Świnia złotnicka biała - poznaj białą polską rasę o niewielkich wymaganiach

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Świnia złotnicka biała to polska rodzima rasa objęta Programem Ochrony Zasobów Genetycznych. Są to zwierzęta o dobrym zdrowiu, odporne na czynniki chorobotwórcze, doskonale przystosowują się do regionalnych warunków środowiska, mało wymagające, dobre wykorzystują pasze słabej jakości. Jest bardzo podobna pod względem parametrów hodowlanych i wyglądu do polskiej białej zwisłouchej. Wieloletnia praca hodowlana nad poprawą cech umięśnienia dała bardzo dobre efekty, ponieważ wydajnością rzeźną dorównuje innym polskim rasom mięsnym. Największa koncentracja ferm utrzymujących świnie złotnicką białą zlokalizowana jest w województwie wielkopolskim (19 hodowli).

Historia rasy

Rasa powstała w latach 1946-1949 z krzyżowań regionalnych świń sprowadzonych z okolic Wilna i Nowogródka. Świnie użyte w krzyżowaniach to długouche, krótkouche i podejrzewa się również dolew krwi wielkiej białej angielskiej.

Akademia Rolnicza w Poznaniu rozpoczęła doskonalenie cech mięsnych złotnickiej białej poprzez dolew krwi rasy Landrace. Największa hodowla zarodowa znajdowała się w Złotnikach, utrzymywano w niej 100 loch. Poprzednim kierunkiem hodowli i doskonalenia świń był mięsno-bekonowy. Obecnie świnie hodowane są w kierunku mięsnym.

Charakterystyka

Świnie złotnickie białe należą do grupy świń średniej wielkości. Lochy dorastają do 200-250 kg, a knury 250-300 kg. Szczecina jest dość długa, biała, niekiedy pokryta małymi ciemnymi plamkami. Głowa jest mała, uszy zwisające ku przodowi są średniej wielkości. Tułów zbity, prawidłowo umięśniony, kończyny dość długie i silne. Partia zadu odpowiednio wysklepiona.

Rozród

Złotnicka biała charakteryzuje się dobrymi wskaźnikami rozrodu, jest troskliwą matką o silnym instynkcie macierzyńskim. W miocie rodzi się 9-12 prosiąt. Locha posiada 12 czynnych i prawidłowo rozwiniętych sutków. Trudności w porodzie zdarzają się bardzo rzadko. Knury mają wysoki poziom libido i skuteczność krycia. Młode rodzą się silne, żywotne i dość szybko przybierają na wadze.

Użytkowanie

Złotnicka pstra jest rasą typowo mięsną. Poprzez wieloletnie doskonalenie cech użytkowości mięsnej znacznej poprawie uległy dzienne przyrosty, wynoszące 490 g/dzień. Dzięki pracy hodowlanej zmniejszono również grubość słoniny grzbietowej na korzyść tłuszczu międzymięśniowego i marmurkowatości. Poprawie uległy takie cechy jak wykorzystanie paszy, skrócenie tuczu oraz użytkowość rzeźna.

Loszki hodowane do masy 100 kg uzyskały 51,2% mięsności. Jest to porównywalny wynik do innych ras. Uznano również, że rasa ta idealnie nadaje się do tuczu intensywnego. Mięso pochodzące od świń tej rasy ma znakomitą teksturę i delikatny smak. Wspaniale nadaje się do tworzenia regionalnych dań. Została wpisana na listę produktów regionalnych pod nazwą Wielkopolska Wieprzowina Złotnicka.

Warunki utrzymania

Złotnicka biała jest świnią niezbyt wymagającą. Bardzo dobrze przyrasta na paszach pochodzących z własnego gospodarstwa i produktach ubocznych przemysłu rolno-spożywczego. Może być utrzymywana w systemie intensywnym w budynkach lub ekstensywnym z dostępem do wybiegów. Podobnie jak złotnicka pstra, bardzo dobrze sprawdza się w gospodarstwach agroturystycznych. Świnie złotnickie białe doskonale przystosowują się do lokalnych warunków środowiska, są odporne na czynniki chorobotwórcze, nie są wymagające pod kątem utrzymania i żywienia.

Autor: mgr inż. Dorota Kolasińska

Bibliografia

Ochrona zasobów genetycznych świń ras rodzimych – stan hodowli i wyniki oceny za rok 2011, Kraków 2012, Państwowy Instytut badawczy, 13-16
Rasy zwierząt gospodarskich. Nowicki B., Jasek S., Maciejowski J., Nowakowski P., Pawlina E., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011, ISBN 978-83-01-16664-9, 162
Chów i hodowla trzody chlewnej. Pod redakcją Rekiel A., Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2005, ISBN 83-7244-663-6, 10
Przewodnik z hodowli i produkcji trzody chlewnej. Pod redakcją Rekiel A., Fundacja ROZWÓJ SGGW, Warszawa 1997, ISBN 83-86980-28-X, 8-13
Hodowla i użytkowanie świń. Pod redakcją Grudniewskiej B., Wydawnictwo ART. Olsztyn, Olsztyn 1998, ISBN 83-87443-81-6, 142-144