Kupkówka pospolita - opis, siew, uprawa, użytkowanie i zbiór
Zwalczamy owsicę omszoną – pospolitą trawę i chwast polny
Zobacz także
Owsica omszona to niezwykle pospolita trawa, która pojawia się w zasadzie na całym terenie Polski. Swoją nazwę zawdzięcza krótkim, ale bardzo gęstym włoskom, które pokrywają całą roślinę, włącznie z plewkami kłosków i ziarniakiem.
Charakterystyka
Ta trwała trawa tworzy luźne kępki, złożone z kilkunastu pędów, zarówno generatywnych jak i wegetatywnych. Najwyższe są pędy kwiatowe, które mogą dorosnąć nawet do 125 centymetrów wysokości, najczęściej jednak pokrój rośliny waha się w granicach 30-100 centymetrów. Źdźbła owsicy omszonej najczęściej są zielone, ale zdarzają się również purpurowo nabiegłe, są słabo ulistnione. Blaszki liściowe są płaskie, na ich wierzchniej stronie można bez trudu zauważyć dwie podłużne bruzdki biegnące wzdłuż nerwu głównego. Są równowąskie, mają kapturkowate zakończenie, bardzo sporadycznie pokrywają się krótkimi, wyraźnymi włoskami. Co ciekawe, liście rosnące na pędach wegetatywnych są zdecydowanie dłuższe od tych, które pokrywają pędy generatywne.
Kwiatostanem owsicy omszonej jest podwójna wiecha, której długość może dochodzić do 20 centymetrów. W każdym przypadku najniższe piętro wiechy składa się z 5 gałązek, wszystkie wyższe mają po 2 gałązki. Kłoski są dość duże, najczęściej kilkukwiatowe, ościste, z tym, że liczba ości jest zależna od liczny kwiatów. Ziarniak ma wydłużony pokrój, na szczycie jest owłosiony, a mimo to połyskujący. Otaczające go plewki również są pokryte włoskami, dobrze ukrywają owoc. Roślina może rozmnażać się również poprzez krótkie rozłogi podziemne.
Cykl rozwojowy owsicy omszonej jest niezwykle zróżnicowany. Siewki pojawiają się bardzo wczesną wiosną. Niektóre egzemplarze pojawiają się już w kwietniu, większość zaś kwitnie na przełomie maja i czerwca. Po przekwitnieniu roślina wyraźnie marnieje, ale żywotność odzyskuje wczesną jesienią. Niektóre owsice zamierają na zimę, najczęściej jednak jest to gatunek mrozoodporny, więc może być również zimozielona. Jest jednak mało odporna na konkurencję i szybko ustępuje pola bardziej agresywnym roślinom. Słabo odrasta po skoszeniu.
Występowanie
Owsica omszona to bardzo pospolity w Polsce gatunek. Najczęściej pojawia się na niżu, w wyższych partiach górskich występuje sporadycznie. Jest niezwykle odporna na zdeptanie, zmianę odczynu kwasowości i poziomu wilgotności gleby. Preferuje gleby murszowate i mineralno-murszowate oraz mady. Lubi stanowiska lekkie, ubogie w składniki pokarmowe, dość wilgotne. Najczęściej pojawia się na łąkach i innych użytkach zielonych, można ją spotkać również na suchych polanach leśnych i w zaroślach.
Znaczenie
Mimo tego, że jest wartościowym źródłem wapnia, magnezu, fosforu i cynku, owsica omszona nie może być traktowana jako cenna roślina paszowa. Nie zawiera żadnych witamin i innych dodatkowych, ważnych składników odżywczych, potrzebnych zwierzętom gospodarskim. Na łąkach i pastwiskach nie jest zbyt chętnie zjadana przez zwierzęta – głównie ze względu na silne omszenie całej rośliny – włoski mogą drażnić przewód pokarmowy, ale również dlatego, że jej pędy są twarde i szybko drewnieją.
Autor: Katarzyna Kaźmierczak
Bibliografia:
Ciepiela G., Jankowski K., Jodełka J. i in., „Tereny zadarnione”, WAP, Siedlce 2008 r., s. 53
Grzegorczyk S., „Rośliny zbiorowisk trawiastych”, Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2012 r., s. 40-41
Kozłowski S. (red.), „Trawy. Właściwości, występowanie i wykorzystanie”, PWRiL, Poznań 2012 r., s. 168
Nawara Z., „Rośliny łąkowe”, wyd. Multico, Warszawa 2012 r., s. 54-55
Zdjęcie:
Kristian Peters, źródło: Wikipedia, licencja: CC-BY-SA-3.0
