Żurawina wielkoowocowa w uprawie amatorskiej. Porady praktyczne

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Żurawina wielkoowocowa (Vaccinium macrocarpon) rośnie dziko na torfowiskach Ameryki Północnej, gdzie obecnie uprawiana jest na szeroką skalę, dając rocznie bardzo wysoki plon. W Polsce uprawia się ją raczej amatorsko, bądź na plantacjach doświadczalnych.

Opis

Żurawina to zimozielona krzewinka o płożących się pędach dorastających nawet do 2 m długości, z których wyrastają pionowo krótkopędy (5–10 cm) z pąkami kwiatowymi na szczycie. Na jednym owoconośnym pędzie pojawia się od 3 do 5 kwiatów. Liście, żyjące 2–3 lata, są owalne, długie, młode, delikatne, barwy jasnozielonej, a starsze błyszczące i ciemnozielone. Czerwone, błyszczące owoce żurawiny (10–20 mm średnicy) kryją smaczny, choć cierpki, kruchy i zwarty miąższ, który w czasie dojrzewania zmienia barwę z białej na czerwoną. Korzenie są drobne, liczne, słabo rozrastające się (do 15 cm w głąb) i pozbawione włośników.

Żurawina wielkoowocowa jest długowieczną krzewinką, może dożyć kilkudziesięciu lat. Co roku wytwarza nowe pędy płożące i krótkopędy owoconośne wyrastające ze starszych pędów wegetatywnych. W naszym kraju wegetację krzewy rozpoczynają od połowy maja, kwitną natomiast od połowy czerwca do pierwszej dekady lipca. Żurawina jest rośliną samopylną, choć wskazane jest, by uprawiać na jednej plantacji kilka odmian, co może podnieść wielkość plonu. W okres owocowania wchodzi zwykle 3 lata po posadzeniu. Owoce dojrzewają pod koniec września, zbierać je za to możemy aż do nastania pierwszych przymrozków jesiennych (do -6°C).

Na zdrowie

Owoce żurawiny są bogatym źródłem antocyjanów, kwasów organicznych, flawonoidów, pektyn, witamin A, B1, B2 i C oraz soli żelaza, wapnia, fosforu, magnezu, potasu i jodu. Najczęściej sok z żurawiny stosuje się w schorzeniach układu moczowego, szczególnie przy zapaleniach dróg moczowych. Ze względu na zawartość flawonoidów i kwasu ursolowego sok ogranicza tworzenie się zakrzepów, pomaga rozszerzać naczynia krwionośne, wspomagając leczenie choroby wieńcowej. Żurawina ponadto poprawia pracę układu pokarmowego, w tym przemianę materii oraz oczyszcza organizm z substancji szkodliwych. Jej jagody powinny być spożywane przez kobiety przechodzące menopauzę, łagodzą bowiem jej objawy, tj. uderzenia gorąca i czerwienienie policzków. Owoce żurawiny stanowią doskonałe uzupełnienie diety osób chorych na cukrzycę, gdyż są ubogie w białka, tłuszcze i, co najważniejsze, cukry. Co ciekawe, zawierają kwas benzoesowy będący naturalnym środkiem konserwującym pozwalającym na przechowywanie ich w chłodnym pomieszczeniu (1–2°C) nawet przez 10 miesięcy.

Odmiany

Żadna z odmian żurawiny nie widnieje w krajowym rejestrze. Różnią się one między sobą przede wszystkim długością i grubością pędów płożących i owoconośnych krótkopędów, liczbą kwiatów oraz wielkością, kształtem i barwą owoców. Polecane do uprawy w naszym kraju są odmiany: Early Black, Howes, McFarlin, Stevens, Bergman, Franklin i Pilgrim.

czytaj dalej...