Gnatarz rzepakowiec – żarłoczny jesienny szkodnik rzepaku ozimego

Gnatarz rzepakowiec Gnatarz rzepakowiec

Gnatarz rzepakowiec jest szkodnikiem atakującym uprawy rzepaku jesienią. Należy do rzędu owadów błonkoskrzydłych. Występuje częściej w uprawach ozimych, ale w latach o długiej i ciepłej jesieni pojawia się także w odmianach jarych.

Opis i cykl rozwoju

Gnatarz rzepakowiec rozwija aż dwa pokolenia w ciągu roku, niemniej czasem to drugie bywa niepełne lub może w ogóle się nie pojawiać, a innym razem, przy korzystnych warunkach pogodowych, występuje również trzecie pokolenie. Dorosłe larwy, początkowo mają kolor szarozielony, później stają się czarne z czarną główką, trzema parami odnóży tułowiowych i aż ośmioma parami odnóży odwłokowych. W tym stadium wyglądem przypominają gąsienice motyla. Zimują w ziemnym kokonie. Następnie na wiosnę przeistaczają się w ciemnoszarą poczwarkę.

Dorosłe owady ‒ błonkówki wylatują w maju i czerwcu. Mają długość około 6‒8 mm. Charakteryzują się dwiema parami skrzydeł, czarną główką i tułowiem oraz czerwono-żółtym lub pomarańczowym odwłokiem. Samice składają pojedyncze, kremowe jaja wzdłuż nerwów. Larwy żerują około trzech tygodni, a później schodzą do gleby, gdzie zimują lub część z nich przepoczwarza się i daje początek drugiemu pokoleniu. Na przełomie lipca i sierpnia następuje wylot drugiego pokolenia. Wtedy gnatarze żerują głównie jesienią, przeważnie do wystąpienia pierwszych przymrozków.

Szkodliwość

Larwy początkowo pasożytują na spodniej stronie liści, a następnie przechodzą na górę blaszek liściowych. Młode larwy są bardzo żarłoczne, zeskrobują tkankę i wygryzają niewielkie otwory w blaszce, natomiast starsze osobniki szkieletują całe liście pozostawiając gołożery. Po zniszczeniu jednej rośliny, przechodzą na kolejną, co skutkuje tym, że w ciągu kilku dni mogą zniszczyć całą plantację rzepaku, gdyż rośliny pozbawione liści bardzo słabo plonują a nawet zamierają.

Sposoby ochrony rzepaku

Zwykle, by uniknąć szkodników jesiennych, w tym gnatarza rzepakowca, wystarczy zastosować odpowiednie zabiegi ochronne, z rzadka natomiast konieczne jest opryskiwanie chemiczne. Do działań profilaktycznych należą: wczesny siew nasion, izolacja przestrzenna, zwiększenie norm wysiewu nasion i przede wszystkim ich zaprawa, przy użyciu odpowiednich środków np. Cruiser OSR 322 FS.

Do głównych zadań ochronnych należy także obserwacja bezpośrednia lub czerpakowanie. Obserwację wzrokową należy przeprowadzać w różnych częściach pola, w pasie brzeżnym. W każdym miejscu powinno się policzyć ilość larw na 25 losowo wybranych roślinach, zwracając szczególną uwagę na dolną stronę blaszek liściowych, na których żerują larwy. Czerpakowanie zaś przeprowadza się tak samo, jak w przypadku chrząszczy łodygowych, czyli wybieramy około 10 roślin przechodząc wzdłuż pola i delikatnie strząsamy do czerpaka owady.

Uzasadnione użycie środków chemicznych pojawia się po przekroczeniu próg ekonomicznej szkodliwości, który w okresie wschodów określa się na jedną larwę na 1 roślinie, a na wiosnę, zwykle w czerwcu, są to około 4 larw na jednej roślinie.

czytaj dalej...

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki