Uprawa grochu siewnego - na nasiona, na zieloną masę lub w siewie mieszanym

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Groch jest bardzo ważną jadalną rośliną na świecie. W Polsce użytkowany jako roślina jadalna i pastewna. Spełnia bardzo ważną rolę w płodozmianie, ponieważ jest rośliną przerywającą częste następstwo zbóż po sobie. Jego nasiona odznaczają się dużą zawartością lizyny, która wpływa na wartość odżywczą białka. Aktualnie w Krajowym Rejestrze COBORU znajduje się 21 odmian grochu siewnego. Odmiany te przede wszystkim różnią się kolorem kwiatów, szybkością wzrostu, okresem kwitnienia oraz odpornością na szkodniki. Poniżej dowiesz się wszystkiego na temat prawidłowej uprawy grochu siewnego.

Wymagania cieplne

Formy jare grochu są bardzo dobrze przystosowane do warunków klimatycznych na terenie całego kraju – to roślina dnia długiego, która ma krótki okres wegetacji. Uprawa najlepiej udaje się w środkowo-zachodnim rejonie.

Kiełkowanie nasion rozpoczyna się już przy temperaturze 2–3°C. Na początkowym etapie rozwoju rośliny są odporne na przymrozki do -5°C, ale po osiągnięciu wysokości 20 cm mogą przemarzać w temperaturze -2,5°C, a podczas kwitnienia już przy -2°C. Niska temperatura podczas fazy kiełkowania i wschodów umożliwia prawidłową jaryzację roślin, co skutkuje niższym osadzaniem pierwszych kwiatów i przyspiesza kwitnienie. Podczas fazy wschodów i na początku kwitnienia najlepiej, aby temperatura powietrza była umiarkowana, zaś w trakcie kwitnienia, zawiązywania strąków i dojrzewania pozytywny wpływ na rośliny ma wyższa temperatura.

Wymagania wodne i świetlne

Groch jest rośliną strączkową niewymagającą dużych ilości wody. Intensywność pobierania wody jest uzależniona od budowy okrywy nasiennej i od składu chemicznego nasion. Jeżeli nasiona są pomarszczone i zawierają duże ilości cukrów, to potrzebują więcej wody niż nasiona gładkie zawierające więcej skrobi. Nasiona wykazują największe zapotrzebowanie na wodę (120–140 mm) od 20 dni przed kwitnieniem do 10 dni po kwitnieniu. W ciągu całej wegetacji optymalna liczba opadów na glebach lekkich powinna wynosić 282 mm, na średnich 250 mm, a na zwięzłych 220 mm.

Wymagania glebowe

Odmiany jadalne grochu mają większe wymagania glebowe niż pastewne, zwłaszcza te barwnie kwitnące. W związku z tym karłowe odmiany biało kwitnące powinny być uprawiane na kompleksie pszennym dobrym i żytnim bardzo dobrym, półkarłowe, biało i barwnie kwitnące – na żytnim bardzo dobrym i żytnim dobrym, a wysokie pastewne, barwnie kwitnące – na żytnim dobrym i żytnim słabym. Takie gleby powinny być zasobne w wapń i mieć odczyn pH w zakresie od 6,5 do 7,2. Jeżeli groch będzie uprawiany na zbyt dobrych glebach, to jego rozwój wegetatywny może przeważać nad generatywnym. Prowadzi to do przedłużania się wegetacji roślin, podczas której nasiona nierównomiernie dojrzewają. Skutkuje to obniżeniem plonu.

Odmiany pastewne najlepiej uprawiać na glebach średniozwięzłych, bielicowych lub brunatnych, które należą do kompleksu pszennego wadliwego, żytniego bardzo dobrego i dobrego. Ich plon nie ulega zwiększeniu w przypadku uprawy na glebach żyznych.

czytaj dalej...