Seler naciowy - uprawa, siew, sadzenie i wymagania

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Nie da się ukryć, że seler naciowy to sprzymierzeniec osób będących na diecie. Warzywo pomaga oczyścić organizm z toksyn oraz wspomaga procesy trawienne. Nie tylko dobrze działa na nasze ciało, ale także ze względu na swój smak i aromat może służyć jako przyprawa zup, która obejdzie się już bez dodatku soli. Doskonale nadaje się do jedzenia na surowo lub wyciskania soku, a także jako dodatek do sałatek czy dań duszonych i gotowanych. O jego dobroczynnych właściwościach świadczy fakt, że kiedyś był uprawiany wyłącznie jako roślina lecznicza.

Wymagania glebowe i klimatyczne

Uprawa selera naciowego jest w naszym kraju zdecydowanie mniej popularna niż selera korzeniowego. Blado wypada także na tle upraw z Europy Zachodniej czy USA.

Wymagania selera naciowego są prawie takie same jak korzeniowego. Również najlepiej rośnie na ciepłych i dostatecznie wilgotnych glebach żyznych, w umiarkowanym klimacie. Najbardziej pod uprawę nadają się gleby torfowe i czarne ziemie o pH na poziomie od 6 do 7.

Roślina jest szczególnie wymagająca pod względem nawodnienia. Optymalna zawartość wody powinna wynosić od 70 do 80% w okresie grubienia korzeni, czyli od lipca do października oraz około 60% w pozostałych fazach wzrostu.

Przygotowanie stanowiska

W przypadku konieczności dostosowania pH gleby do wymaganego poziomu trzeba przeprowadzić wapnowanie. Co ważne, nie robimy tego bezpośrednio przed uprawą selera, gdyż źle znosi świeże wapnowanie. Najlepiej przeprowadzić je przy uprawie przedplonu.

Seler najlepiej uprawiać w pierwszym roku po oborniku, którego dawka stosowana jesienią w roku poprzedzającym uprawę powinna wynosić 30-40 ton na hektar. Uprawy nie można zakładać na stanowiskach, gdzie wcześniej był już uprawiany seler lub warzywa korzeniowe, np. pietruszka czy marchew.

Nawożenie mineralne – dawki orientacyjne

- dla azotu: ok. 100kg na hektar

- dla fosforu: od 80 do 100kg na hektar

- dla potasu: od 160 do 200kg na hektar

Nawozy stosuje się wiosną przed posadzeniem, natomiast nawóz azotowy należy wysiewać w dwóch lub nawet trzech dawkach – przed uprawą oraz pogłównie około miesiąca po posadzeniu oraz w pierwszej połowie czerwca.

Seler naciowy jest wrażliwy na niedobór magnezu, co może sprzyjać pojawianiu się plam chlorotycznych. Brak boru skutkuje pękaniem i brązowieniem ogonków, natomiast niedostateczna ilość wapnia powoduje ciemnienie wierzchołków wzrostu. Wówczas konieczne jest nawożenie siarczanem magnezu i boraksem oraz przeprowadzenie wapnowania.

Uprawa

Seler naciowy, podobnie jak korzeniowy, uprawia się metodą z rozsady, której przygotowanie trwa od 6 do 10 tygodni. Nasiona wysiewa się do inspektu albo do skrzynek umieszczonych w szklarni lub tunelu foliowym w połowie marca. Temperatura, jaką trzeba wówczas zapewnić rozsadzie, to 25 stopni Celsjusza, w okresie wschodów nie niższą niż 14 stopni (optymalna to w granicach18-20 stopni Celsjusza). Kiedy pojawią się listki, rozsadę pikuje się w rozstawie 3cm na 4-5cm.

Rozsadę wysadza się w pole pod koniec maja, kiedy rośliny wykształcą 4-5 liści. Ponieważ seler jest wrażliwy na chłód, gdyby temperatura w tym okresie utrzymywała się poniżej 14 stopni Celsjusza, sadzenie należy nieco odwlec w czasie. Odległości w rozsadzie powinny wynosić około 40cm w rzędach oraz o 40-50cm między rzędami.

Przyspieszona uprawa

O ile w przypadku tradycyjnej uprawy, plonów możemy się spodziewać w okresie od lipca do października, o tyle przyspieszona uprawa pod włókniną lub folią perforowaną pozwala na zbiory już w maju i czerwcu, gdzie na dobrą sprawę dopiero wysadzalibyśmy rozsady do gruntu.

Do uprawy przyspieszonej najlepiej wybrać odmiany wczesne o krótkim okresie wegetacji. Produkcja rozsady przebiega w tym przypadku tak samo, jednak tuż po jej wysadzeniu, rośliny należy przykryć folią. Inna jest także rozstawa, gdyż odległości zmniejszamy do 20cm na 10cm lub nawet 10cm na 10cm.

czytaj dalej...