Wyczyniec łąkowy – charakterystyczne lisie ogonki doskonałe na pastwisko!

Wyczyniec łąkowy  Wyczyniec łąkowy zwany lisim ogonem

Wyczyniec łąkowy to okazała trawa, która dzięki swym strzelistym wiechom tworzy charakterystyczny element krajobrazu na łąkach. Występuje pospolicie na terenie Azji i Europy. W Polsce należy do najwcześniejszych traw łąkowych. Można ją spotkać na całym obszarze niżu i w górach po pasmo regla górnego. Nazwa rodzajowa wyczyńca pochodzi od greckich słów „alopex”, czyli „lis”, oraz „oura” – „ogon” i nawiązuje do rudo kwitnących kwiatostanów. Polska nazwa ludowa także brzmi lisi ogon.

Wyczyniec często bywa dominującą rośliną łąk położonych w dolinach rzek. Porasta pastwiska, zarośla i przydrożne skarpy. Preferuje gleby mułowo-glejowe, mady, żyzne i wilgotne, bogate w azot. Należy do roślin wskaźnikowych gleb bogatych w potas i fosfor. Chętnie rośnie na stanowiskach nasłonecznionych i suchych, dobrze znosi okresowe zalewy, ale nie toleruje wody stojącej. Sporadycznie zachwaszcza uprawy i użytki zielone. Osoby podatne na uczulenia powinny na niego uważąć, ponieważ mieszańce tego gatunku z wyczyńcem polnym wywołują alergię.

Charakterystyka

Wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis) jest wieloletnią, wysoką trawą z rodziny wiechlinowatych, osiągająca ok. 140 cm wysokości. Krzewi się rozłogowo-luźnokępkowo. Wykształca od 4 do 24 wydłużonych pędów wegetatywnych. Prosto wzniesione źdźbło jest gładkie, podzielone na 4 lub 5 międzywęźli, silnie ulistnione. Blaszki liściowe są długie, płaskie, zwinięte w pączki, wrzecionowate, wyraźnie lecz nierówno bruzdkowane. Krótkie języczki są ścięte, pod spodem lekko połyskujące, zielone lub szarozielone. Otwarte i gładkie pochwy liściowe na najwyższych piętrach pędów generatywnych ‒ rozdęte.

Wyczyniec ma charakterystyczne walcowate, wydłużone i miękkie w dotyku kłosokształtne wiechy, zwężające się u podstawy i na szczycie, przypominające lisi ogon. Wiechy przybierają kolor od różowego do granatowo-niebieskiego. Jednokwiatowe kłoski z kolankowato wygiętą ością wyrastają z grzbietu plewki dolnej. Trójnerwowe plewy pokryte są miękkimi i długimi włoskami, u dołu zrośnięte. Plewka górna jest nierozwinięta.

Wyczyniec łąkowy kwitnie na początku maja. Później wykształca się lancetowato-jajowaty ziarniak, trójkątnie zaostrzony na szczycie i u podstawy, otulony tylko miękką plewką dolną, u której nasady wyrasta ość wychodząca poza plewy i kolankowo wygięta. Plewki górniej nie ma. Nasiona trawy zachowują zdolność kiełkowania w glebie przez wiele lat. Roślina rozmnaża się tylko wegetatywnie przez podział.

Ze wszystkich traw polskiej flory, wyczyniec najwcześniej rozpoczyna wegetację wiosenną. Niekiedy kłoszenie następuje już z w marcu, po wschodzie rozwija się jednak powoli, pełnię osiągając dopiero po 2‒3 latach.

czytaj dalej...

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki