Kupkówka pospolita - opis, siew, uprawa, użytkowanie i zbiór
Palusznik krwawy – chwast zaniedbanych upraw i ogrodów
Zobacz także
Palusznik krwawy to bardzo pospolita w Polsce trawa. Jest bardzo charakterystyczna, więc każdy powinien bez problemu móc rozpoznać te zielono-czerwone kępy, które masowo pojawiają się wiosną w ogrodach warzywnych i przydomowych trawnikach.
Charakterystyka
Siewki tej jednorocznej rośliny najczęściej pojawiają późną wiosną i na początku lata. Pierwsze liście mają kształt elipsy, liście właściwe mają wydłużony, języczkowaty kształt i są ostro zakończone. Osiągają nawet 20 centymetrów długości, na ich stronie wierzchniej można bardzo wyraźnie rozróżnić bieg nerwu głównego, który jest zaznaczony na biało. Siedzą bezpośrednio na źdźble, które jest proste, kolankowato wzniesione i bardzo silnie rozgałęzione. Palusznik krwawy tworzy niewielkie kępki – głównie dlatego, że jeden egzemplarz wytwarza bardzo wiele źdźbeł. Cała roślina najczęściej jest w żywo zielonym kolorze, ale czasami zarówno źdźbła i liście nabiegają czerwienią – stąd nazwa palusznik krwawy.
Czerwonego koloru najczęściej nabiera jednak kwiatostan, który stanowią nibykłosy, zebrane po kilka w luźną, palczastą wiechę, która wyrasta na szczycie roślin. Kłoski są wąskie i drobne, mają lancetowaty kształt i to one zazwyczaj nabiegają na purpurowo lub fioletowo. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do września, palusznik w dużej mierze jest to rośliną samopylną. Owocem jest jajowaty lub podłużny ziarniak, o białym kolorze, który wysiewa się najczęściej na miejscu.
Występowanie
Palusznik krwawy jest pospolitym chwastem, który pojawia się na całym terenie kraju. Jest rośliną ciepłolubną, zatem w dużo mniejszym natężeniu można go spotkać na zacienionych stanowiskach i rzadko pojawia się w latach chłodniejszych. Preferuje suche, bezwapienne podłoża, dobrze rozwija się na glebach glejowych lub piaszczystych. Do rozwoju potrzebuje przepuszczalnego, ubogiego w składniki pokarmowe podłoża o niskim poziomie pH.
Szkodliwość
Nie opracowano szczegółowych progów szkodliwości palusznika krwawego. Ze względu na specyficzne wymagania, najczęściej pojawia się w gospodarstwach zaniedbanych i o małej kulturze rolnej, także na zniszczonych trawnikach i ścierniskach. Często porasta ugory i nieużytki zielone. Jako chwast występuje w ogrodach warzywnych i roślinach okopowych.
Zwalczanie
Chociaż palusznik krwawy wschodzi tak późno, może być kłopotliwy w wielu różnych uprawach, które zachwaszcza wtórnie. Ze względu na to, że najczęściej pojawia się na zaniedbanych stanowiskach, odpowiednio prowadzona gospodarka powinna znacznie zmienić ryzyko zachwaszczenia. Oczywiście najważniejszym działaniami są tutaj mechaniczne, systematyczne odchwaszczanie i wczesne podorywki ściernisk, na których się pojawia. Jeżeli jednak liczba egzemplarzy palusznika jest tak duża, że może on stanowić poważną konkurencję dla roślin uprawnych, należy zastanowić się nad sięgnięciem po chemiczne środki ochrony. Są to między innymi preparaty, w których substancją czynną jest pendimentalina (między innymi Pendigan 330 EC, Stomp 400 SC) czy metrybuzyna (na przykład Maestro, Sencor 70 WG czy Sencor Liquid 600 SC), ale używając tego składnika należy pamiętać, że optymalna temperatura do jej działania zawiera się między 10 a 22 stopnie Celsjusza. W późniejszej fazie wzrostu roślin możemy zrobić opryski takimi preparatami, które zawierają kletodym lub propachizafop – są to na przykład Aria 100 EC lub Agil 100 EC – te preparaty szczególnie nadają się do zabiegów w roślinach okopowych i strączkowych.
Autor: Katarzyna Kaźmierczak
Bibliografia:
Czubiński T., Paradowski A., „Atlas chwastów dla praktyków”, PWR, Poznań 2014 r., s. 233
Hołubowicz-Kliza G., „Rolniczy atlas chwastów”, IUNG-PIB, Puławy 2011 r., s. 69
Kozłowski S. (red.), „Trawy. Właściwości, występowanie i wykorzystanie”, PWRiL, Poznań 2012, s. 169-170
Tymrakiewicz W., „Atlas chwastów”, PWRiL, Warszawa 1976 r., s. 416
