Paw złoty okazały i wymagający w chowie gatunek zagrożony!

Zobacz także

Rozmnażanie i odchów piskląt

Samice pawia złotego osiągają dojrzałość płciową w 3. roku życia. W kwietniu samiec przystępuje do zalotów – krąży wokół swojego haremu, ustawiając pionowo ogon i potrząsając skrzydłami. Po udanych tokach kury zakładają gniazda w zacisznych zakątkach woliery, bezpośrednio na ziemi, gdzie składają 3-6 jaj. Okres inkubacji wynosi 28 dni. Kwoka wyprowadza pisklęta z gniazda, gdy tylko wyschną. Małe pawie bardzo szybko rosną, a w wieku 2 tygodni najczęściej potrafią już latać. Od drugiego dnia życia należy karmić je twarogiem i jajami ugotowanymi na twardo, z dodatkiem świeżej zielonki, posiekanej drobno i zmieszanej z paszą. Od 6. tygodnia można wprowadzić do jadłospisu małych pawi granulat dla piskląt drobiu grzebiącego.

Ciekawostki

Miłośnicy pawi jawajskich, którzy nie mogą sobie pozwolić na budowę dużych, ogrzewanych wolier, powinni zainteresować się pawiami szmaragdowymi. Gatunek ten został wyhodowany przez skrzyżowanie pawia jawajskiego z pawiem indyjskim i cechuje się dobrym przystosowaniem do klimatu Europy Środkowej.
Liczba dzikich pawi złotych w środowisku naturalnym stale maleje, dlatego gatunek ten został wpisany do Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych.

Autor: Małgorzata Długosz

Bibliografia:

Bombik E. i inni, „Produkcja zwierzęca”, cz. 3, wyd. REA, Warszawa 2010 r., s. 42-46.

Busse P. (red.), „Mały słownik zoologiczny. Ptaki”, t. 2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991, s. 68.

Chvapil S., „Ptaki ozdobne. Leksykon przyrody”, wyd. Delta, Warszawa 2005 r., ss. 9-15, 40-41.

Jankowski J. (red.), „Hodowla i użytkowanie drobiu”, PWRiL, Warszawa 2012 r., s. 480-487.

Kożuszek R., „Modne piórka” [w:] „Kwietnik”, nr 8/2003 r., s. 52-54.