Mietlica pospolita – roślina paszowa terenów górzystych i dobra trawa darniowa
Mozga trzcinowata – doskonała trawa pastewna. Przeczytaj, jak ją uprawiać!
Zobacz także
Mozga trzcinowata to wyjątkowo ładna i okazała trawa, z biało paskowanymi liśćmi. Powszechnie występuje na półkuli północnej. Tworzy białe, efektowne łany na wilgotnych podłożach, przede wszystkim na zalewanych łąkach, bogatych w składniki pokarmowe oraz nad brzegami zbiorników wodnych. W Polsce można ją spotkać w niżowej części kraju, często na łęgach, gdzie w powstają łąki mozgowe, na terenach bagiennych i w trawiastych zaroślach nad brzegami rzek i jezior. Sporadycznie pojawia się także nad starorzeczami, w paśmie wydm nadmorskich i na stanowiskach piaszczystych. Mozga preferuje gleby wilgotne, organiczne, mineralne, dobrze natlenione, nie jest przy tym wrażliwa na ich odczyn, może rozwijać się na podłożach zarówno kwaśnych, jak i obojętnych.
Charakterystyka
Mozga trzcinowata (Phalaris arundinacea) to okazała bylina, należąca do rodziny wiechlinowatych. Charakteryzuje się mocnymi, podziemnymi, czerwono zabarwionymi rozłogami oraz sztywnymi, wyprostowanymi lub łukowato wygiętymi źdźbłami. Pędy podziemne mogą sięgać 3 m w głąb, zaś sztywne, gładkie i obficie ulistnione pędy generatywne dorastają od 1 do nawet 2,5 m. Liście są lancetowate, wąskie, trzcinowate, niewyraźnie bruzdkowane i pokryte biało-zielonymi pasami. W pączku są zwinięte, a ich języczki obejmujące źdźbło są długie, osiągają do 8 mm i są spiczasto zakończone. Pochwy liściowe mają otwarte komory powietrzne, które umożliwiają im przetrwanie długotrwałych zalewów. W okresie od czerwca do lipca trawa wytwarza smukłe wiechy, rozpierzchłe tylko podczas kwitnienia, bladozielone z purpurowym odcieniem. Kłoski są jednokwiatowe, umieszczone licznie na krótkich gałązkach, a kwiaty otoczone czterema bezlistnymi plewami. Ziarniak zrośnięty jest z plewkami, które po dojrzeniu twardnieją i stają się błyszczące. Plewka dolna jest miękko owłosiona u podstawy i na obrzeżach. Wegetacje mozgi rozpoczyna się wczesną wiosną. Roślina wzrasta powoli i pełnię rozwoju uzyskuje dopiero po 2–3 latach od wysiewu.
Zastosowanie w gospodarstwie
W Polsce mozga trzcinowata znajduje zastosowanie przede wszystkim jako trawa pastewna, na łąkach wieloletnich, wilgotnych, zalewanych i intensywnie nawożonych azotem. Do jej niewątpliwych zalet należy to, że jest odporna na susze, mrozy i zacienienie, a zarazem stanowi wartościową roślinę paszową, gdyż zawiera białko i łatwo rozpuszczalne cukry. Może dawać nawet trzy pokosy, ponieważ bardzo szybko odrasta po skoszeniu. Niemniej należy ją kosić przed wykłoszeniem, gdyż potem szybko drewnieje i wzrasta zawartość szkodliwych dla zdrowia zwierząt alkaloidów. W odrostach wykształca tylko pędy wegetatywne. Jedyną wadą w stosowaniu jej jako rośliny pastewnej jest to, że po skoszeniu na siano bardzo powoli traci wodę.
Mozgi trzcinowatej nie można wykorzystać na pastwiskach z tego względu, że jest wrażliwa na ugniatanie i przygryzanie. Lepiej sprawdzi się w procesie oczyszczania ścieków przemysłowych i gospodarskich oraz osadów komunalnych.
Zastosowanie w przemyśle
W Europie mozga trzcinowata znajduje wielorakie zastosowanie w przemyśle. Wykorzystuje się ją do produkcji artykułów celulozowo-papierniczych, jako ściółkę dla zwierząt hodowlanych i przy przywracaniu wartości zanieczyszczonych gruntów, w tym terenów przemysłowych. Często sieje się ją przy tworzeniu stref ochronnych wokół zakładów przemysłowych, wysypisk śmieci, oczyszczalni ścieków, dróg i autostrad. Jako trawa nitrofilna z dużą łatwością wykorzystuje składniki pokarmowe ze ścieków, gnojowic i pełni funkcję fitosanitarną. Od lat 90. w krajach skandynawskich trwają badania nad wykorzystaniem mozgi trzcinowatej w celach energetycznych. O możliwościach jej zastosowania w bioenergetyce decydują szybki przyrost biomasy, ciepło spalania oraz dobre plonowanie, nawet na gruntach gorszej jakości.
czytaj dalej...
