Stokłosa bezostna - mało popularna w Polsce trawa pastewna o dużej wartości pokarmowej
Śmiałek darniowy - trawa zaniedbanych łąk
Zobacz także
Śmiałek darniowy (Deschampsia caespitosa) to roślina pojawiąjąca się na trwałych użytkach zielonych. Należy do traw wysokich, zbitokępowych, która wytwarza sterczące okrągłe kępy. Uznawana jest za chwast łąkowy i pojawia się w wyniku zaniedbania zabiegów pielęgnacyjnych lub prowadzenia nieprawidłowego wypasu.
Aktualnie prowadzone są badania nad ozdobnymi formami śmiałka darniowego.
Występowanie
Śmiałek darniowy jest gatunkiem pospolitym, występującym w całej Polce. Pojawia się na niewłaściwie użytkowanych łąkach i pastwiskach, które mają nieuregulowane stosunki powietrzno-wodne oraz odznaczają się zmiennym uwilgotnieniem. Może również występować w widnych leśnych miejscach.
Wymagania klimatyczne i glebowe
Śmiałek rozwija się dobrze w każdym siedlisku. Może występować na stanowiskach wilgotnych, suchych, żyznych, ubogich, kwaśnych, zasadowych i umiarkowanie zasolonych. Najlepiej rośnie na stanowiskach żyznych, które są okresowo nadmiernie wilgotne oraz na rozpylonych glebach torfowych i na stanowiskach zacienionych.
Cechy charakterystyczne
Śmiałek darniowy jest trawą, która tworzy silnie zbite kępy, mające średnice nawet 25 cm i wysokość 50 cm. Wyrastają one ponad powierzchnię darni i utrudniają jej użytkowanie. Wykształca silny system korzeniowy, w związku z tym łatwo przystosowuje się do różnych warunków siedliskowych i w zależności od tego jego korzenie mogą dorastać do 15 cm na stanowiskach wilgotnych, albo do 100 cm na stanowiskach suchych. Trawa ta wytwarza pędy generatywne, które mogą osiągać wysokość nawet 150 cm. Jej źdźbła są proste i gładkie, a blaszki liściowe są wyraźne i mają ostro zakończone żeberka. W pączku są złożone. Na pędach generatywnych liście mogą dorastać do 20 cm, a na wegetatywnych do 60 cm. Kwiatostanem jest rozpierzchła wiecha właściwa, która może osiągać długość nawet 50 cm. W dotyku jest śliska i jedwabista. Ma liczne, 2-kwiatowe kłoski dostarczające bardzo dużo ziarniaków, które mogą zalegać przez długi okres czasu w glebie, nie tracąc przy tym swej żywotności. Wytwarza też cienkie i proste gałązki, a jej plewy są błoniaste, zielonkawe i mają fioletowo-brunatne przebarwienia. Ziarniak śmiałka jest otoczony bezbarwnymi plewkami o jednakowej wielkości, a osadka jest pokryta długimi, białymi włoskami. Masa 1000 nasion wynosi 0,2-0,3 g.
Śmiałek darniowy jest trawą odznaczającą się dużą trwałością. Jednak podczas ostrych zim może wymarzać, ponieważ jego węzły krzewienia ulokowane są nad powierzchnią gleby.
Jest rośliną dnia długiego, która rozpoczyna wegetacje wczesną wiosną i późno kwitnie (od czerwca do września). Po wschodach śmiałek rozwija się bardzo powoli, a w pierwszych latach wzrostu nie wykształca pędów generatywnych. Jest wrażliwy na niskie koszenie, ale znosi umiarkowane udeptywanie. Bardzo dobrze reaguje na nawożenie oraz wykazuje dużą odporność na patogeny. Jest trudny do zwalczenia i może wypierać inne, cenne gatunki roślin.
Skład chemiczny
Śmiałek darniowy zawiera małe ilości białka ogólnego i cukrów. Za to w jego składzie jest bardzo dużo celulozy, hemiceluloz i lignin. Skład mineralny jest bardzo zróżnicowany. Należy on do traw zawierających bardzo duże ilości krzemu (1,9%). Azot azotanowy kumuluje w niewielkich ilościach, a na wiosnę wytwarza dużo barwników chlorofilowych i karotenu.
Śmiałek w bardzo wczesnym stadium rozwojowym charakteryzuje się bardzo dobrym składem chemicznym pod względem żywieniowym, ponieważ zawiera dużo cukrów rozpuszczalnych w wodzie. W późniejszych fazach rozwojowych bardzo szybko wzrasta zawartość składników ograniczających strawność
czytaj dalej...
