Zwalczamy szkodniki truskawek. Zwycięsko odpieramy atak!

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Truskawki to jedne z naszych ulubionych letnich owoców. Niestety ze względu na swój soczysty miąższ i czerwoną skórkę przyciągają także wiele szkodników, które prócz uszkodzenia truskawek, przenoszą choroby porażające roślinę. Poniżej przedstawiamy zestawienie najczęstszych małych wrogów i podpowiadamy metody ich zwalczania.

Szkodniki części nadziemnych

Węgorek truskawkowiec (Aphelenchoides fragariae) i węgorek chryzantemowiec (Aphelenchoides ritzemabosi)

Szkodniki te to polifagiczne nicienie. Występują na różnych roślinach, w tym na chwastach. Na truskawce żerują początkowo na zewnątrz, na stożkach wzrostu, rozłogach i młodych liściach, później przedostają się przez szparki do wnętrza rośliny. Wysysają soki z młodych pąków i liści, stąd nazywa się je nicieniami pąkowo-liściowymi. W Polsce częściej występuje węgorek chryzantemowiec. Objawy najczęściej widoczne są wiosną podczas kwitnienia oraz jesienią. Obserwuje się redukcje wielkości i deformacje liści. Rośliny karłowacieją, mają skręcone i grube ogonki liściowe. Owoce słabo się zawiązują, w późniejszym czasie niż u zdrowych roślin. Plon spada o ok. 20–30%. Nicienie mogą przenosić bakterie (Corynebacterium fascians) powodujące kalafiorowatość truskawki – deformacje środka rośliny, skrócone łodygi. Wyglądem przypominają kalafior. Węgorki rozmnażają się w tkankach liścia. Należy kupować wyłącznie kwalifikowany materiał nasadzeniowy, usuwać porażone rośliny z odrostami i palić je. Przed założeniem plantacji i w czasie jej prowadzenia należy dokładnie niszczyć chwasty. Obecnie nie ma żadnych preparatów i metod zwalczania węgorków.

Niszczyk zjadliwy (Ditylenchus dipsaci)

Polifagiczny nicień atakujący przeważnie warzywa, rzadziej truskawki. Objawy najlepiej widoczne są wiosną i jesienią. Niszczyk powoduje deformacje części nadziemnych. Truskawki są zahamowane we wzroście i karłowacieją. Liście się marszczą, podwijają w dół, mogą ciemnieć. Obserwowane są zgrubienia ogonków liściowych, łodyg i rozłóg – powstaje w nich gąbczasta tkanka miękiszowa. Na owocach mogą pojawiać się jasne plamy. Silnie porażone mogą mięknąć i są wrażliwe na uszkodzenia. Do największej szkodliwości zalicza się zmniejszony plon. Larwy niszczyka zimują w pąkach. Nicienie rozprzestrzeniają się z glebą, kroplami deszczu i sadzonkami. Należy kupować wyłącznie zdrowy, kwalifikowany materiał nasadzeniowy. Truskawki powinno się sadzić na polu nieopanowanym przez szkodniki. Nie zaleca się sadzenia po uprawie roślin żywicielskich (cebula, marchew, truskawka, ziemniaki).

Roztocz truskawkowy (Phytonemus pallidus syn. Tarsonemus fragariae)

Rozwój szkodnika rozpoczyna się przy temperaturze powyżej 10–12°C. Samice nie potrzebują zapłodnienia, by składać jaja. Roztocz atakuje młode, nierozwinięte liście. Wysysa z nich soki, jak również z pąków kwiatowych i rozwijających się kwiatów. Liście porażonych truskawek żółkną, ulegają deformacjom, mogą zasychać. Owoce słabo się wykształcają, są drobne, wolniej dojrzewają. Osłabione rośliny karłowacieją, są mniej odporne na mróz. Obserwuje się dużo gorszy plon w następnym roku (obniżony o 50–80% w zależności od nasilenia szkodnika). Przy silnym porażeniu, na starszych plantacjach całe rośliny zasychają. Roztocz może być przenoszony przez sadzonki, wiatr, narzędzia i owady. Należy kupować wyłącznie zdrowy, kwalifikowany materiał. Opryski środkami wykonuje się zgodnie z progami zagrożeń (przed kwitnieniem – 1 osobnik na 1 listek liścia złożonego) i zaleceniami podanymi w aktualnym Programie Ochrony Roślin Sadowniczych. Można stosować drapieżne roztocza z rodziny dobroczynkowatych.

Przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae)

Polifagiczny roztocz. Rozwój rozpoczyna przy temperaturze powyżej 10–12°C. Żerują larwy i dorosłe osobniki. Na truskawkach tylko na niektórych plantacjach nie występują na nich powszechnie. Roztocz wysysa z rośliny soki i w ślinie wprowadza toksyczną substancję. Na górnej stronie blaszki liściowej pojawiają się drobne, jasne plamki. Liście stają się szarozielone, żółkną, później brązowieją i zasychają. Ich brzegi zawijają się do góry. Przędziorki następnie żerują na dolnej stronie liścia, pozostawiając tam delikatną pajęczynę (jeśli występują w dużym nasileniu). Rośliny słabną, gorzej się rozwijają, mogą więdnąć. Notuje się obniżony plon. Częściej i silniej uszkadzają truskawki uprawiane pod osłonami. W gorące lata przędziorek chmielowiec szybko się rozmnaża. Opryski należy wykonywać, jeśli na 1 listku liścia właściwego zauważono 1–2 osobniki. Te szkodniki zwalczać można drapieżnymi roztoczami z rodziny dobroczynkowatych. Zdarza się, że fungicydy stosowane na szarą pleśń ograniczają występowania przędziorka. Jeśli pod osłonami wykorzystuje się drapieżne roztocza, nie należy używać toksycznych dla nich środków.

Kwieciak malinowiec (Anthonomus rubi)

Czarny chrząszcz z długim ryjkiem osiągający ok. 4 mm długości. Początkowo atakuje liście, wygryzając w nich dziurki. Następnie składa jaja (ok. 60 sztuk) w pąki i podcina ich szypułki. Larwy wyjadają słupki i pręciki oraz dno kwiatowe. Pąki zamierają, brązowieją i zwisają, później opadają na ziemię. Kwieciak powoduje zmniejszenie plonu o 20–50%, czasem na niektórych pojedynczych plantacjach o 80%. Chrząszcz zimuje w resztkach roślinnych i w glebie. Opryski zalecanymi preparatami stosuje się po przekroczeniu progu zagrożenia, jakim są 2 chrząszcze na 200 losowo wybranych kwiatostanów.

Zwójka truskaweczka (Acleris comariana) i zwójka poziomeczka (Ancylis comptana)

Zwójki to drobne motyle. Szkodliwe są ich gąsienice. Żerują od czerwca do sierpnia, najczęściej na kwiatach i liściach, rzadziej na owocach. Początkowo na dolnej stronie liścia obserwuje się larwy ułożone pod oprzędami. Oprzędzają i zwijają liście w rulon. Zjadają miękisz blaszki liściowej, która potem zabarwia się na brązowo. Gąsienice wyjadają również zawartość kwiatów, powodując deformacje zawiązków lub ich całkowite zniszczenie. Na owocach żerują pod działkami kielicha. Starsze gąsienice wyjadają liście, obserwuje się je na górnej stronie dziurki. Podczas zwalczania wiosną kwieciaka malinowca ogranicza się występowanie zwójek. Mogą być one również zwalczane przez pasożytnicze błonkówki.

czytaj dalej...