku maja do końca sierpnia regularnie co 3 tygodnie. Robi się to w sposób rzutowy, niezbyt gęsto, ale przy tym równomiernie – najlepiej w rzędy co 25–30 cm. Pamiętać trzeba o tym, żeby siewu dokonać w dni bezwietrzne ze względu na drobne nasiona, które mogą zostać porwane przez nawet lekki podmuch. Następnie należy je lekko docisnąć do ziemi (nie przykrywać!), żeby łatwiej było im się wybić. Później portulakę należy ściółkować, a poza tym cały czas odchwaszczać i obficie podlewać.

Gdy z kolei korzystamy z drugiej możliwości, czyli uprawy pod osłonami, to możemy wysiewać nasiona całą zimę. Nasiona spod osłon da się również przeznaczyć na rozsadę przeniesioną na pole w połowie maja. Rozstawa powinna mieć 40 × 25 cm, ponieważ portulaka będzie się silnie krzewić.

Nawożenie

Jeśli chodzi o nawozy potasowe i fosforowe, to stosuje się je jeszcze przed rozpoczęciem uprawy. Nawozy azotowe z kolei dzieli się na co najmniej dwie dawki, gdzie jedną stosuje się przed wegetacją wiosenną, a kolejne – po każdym zbiorze.

czytaj dalej...