Choroby ryb stawowych – przegląd największych zagrożeń ryb hodowlanych

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Wibrioza

Wibrioza jest chorobą bakteryjną ryb łososiowatych. Źródłem zakażenia najczęściej jest pasza zawierająca ryby słonowodne, które są stałym rezerwuarem zarazka.

Główne objawy u pstrąga tęczowego to: osłabienie, wychudzenie, spowolnienie ruchów i grupowanie ryb na dnie zbiornika. Skóra staje się ciemna, a gałki oczne ulegają wysadzeniu, z upływem czasu pojawiają się krwawe wybroczyny w pobliżu płetw piersiowych. Często wibrioza jest mylona z posocznicą, zapewne dlatego, że po pewnym czasie wybroczyny przekształcają się w wybrzuszone owrzodzenia. Chorobę można leczyć przy pomocy chemoterapeutyków i immunoterapii.

Choroby pasożytnicze

W gospodarstwach stawowych często spotykane są pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne. Do najczęściej spotykanych należą wiciowce pasożytujące na skrzelach, skórze i we krwi, głównie u karpi. Zwalczanie polega na zastosowaniu kąpieli w soli kuchennej i formalinie oraz likwidacji pijawek. Kolejnym pasożytem jest kulorzęsek, powodujący na skórze i skrzelach wysypkę w postaci białych wyrostków. Na ogół pojawia się w stawach karpiowych, pstrągowych i u linów.

W hodowli ryb stawowych można również natknąć się na takie schorzenia jak: kokcydioza jelita karpi, inwazje przywr i tasiemców. Dużym problemem są również nicienie, wywołujące filometroidozę karpi, pijawki przyczepiające się do skóry oraz skrzeli.

Choroby grzybicze

Pleśniawka

Najczęściej spotykaną chorobą grzybiczą jest pleśniawka, czyli saprolegnioza. Została zaobserwowana u wszystkich gatunków ryb hodowanych w stawach. Jest na ogół następstwem po przebytych chorobach bakteryjnych lub uszkodzeniach ciała. Pleśniawkę wywołują grzyby wodne.

Głównymi objawami choroby są: wytworzenie grzybni ‒ długich nitek na skórze i skrzelach ryby, brak apetytu, apatia i niechęć do ucieczki podczas wyłapywania. Oprócz tego na skórze znajduje się dobrze widoczny nalot.

Leczenie objawów choroby przebiega z wykorzystaniem kąpieli w siarczanie miedzi lub miejscowego pędzlowania środkami dezynfekcyjnymi.

Ichtiofonoza

Ichtiofonoza występuje u wielu gatunków ryb hodowlanych. Źródłem zakażenia są przetworzone ryby słonowodne dodawane do paszy, a więc podobnie, jak w przypadku wibriozy. Warunki sprzyjające rozwojowi schorzenia to niska temperatura, złe żywienie i brak odporności ryb. Głównymi objawami ichtiofonozy są: wytrzeszcz oczu, ogólne wychudzenie, bladość skóry, postrzępione płetwy oraz guzki na całej powierzchni skóry. Najlepszą metodą zapobiegania wystąpieniu choroby jest obróbka termiczna mięsa ryb słonowodnych przeznaczonych na paszę oraz dezynfekcja stawów.

Bibliografia:

Antychowicz J., „Choroby ryb śródlądowych”, PWRiL, Warszawa 2007 r.,

Antychowicz J., Kozińska A., Siwicki A., „Choroby i zatrucia ryb”, wyd. SGGW, Warszawa 1996 r.,

Prost M., „Choroby ryb” Polskie Towarzystwo Nauk Weterynaryjnych, Lublin 1994 r.,

Choroby ryb hodowlanych : materiały szkoleniowe : opracowanie zbiorowe. Pod red. Siwickiego A., K., Antychowicza J., Walugi J., Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza, Olsztyn 1994 r..

Problemy zwalczania infekcji bakteryjnych u ryb hodowlanych. Kowalski C., Komunikaty Rybackie, nr 6/2006 r., s. 11-16.

Chów ryb w stawach. Koch W., Bank O., Jens G., PWRiL, Warszawa 1980 r., s. 289-318.

Chów ryb w małych stawach. Guziur J., wyd. „Hoża”, Warszawa 1997 r., s. 233-235.

Higiena ryb i środowiska hodowlanego z profilaktyką chorób raków. Własow T., Guziur J., wyd. „Hoża”, Warszawa 2008 r., s. 72-96.