Śmiałek darniowy - trawa zaniedbanych łąk
Rdest plamisty. Zobacz, jak go zwalczać i wykorzystać w ziołolecznictwie
Zobacz także
Pochodzenie nazwy rośliny jest prawdziwą zagadką – nie wszystkie egzemplarze rdestu plamistego mają charakterystyczne plamy, a inne gatunki roślin rdestowatych mają ich nawet więcej. Z tego względu rozróżnianie ich jest bardzo trudne i stanowi nie lada wyzwanie nawet dla zielarzy.
Charakterystyka
Siewki tej jednorocznej rośliny jarej pojawiają się dopiero kiedy temperatura powietrza jest dość wysoka – najczęściej przypada to na maj i czerwiec. Pierwsze liścienie są zielone lub nabiegają na czerwono, mają eliptyczny kształt i są wydłużone. Liście właściwe mają bardzo podobny kształt – są długie, lancetowate. W ich strukturze bardzo wyraźnie można wyróżnić siatkę nerwów, czasami na ich powierzchni pojawia się brunatna plama, która może przypominać trójkąt. Liście siedzą bezpośrednio na łodydze, która jest wyprostowana i leżąca, silnie się rozgałęzia. Na jej biegu są widoczne kolanka, może osiągnąć od 5 do 60 centymetrów długości. Cała roślina bywa pokryta bardzo krótkimi, delikatnymi włoskami.
Bardzo ładnie prezentują się kwiaty rdestu plamistego, które są zebrane w gęste, proste kłosy o walcowatym, symetrycznym kształcie. Kłosy te wyrastają z kątów liści. Kwiatostan jest drobny, składa się z kilkudziesięciu rurkowatych kwiatuszków o różowych, białych lub wpadających w zieleń płatkach korony. Roślina kwitnie dopiero na jesieni, we wrześniu, rzadziej w sierpniu. Jednakże kwiaty potrafią przetrwać jesienną niepogodę i słotę, odpadają dopiero po pierwszych przymrozkach. Owocem rdestu jest jajowate, spłaszczone, czarne nasionko. Pojedyncza roślina może wytworzyć ich aż 800, a według badań, potrafią one przetrwać w ziemi aż 30 lat, nie tracąc możliwości zakiełkowania. Rdest plamisty najczęściej wysiewa się na miejscu, ale w dużej mierze nasiona przedostają się do obornika i materiału siewnego, z którym wędrują na kolejne stanowiska.
Występowanie
Rdest plamisty jest rośliną wskaźnikową gleb o lekko kwaśnym odczynie pH. Zazwyczaj wybiera ziemie ciężkie lub średnio ciężkie. Lubi wilgotne podłoża, toleruje gleby podmokłe, na przykład torfowiska lub wilgotne gleby piaszczyste. Pojawia się najczęściej na stanowiskach żyznych, bogatych w składniki mineralne. Jest bardzo pospolitym chwastem na całym terenie Polski, poza uprawami często porasta miedze, trawniki i ogrody.
Szkodliwość
Chociaż nie ma oficjalnych progów szkodliwości dla rdestu plamistego, nie ulega wątpliwości, że jest to bardzo szkodliwa roślina. Stanowi poważną konkurencję dla roślin uprawnych. Pojawia się we wszystkich uprawach, zwłaszcza w okopowych i w ogrodach. Jej pojawienie się w burakach powinno zaalarmować każdego rolnika, ponieważ jest żywicielem mątwiaka burakowego. W zbożach nie stanowi większego problemu, głównie ze względu na późne wschody – roślina dojrzewa dopiero na ścierniskach, a w zbożach ozimych karłowacieje, nie mając dostatecznego dostępu do słońca.
Udział rdestu plamistego na pastwisku jest niepożądany, zjedzony w nadmiarze przez krowy i konie może prowadzić do poważnych zatruć.
czytaj dalej...
