Jak i kiedy siać łubin? Przedstawiamy najważniejsze zasady

Nasiona łubinu Siew łubinu

Do wysiewu łubinu należy przeznaczać zdrowe, nieuszkodzone nasiona, które odznaczają się dużą zdolnością kiełkowania. Najlepiej do tego wykorzystywać kwalifikowany materiał siewny.

Przed wysiewem nasiona należy zaprawić zaprawą grzybobójczą oraz ewentualnie owadobójczą, a przeciwko zgorzeli siewek można stosować Sarfun T 65 DS czy Vitavax 200 FS. Dodatkowo nasiona można zaprawić środkiem służącym do zwalczania oprzędzika szarego – Mesurolem 500 FS. Jeżeli na polu nie były uprawiane łubiny lub dawno nie występowały w płodozmianie, to nasiona można zaprawić bakteriami brodawkowymi żyjącymi w symbiozie z łubinem. Najlepiej używać do tego zabiegu nitraginy z odpowiednim szczepem bakterii.

Termin siewu

Jeżeli warunki pogodowe są sprzyjające, to łubin można wysiewać już wczesną wiosną, od 20 marca do 10 kwietnia. W rejonie południowo-zachodnim Polski wysiew można wykonywać od II dekady marca do I dekady kwietnia, a w północnym – w I dekadzie kwietnia. Wcześniejszy termin siewu sprzyja procesowi jarowizacji i równomiernym wschodom roślin, a co za tym idzie – umożliwia uzyskanie obfitego plonu nasion. Wcześnie wysiany łubin lepiej wykorzystuje wodę z gleby oraz bardzo dobrze się zakorzenia. Dodatkowo jest również bardziej odporny na zakażenie chorobami wirusowymi. Późny termin siewu wpływa na zmianę wyglądu roślin, które wyżej rosną, wytwarzają dużo zielonej masy i zawiązują mniej strąków. Jednak zbyt wczesne wykonanie siewu prowadzi do wymarzania roślin, a zbyt późne powoduje ograniczone kiełkowanie roślin, ponieważ wilgotność gleby jest mniejsza. Dodatkowo późniejszy siew wpływa znacząco na zmianę ilości białka w nasionach.

Wysiewy mieszanek łubinu ze zbożami można wykonywać od 25 marca do 10 kwietnia. Jeżeli rośliny mają być przeznaczone na zielonkę to najlepszym terminem siewu jest druga połowa kwietnia.

Parametry siewu

Odmiany tradycyjne łubinu wąskolistnego i żółtego należy wysiewać w zagęszczeniu 90–100 nasion/m2, a samokończące 100–120 nasion/m2. Łubin biały wysiewa się w zagęszczeniu 60–80 nasion/m2. Ilość wysiewu dla łubinu żółtego i wąskolistnego powinna wynosić od 125 do 210 kg nasion/ha, a łubinu białego 180–280 kg nasion/ha. W przypadku gorszych warunków klimatycznych czy siedliskowych można zwiększyć normę wysiewu o 15%. Odmiany samokończące łubinu również należy wysiewać w większym zagęszczeniu, ponieważ nie wytwarzają one pędów bocznych. Zbyt mała obsada roślin powoduje silnie rozgałęzianie się roślin i sprzyja zachwaszczeniu, a zbyt duża może powodować ich wyleganie.

Głębokość siewu i rozstawa rzędów w uprawie łubinu jest uzależniona od jego gatunku. Łubin żółty i wąskolistny należy wysiewać w rozstawie rzędów 15–20 cm i na głębokość 3–4 cm. Łubin biały, jeżeli jest uprawiany na glebach zwięzłych, można wysiewać w szerszej rozstawie rzędów, czyli 25–30 cm. Jego nasiona są dużo większe niż u innych gatunków, w związku z tym można wysiewać je na głębokość 4–5 cm.

Łubin żółty w północno-wschodniej części Polski można wysiewać razem z żytem jarym czy owsem, w stosunku 1:1. Wysiew takiej mieszanki sprzyja wcześniejszemu i równomiernemu dojrzewaniu łubinu. W związku z tym taka mieszanka dojrzewa nawet 2 tygodnie wcześniej niż łubin wysiany w czystym zasiewie. Łubin wąskolistny można wysiewać razem z pszenżytem jarym. Pozwala to uzyskać większą ilość białka z hektara i stabilizuje plon. Taką mieszankę można uprawiać na gruntach ornych średnich i słabych, a przed siewem można zastosować nawożenie azotowe w dawce 40–50 kg N/ha. Ilość wysiewu takich mieszanek powinna wynosić 180–220 kg nasion i przykładowo powinna zawierać 60% nasion łubinu i 40% pszenżyta. Siew powinien być wykonywany na głębokość 3–4 cm.

Siew można wykonywać za pomocą punktowego siewnika. Można również do tego wykorzystywać siewniki zbożowe z kołeczkowym zespołem wysiewającym, przeznaczonym do wysiewu grubych nasion. Sposób siewu ma istotny wpływ na plonowanie łubinu białego. Wysokie plony można uzyskać przy jego wysiewie punktowym, ponieważ taka metoda jest dokładniejsza niż wysiew rzędowy.

Bibliografia:

  1. Artyszak A., Kucińska K., Niemczyk H., „Łubiny”, (w:) „Produkcja roślinna”, Wyd. REA, część II, Warszawa 2010 r., str. 194–195.
  2. Ciesielska A., Niemczyk H., Radecki A., Suwara I., Wysmułek A., „Rośliny motylkowate grubonasienne (strączkowe)”, (w:) „Podstawy rolnictwa”, Wyd. REA, Warszawa 2008 r., str. 152–153.
  3. Faligowska A., „Łubin czeka na swój czas”, „Tygodnik Rolniczy”, nr 1–2, Poznań 2009 r., str. 32–33.
  4. Jasińska Z., Kotecki A., „Materiał siewny i siew. Łubin”, (w:) „Szczegółowa uprawa roślin”, Wyd. Akademii Rolniczej, Wyd. II, tom II, Wrocław 2003 r., str. 40–41.
  5. Krawczyk R., Mrówczyński M., „Metodyka integrowanej ochrony łubinu wąskolistnego, żółtego i białego dla producentów”, Instytut Ochrony Roślin, Państwowy Instytut Badawczy, Poznań 2012 r., str. 6–7.
  6. Podleśny J., Strobel W., „Wpływ terminu siewu na kształtowanie wielkości plonu nasion i białka zróżnicowanych genotypów łubinu wąskolistnego”, „Acta Agrophysica”, nr 8(4)/2006 r., str. 923–933.

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki