Biegunka u królika – opisujemy sposoby leczenia tego częstego zaburzenia jelitowego

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Biegunka u królika nie jest zjawiskiem rzadkim. Nie należy jednak jej lekceważyć, ponieważ nieleczona może doprowadzić nawet do śmierci zwierzęcia. Poniżej przedstawiamy najczęstsze przyczyny zaburzeń jelitowych u królików oraz radzimy, jak im zapobiegać i jak je leczyć.

Zatrucia

Zatrucia pokarmowe objawiają się wydalaniem płynnego kału o silnym zapachu. Ostra biegunka często występuje w wyniku podania nieświeżej karmy bądź zaparzonego siana i zielonki. Aby uniknąć takiej sytuacji, przechowujemy wszystkie pasze w suchym, przewiewnym miejscu i przed skarmieniem zawsze sprawdzamy ich stan. Resztki pokarmu miękkiego usuwamy z klatek na bieżąco, by nie zdążyły zapleśnieć, a wodę zamiast w korytkach, podatnych na zanieczyszczenia, podajemy w wiszących poidłach kropelkowych.

Jeśli kał jest rozluźniony, ale nie płynny, najprawdopodobniej mamy do czynienia z lekkimi zaburzeniami trawienia. W takim wypadku wystarczy przetrzymać zwierzę przez kilka dni na wodzie i sianie. Aby uniknąć podobnych problemów w przyszłości, wszystkie nowe pokarmy wprowadzamy do diety królika stopniowo. Unikamy też podawania nowalijek – wczesne warzywa nierzadko wywołują problemy jelitowe.

Niewłaściwe warunki utrzymania

Biegunka często występuje jako objaw towarzyszący u królików przeziębionych lub dotkniętych innymi chorobami. Odporność zwierząt spada, kiedy są utrzymywane w niewłaściwych warunkach. Ściółka w klatkach nie może być wilgotna, nie mogą w niej też zalegać niezjedzone resztki paszy. Częste sprzątanie klatek i dobra wentylacja pomieszczenia, w którym przebywają zwierzęta, rozwiązują problem wilgoci. Pamiętajmy jednak, że równie groźne co brak wietrzenia są przeciągi. Optymalna temperatura w króliczarni wynosi 14-20°C przy wilgotności nie większej niż 70%.

Kokcydioza

Jeśli w kale pojawia się krew lub śluz, a zwierzę chudnie i nie ma apetytu, należy niezwłocznie skontaktować się z weterynarzem w celu przeprowadzenia badań w kierunku kokcydiozy. Inne charakterystyczne objawy tej groźnej choroby to wzdęcia, drgawki i paraliż. Kokcydiozę wywołują pierwotniaki z rodzaju Eimeria, których oocysty rozprzestrzeniają się w kale zarażonych zwierząt. Chore osobniki należy na czas leczenia odizolować – pamiętajmy, że pasożyty są niebezpieczne również dla innych zwierząt futerkowych oraz drobiu. Konieczne jest też dokładne odkażenie całego pomieszczenia, w którym przebywały zainfekowane króliki. Poidła i karmidła należy wyparzyć, a klatki wymyć i pomalować wapnem. Zaleca się usunięcie górnej warstwy ziemi z wybiegu i zasypanie całej jego powierzchni wapnem. Ściółkę i odchody z klatek chorych oraz podejrzanych królików trzeba dwa razy dziennie wybierać i palić.

czytaj dalej...