Choroby indyków - przegląd, objawy i zwalczanie
Najpopularniejsze rasy indyków. Oto nasz przegląd!
Zobacz także
Mieszańce międzyrodowe
Mieszańce międzyrodowe odgrywają najistotniejszą rolę w produkcji brojlerów indyczych. Najbardziej znane polskie mieszańce to WAMA, mają cechy produkcyjne podobne do indyków w typie średniociężkim białych szerokopierśnych.
Na świecie dominują trzy firmy produkujące materiał zarodowy służący wytwarzaniu brojlerów indyczych. Są to firmy BUT – British United Turkeys oraz Nicolas, które należą do wspólnego koncernu Aviagen oraz Hybrid funkcjonujący jako sektor Hendrix-Genetics. W Polsce dostępne są jednodniówki wszystkich wymienionych powyżej firm. Indyki BUT wykorzystywane są głównie do sprzedaży całych, małych tuszek. W Polsce mięso indycze jest głównie spożywane w elementach kulinarnych, a nie w formie całych tuszek, dlatego istnieje największy popyt na indyki w typie ciężkim.
Bibliografia:
Faruga A., „Intensywna produkcja młodych indyków rzeźnych, PWRiL, Warszawa 1988 r., 12-27.
Faruga A., Jankowski J., „Indyki. Hodowla i użytkowanie”, PWRiL, Warszawa 1996 r., 9-21, 23-24.
Jankowski J., „Hodowla i użytkowanie drobiu”, PWRiL, Warszawa 2012 r., s. 328-330.
Jasek S., Maciejowski J., Nowakowski P., „Rasy zwierząt gospodarskich”, PWN, Warszawa 2011 r., s. 175-177.
Malik V., „Atlas ras drobiu”, PWRiL, Warszawa 1969 r., s. 203-218.
Stern A., „Przydomowy chów drobiu”, wyd. Multico, Warszawa 1995 r., s. 93.
Świerczewska E., „Hodowla drobiu i technologia jego chowu” wyd. SGGW, Warszawa 2000 r., s. 40-42.
Świerczewska E., „Chów drobiu”, wyd. SGGW, Warszawa 2008 r., s. 42-43.
Świerczewska E., „Hodowla i użytkowanie drobiu”, wyd. SGGW, Warszawa 1993 r., s. 16-17.
