Uprawa grochu pastewnego (peluszki) – na nasiona, paszę i zieloną masę

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Groch pastewny (Pisum sativum subsp. arvense L.), nazywany też peluszką, grochem polnym czy błękitnopurpurowym, to roślina pastewna strączkowa powszechnie uprawiana w całej Polsce na nasiona, paszę i zielony nawóz.

Należy jednak do innej rodziny botanicznej niż powszechnie uprawiane rośliny, dlatego jego uprawa na nasiona oraz jego wysiew w międzyplonie są ważnym przerywnikiem uproszczonego zmianowania zbożowo-rzepakowego i sposobem na urozmaicenie płodozmianu.

Opis

Charakterystyczną cechą większości odmian grochu pastewnego, odróżniającą ją od grochu siewnego, jest zabarwienie kwiatów i nasion. Peluszka kwitnie na różowo lub fioletowo. Jej nasiona są ciemne lub mają czarny znaczek. Są ciasno osadzone w strąkach, dlatego najczęściej są sześciokątne, rzadziej okrągłe i gładkie. Peluszka wyróżnia się też oryginalną plamką antocyjanową u nasady przylistków. Jej łodyga w zależności od odmiany osiąga wysokość 85-110 cm.

Odmiany

Obecnie w krajowym rejestrze znajduje się 11 odmian peluszki. Dzielą się one na dwie kategorie pod względem długości łodygi: wysokie (dorastające do ok. 110 cm) i średniowysokie (rosnące na wysokość ok. 85 cm), a także na dwie kategorie pod względem budowy liścia: liściaste i wąskolistne.

Odmiany wysokie wytwarzają więcej biomasy i lepiej nadają się na uprawę w międzyplonie pozostawianym na zimę. Ich wadą jest jednak słabsze plonowanie nasion, nawet o 20-30% w porównaniu do średniowysokich. Do liściastych wysokich zaliczają się odmiany Fidelia i Roch, a do wąskolistnych wysokich należy odmiana Marych.

Odmiany średniowysokie plonują lepiej od wysokich. Ponadto możliwa jest likwidacja ich uprawy jesienią. Do liściastych średniowysokich (nasiennych) należą odmiany: Eureka, Gwarek, Hubal, Koliber oraz Wiato. Natomiast do wąskolistnych średniowysokich (nasiennych) należą odmiany: Milwa, Pomorska i Sokolik.

Warunki uprawowe

Groch pastewny doskonale nadaje się do uprawy w międzyplonach na glebach średnich i słabszych. Odmiany pastewne średniowysokie wymagają gleb kompleksu żytniego bardzo dobrego lub zbożowo-pastewnego mocnego. Odmiany wysokie mogą być uprawiane również na słabszych stanowiskach: żytnim dobrym i zbożowo-pastewnym słabym. Należy jednak liczyć się z tym, że na słabszych glebach groch może słabiej plonować.

Jednym z wymogów grochu jest uregulowany odczyn gleby wynoszący 6-7 pH. Niezbędny jest też dobry rozkład opadów atmosferycznych, zwłaszcza w okresie kiełkowania nasion czy kwitnienia i zawiązywania strąków. W zbyt suche lata rośliny słabiej kiełkują i szybko zasychają, natomiast w zbyt wilgotne rośliny słabiej kwitną i zawiązują strąki.

Jest przy tym dość mrozoodporny i wytrzymuje wiosenne przymrozki. Kiełkujące nasiona i siewki tolerują spadki temperatury nawet do -6^o C. W uprawie na zieloną masę plon peluszki wzrasta w miarę zwiększania żyzności gleby, nawożenia i nawilgotnienia stanowiska.

czytaj dalej...