Uprawa owsa - popularnego w Europie zboża paszowego

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Uprawa owsa

W celu przygotowania gleby pod wysiew owsa należy wykonać orkę przedzimową na średnią głębokość wynoszącą 20–25 cm, a glebę pozostawić w ostrej skibie. W przypadku stanowiska, na którym były wcześniej rośliny okopowe, orkę przedzimową można zastąpić kultywatorowaniem, jednak wcześniej trzeba zebrać liście i łęty z pola.

W zależności od rodzaju gleby wiosenną uprawę należy rozpocząć od włóki na glebach zwięźlejszych, a na średnich i lekkich od agregatu, który składa się z brony średniej lub ciężkiej wraz z wałem strunowym. Taki agregat za jednym przejazdem, na głębokości 5 cm, doprawia pole. Na polu, którego nie zaorano jesienią, a wcześniej występowały na nim okopowe, należy zastosować agregat z aktywną broną bądź kultywatorem, a uprawę należy wykonać płytko (na 5–7 cm). Jeżeli wiosną zostanie zastosowana głębsza uprawa, to może zostać ograniczony podsiąk wody do ziarniaków. Może to wpływać ujemnie na wschody roślin i przyczyniać się do obniżenia plonów. Zastosowanie ciężkiego wału podczas uprawy przedsiewnej może korzystnie wpływać na wschody i plon roślin.

Siew

Termin siewu owsa jest uzależniony od regionu Polski. Można wysiewać go od II dekady marca do I dekady kwietnia. Ilość wysiewu powinna wynosić od 170 do 210 kg/ha, co zapewnia wysiew 500–650 ziaren na 1 m². Optymalna głębokość siewu wynosi 4 cm.

Nawożenie

Owies jest zbożem bardzo wrażliwym na niedobory fosforu i potasu w glebie. W zależności od zasobności gleby można stosować: 10–100 kg P₂O₅/ha i 30–130 kg K₂O/ha. Te składniki pokarmowe najlepiej dostarczać do gleby poprzez nawozy wieloskładnikowe przed uprawą przedsiewną, ale można również stosować pojedyncze nawozy fosforowe przed orką przedzimową. Nawozy potasowe na jesieni – na glebach średnich i zwięzłych. Na glebach lekkich potas może ulegać wymywaniu, dlatego w takich przypadkach lepiej stosować go przed uprawami mającymi na celu doprawienie gleby. Nawozy mieszane najlepiej dostarczać uprawom na wiosnę.

W zależności od zastosowanego przedplonu i wilgotności reakcja owsa na nawożenie azotowe jest zróżnicowana. Decydujący wpływ na plon ziarna ma zastosowanie nawozów azotowych przedsiewnie, a zastosowanie ich w późniejszym terminie wpływa na produktywność liści i doprowadza do zwiększenia zawartości białka w ziarnie. Dawki do 60 kg N/ha należy stosować jednorazowo przedsiewnie. Nie wymagają one dzielenia, zaś większe (do 90 kg N/ha) należy stosować w dwóch terminach: 2/3 dawki przed siewem i 1/3 dawki w fazie strzelania w źdźbło bądź na początku kształtowania wiechy owsa. Najlepszymi nawozami azotowymi, które można stosować w przypadku owsa, są saletra amonowa oraz saletrzak.

Na glebach lżejszych należy dodawać do nawozów magnez, który jest ważnym czynnikiem stabilizującym plony, zwłaszcza na glebach kwaśnych. Jeżeli w glebie występują duże niedobory tego pierwiastka to może on być zastosowany w formie wapna magnezowego po zebraniu przedplonu, a jeżeli jego zapotrzebowanie jest niewielkie, to należy stosować nawozy wieloskładnikowe przedsiewnie.

Owies jest jednym z najbardziej wrażliwych zbóż na niedobór miedzi i manganu. W mniejszym stopniu reaguje na zmniejszoną zawartość cynku, molibdenu i boru.

czytaj dalej...