Jak uprawiać facelię błękitną? Odpowiadamy!
Uprawa łubinu – rośliny, która ozłoci słabe stanowiska uprawne!
Zobacz także
Łubin żółty wykorzystywany jest do produkcji wysokobiałkowych pasz treściwych, zielonek, nawozów zielonych oraz międzyplonów. Gatunek ten ma większe znaczenie gospodarcze w porównaniu do innych uprawnych form łubinu. Wynika to z wysokiej zawartości białka (42‒45%) i tłuszczu (5%) w ziarnie. Duża wartość odżywcza nasion uwarunkowana jest obecnością wielu aminokwasów egzogennych, w tym leucyna i lizyny.
Łubin żółty to ważna roślina przedplonowa, która wzbogaca glebę w przyswajalne formy azotu. Zdolność tę zawdzięcza relacjom symbiotycznym z bakteriami Rhizobium sp., które zasiedlają brodawki tworzące się w górnej części korzeni. Dzięki głębokiemu, sztywnemu systemowi korzeniowemu wpływa na głębokie spulchnienie gleby i rozluźnienie warstwy podornej. Ponadto, łubin pobiera składniki pokarmowe z głębokich warstw, przemieszczając i pozostawiając je roślinom następczym wykształcającym płytsze korzenie. Właściwość ta sprawia, że gleba jest chroniona przed jednostronnym wyczerpaniem zapasów wody na tych samych poziomach. Roślina wykształca sztywny pęd, który nie ulega wyleganiu. Sukcesem hodowli nowych odmian łubinu żółtego było stworzenie form o niepękających strąkach, których długość okresu wegetacji wynosi od 110 do 120 dni. Poniżej prezentujemy najważniejsze aspekty związane z uprawą łubinu.
Wymagania siedliskowe
Roślina ma dość duże wymagania termiczne, kiełkuje w temperaturze 4‒5°C. Dobrze znosi krótkotrwałe przymrozki nieprzekraczające -8°C. W okresie od siewu do wchodów łubin żółty przechodzi stadium jarowizacji, która odgrywa szczególną rolę w późniejszym rozwoju i plonowaniu. Największe zapotrzebowanie na wodę przypada na kiełkowanie nasion, pąkowanie i początek kwitnienia. Susze w dwóch ostatnich fazach powodują zasychanie roślin oraz nadmierne opadanie zawiązków kwiatów. Ponadto, niedobory wody sprzyjają gromadzeniu się szkodliwych alkaloidów w nasionach. Spośród wszystkich uprawianych gatunków łubinów w naszym kraju, łubin żółty ma najmniejsze wymagania glebowe. Najlepiej plonuje przy pH podłoża 5‒6. Wysiew nasion łubinu do gleby świeżo zwapnowanej to podstawowy błąd agrotechniczny popełniany w jego produkcji. Na stanowiskach zasobnych w wapń roślina cierpi na chlorozę (zahamowanie syntezy chlorofilu i zamieranie części nadziemnej).
Rośliny przedplonowe
Za najlepsze przedplony w uprawie łubinu żółtego uznaje się: zboża, wysiewane w drugim roku po okopowych na oborniku. Bezpośrednia uprawa po burakach i ziemniakach nawożonych obornikiem sprawia, że łubin nadmiernie rozwija swoje części nadziemne i wydłuża wegetację, co obniża plonowanie. Inne gatunki roślin strączkowych nie są polecane jako przedplony ze względu na wysokie nasilenie chorób i szkodników oraz osłabienie aktywności brodawek korzeniowych. Częsta uprawa łubinu po sobie prowadzi do „wyłubinienia” – utraty urodzajności gleby na wskutek pojawienia się inwazyjnych bakteriofagów odpowiedzialnych za niszczenie brodawek i porażenie chorobami zgorzelowymi. Udział roślin strączkowych w strukturze zasiewów gospodarstwa nie powinien być większy niż 25%. Łubin żółty jest bardzo dobrym przedplonem dla zbóż, zwłaszcza ozimych. W uprawie na zielonkę świetnie sprawdza się jako roślina podporowa dla wszystkich gatunków wiotkołodygowych.
czytaj dalej...
Komentarzy (3)
sebastian
Dodano: 2015-03-23 12:37:55Jaka odmiane najlepiej siac na pasze dla trzody?
Kazik
Dodano: 2015-03-24 11:55:45Z łubinu żółtego polecam odmiany Lord i Taper (Taper ma najwięcej białka, bo chyba koło 47%). Dobrze też dodać łubinu wąskolistnego, np odmiana Baron lub Zeus
nowy
Dodano: 2015-05-14 16:19:09a w łubinie wąskolistnym jak zwalczyć poprawnie owies głuchy? czym opryskac mozna?