Żurawina wielkoowocowa w uprawie amatorskiej. Porady praktyczne
Uprawa żurawiny bez najmniejszych wątpliwości!
Zobacz także
W warunkach naszego kraju uprawia się przede wszystkim dwa gatunki żurawiny: błotną i drobnolistkową, ale także wielkoowocową - popularną i uprawianą na szeroką skalę w Ameryce. Owoce są bardzo zdrowe, bogate przede wszystkim w witaminę C. Jej spożywanie jest zalecane osobom mającym problemy z nerkami oraz cukrzykom. Jednak ważne jest, by wybierać żurawinę surową lub naturalnie suszoną, a nie kandyzowaną, gdyż ta ostatnia zawiera cukry i substancje słodzące.
Wymagania glebowe i klimatyczne
Podstawowym wymogiem żurawiny jako rośliny jagodowej jest uprawa na glebie o kwaśnym odczynie. Jej pH powinno wynosić od 3,5 do 4, przy czym najlepiej sprawdzą się tutaj ziemie dodatkowo próchniczne i przepuszczalne. Pod uprawę nadają się przede wszystkim kwaśne gleby torfowe i pobagienne. Piaszczyste grunty zasobne w składniki mineralne, w przypadku żurawiny, mogą być wykorzystane wyłącznie przy jednoczesnym, intensywnym nawadnianiu uprawy.
Skoro już o nawadnianiu mowa, to poziom wód gruntowych nie powinien przekraczać 30-40 cm od powierzchni ziemi. Stanowisko pod uprawę powinno być dobrze uregulowane pod tym względem, gdyż żurawina źle znosi nawet chwilowy nadmiar wody.
Żurawina źle znosi nie tylko zmiany poziomu wody, ale także znaczne wahania temperatur, zwłaszcza w stosunku dnia do nocy. Jednocześnie dobrze radzi sobie z zimowymi mrozami, jednak wczesną wiosną, przy wystąpieniu przymrozków może dojść do przemarznięcia pąków kwiatowych. Krzewy warto więc przykryć na zimę słomą lub liśćmi, co pozwoli zapobiec temu szkodliwemu zjawisku.
Ponadto żurawina jest rośliną światłolubną, dlatego decydując się na uprawę, powinniśmy wziąć ten aspekt pod uwagę i wybrać stanowisko dostatecznie nasłonecznione.
Przygotowanie stanowiska
Przed planowaną uprawą żurawiny, stanowisko należy starannie odchwaścić – najlepiej w sposób mechaniczny. Natomiast w przypadku upraw towarowych zasadne będzie przeprowadzenie tego procesu przy zastosowaniu herbicydów.
Drugi krok, to doprowadzenie gleby do odpowiedniego poziomu kwasowości. Na stanowisku należy w tym celu rozłożyć warstwę kwaśnego torfu o grubości około 25 cm i płytko wymieszać go z ziemią. Jeśli gleba jest mniej dostosowana pod tym względem do potrzeb uprawnych żurawiny, jak ma to miejsce np. w przypadku ziem piaszczystych, zasadne będzie usunięcie gleby na pewnej głębokości i całkowite zastąpienie jej torfem. Gdyby działania te pozostały nieefektywne, a pH nadal było za wysokie, konieczne będzie przeprowadzenie siarkowania, czyli dodanie do gleby siarki w postaci granulowanej, pylistej lub w płatkach.
Pod względem nawożenia, żurawina nie ma wielkim wymagań, dlatego też dawki nawozów są niewielkie. Dla potasu to: 15 dag na 10 m2 w formie siarczanu potasu; dla fosforu: 15 dag na 10 m2 w postaci superfosfatu i dla azotu: 10 dag na 10 m2 w formie siarczanu amonowego. Dwa pierwsze nawozy stosuje się przed sadzeniem, natomiast azot – po przyjęciu się roślin.
Przygotowanie sadzonek
Żurawinę sadzi się w okresie od wczesnej wiosny do połowy maja. Cięte sadzonki z młodych pędów pobiera się wiosną, jeszcze przed wejściem roślin w okres wegetacji. Sadzonka powinna mieć długość od 10 do 15 cm i zostać pobrana z nowych przyrostów z pąkiem wierzchołkowym.
Jeśli do założenia plantacji posiadamy za mało sadzonek, możemy je bez problemu rozmnożyć z uwagi na fakt, że żurawina łatwo się korzeni. W tym celu pobrane pędy tniemy na około 5-centymetrowe kawałki i sadzimy do skrzynek z torfem. Oczywiście posadzenie roślin nie będzie możliwe w tym samym roku, a dopiero w kolejnym, gdy sadzonki wytworzą młode pędy. Aby zapewnić dogodne warunki korzenienia, po posadzeniu skrzynki należy przykryć folią, którą można usunąć po wytworzeniu przez rośliny młodych pędów. Wówczas pielęgnacja ogranicza się do systematycznego podlewania, a w razie potrzeby, zastosowania nawozu azotowego w niewielkich dawkach, dla lekkiego stymulowania wzrostu.
Sadzenie
Pobrane pędy lub przygotowane sadzonki umieszcza się w glebie na głębokości 5-6 cm, czyli w połowie ich długości tak, by pozostała część pędu wystawała nad powierzchnię gleby. W tym procesie można pomóc sobie drewnianą listewką, która ułatwi nam wprowadzenie dolnej części rośliny na odpowiednią głębokość.
Po posadzeniu, glebę ugniatamy i palcami dociskamy do posadzonej rośliny, by nie miała możliwości przechylania się. Rozsada zalecana przy uprawie żurawiny to 25 cm na 25 cm.
czytaj dalej...
