Uprawa gorczycy białej - wymagania, uprawa, terminy siewu i zbioru

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Do najgroźniejszych chorób, które mogą prowadzić do dużych strat w plonie gorczycy białej, zaliczamy: zgorzel siewek, mączniaka rzekomego kapustowatych, czerń krzyżowych, bielika krzyżowych oraz kiłę kapusty. Bardzo groźny jest również wirus mozaiki rzepy (TuMV), który powoduje zahamowanie wzrostu i rozwoju gorczycy, co skutkuje obniżeniem plonu. Wirus ten najczęściej przenosi się przez mszyce, w sposób nietrwały, a także może zimować w roślinach ozimych, np. w rzepaku. Najważniejsze przy ograniczaniu występowania chorób w uprawach gorczycy jest przestrzeganie prawidłowej agrotechniki, czyli odpowiedniego doboru stanowiska, zwalczania chwastów, wykorzystywania kwalifikowanego materiału siewnego czy odpowiedniego zmianowania. Chemiczne metody zwalczania chorób należy stosować zgodnie z zaleceniami.

Zasiewy gorczycy mogą być zagrożone atakami szkodników, które powodują duże straty gospodarcze i ekonomiczne. Najgroźniejsze są: chowacz podobnik, mszyca kapuściana, gnatarz rzepakowiec, pchełki ziemne, pryszczarek kapustnik, słodyszek rzepakowy, śmietka kapuścianka, mątwik burakowy i wciornastki. Szkodniki można zwalczać metodami mechanicznymi polegającymi na przestrzeganiu prawidłowej agrotechniki. Przykładowo należy unikać uprawy gorczycy po rzepaku, a plantacje gorczycy i rzepaku powinny być izolowane od siebie. Można również stosować metody biologiczne polegające na wykorzystywaniu owadów pożytecznych. Przy stosowaniu metody chemicznej w ochronie gorczycy przed szkodnikami należy przestrzegać ściśle określonych zasad dla danego środka. Ilość mątwika burakowego w glebie można zmniejszyć poprzez uprawę mątwikoodpornych odmian gorczycy takich, jak: Barka, Concerta, Maryna, Metex, Rota.

Zbiór

Gorczycę białą należy zbierać po osiągnięciu dojrzałości pełnej za pomocą kombajnu. Zbiór w tak późnej fazie rozwojowej jest możliwy dlatego, że tworzy ona łuszczyny odporne na pękanie. Zebrane nasiona należy dosuszyć do wilgotności 5–7%. Plon nasion wynosi średnio 3 t/ha.

Bibliografia:

Artyszak A., Kucińska K., Niemczyk H., „Gorczyca biała”, (w:) „Produkcja roślinna”, Wyd. REA, część II, Warszawa 2010 r., str. 168–169
Jajor E., Mrówczyński M., „Metodyka integrowanej ochrony gorczycy białej, sarepskiej i czarnej dla producentów”, Instytut Ochrony Roślin, Państwowy Instytut Badawczy, Poznań 2013 r., str. 3–32
Korc M., „Przemiany nawozów wapniowych w glebie”, (w:) „Chemia rolna – podstawy teoretyczne i praktyczne”, Wyd. SGGW, Warszawa 2004 r., str. 124
Szempliński W., „Gorczyca biała”, (w:) „Rośliny rolnicze”, Wyd. UWM, Olsztyn 2012 r., str. 352–353
Toboła P., „Gorczyce – biała, sarepska, czarna”, (w:) „Rośliny oleiste – uprawa i zastosowanie”, PWRiL, Poznań 2010 r., str. 114–124