Jabłoń Delikates – polska odmiana idealna do uprawy w rejonach północno-wschodnich

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Jabłoń Delikates to typ drzewa, które nadaje się do uprawy głównie w kraju, w którym zostało otrzymane. Jest ono wynikiem krzyżówki odmiany James Grieve z Cortlandem, utworzonej w 1967 r. przez M. Maćkowiaka z poznańskiej Akademii Rolniczej. A zatem Delikates najlepiej będzie się czuł w Polsce i to w jej północno-wschodniej części, ponieważ jest bardzo odporny na mróz.

Niestety, nie nadaje się on do dalszego transportu – czynnik ten ma wpływ na to, że ta wyjątkowo ceniona odmiana ma coraz mniejszy udział w rynku, a prognozy przewidują dla niej dalszą tendencję spadkową.

Przycinanie

Siła wzrostu tego gatunku słabnie wraz z każdym owocowaniem, mimo że początkowo wykazuje się on dużą energią. Drzewo to bardzo łatwo jest też uformować, ponieważ na kulistą koronę składają się w większości sztywne i grube konary pełne cienkich krótkopędów, które można szybko przeselekcjonować. Oprócz tego należy usuwać stare pędy zwisające od gałęzi w dół i przerzedzać rozetki na obwodzie korony. Istotne jest również przycinanie tej jabłoni w miesiącach letnich, ponieważ jeśli zwiększy się dostęp światła do środka korony, to owoce najpewniej będą o wiele lepiej ubarwione. Poza tym Delikatesa powinno się sadzić na podkładkach karłowych lub półkarłowych, bo wymaga on żyznej gleby.

Owoce

Z racji tego, że miąższ jabłek, pochodzących z uprawy tej odmiany, jest drobnoziarnisty i ma pyszny słodko-kwaśny smak (trochę winny), bardzo chętnie skupuje się je nie tylko w celach deserowych, lecz także z myślą o przetworach. Owoce te są też dosyć duże i mają zachęcający okrągły kształt, lekko spłaszczony od góry. Również ich skórka prezentuje się dobrze – oprócz tego, że jest zielonkawożółta o prawie karminowym rumieńcu, pokrywającym zazwyczaj ok. ¾ jej powierzchni, to będzie przy tym cienka, z tłustym nalotem, i bardzo delikatna (stąd też nazwa tej odmiany).

Zbiór i przechowywanie

Jabłoń Delikates dojrzewa wtedy, gdy sort innych gatunków jest bardzo mały, tj. w pierwszej połowie września. Co roku będzie plonować naprawdę szczodrze, jednak trzeba pamiętać, że owocować zacznie dopiero ok. trzy lata po zasadzeniu. Ma też tendencje do przedwczesnych spadów owoców, stąd też datę zbioru powinno się wyznaczyć możliwie precyzyjnie. Nieuwaga w tej kwestii będzie groziła zmniejszeniem się walorów smakowych zerwanych jabłek oraz zwiększoną możliwością ich gnicia w trakcie przechowywania. Co się zaś tyczy tego ostatniego: owoce te w przechowalni wytrzymają do listopada, a w chłodni – do stycznia.

Odporność

Odmiana ta świetnie poradzi sobie z mrozem. Ze względu na to często sadzi się ją tam, gdzie nie można uprawiać jabłoni James Grieve wrażliwej na chłód. Z zarazą ogniową i mączniakiem Delikates jest w stanie sobie poradzić, jednak podatny będzie na raka i zgorzele, dlatego należy unikać ciężkich i zlewnych gleb. Jest to niezwykle ważne, bo nawet najmniejsze zaniedbanie w tej kwestii może doprowadzić do zamierania drzew. Trzeba też uważać na niego latem, gdy wilgotność powietrza będzie się utrzymywała na wysokim poziomie, ponieważ wtedy może zostać porażony parchem, choć tylko w małym stopniu.

Autor: Dagmara Deska

Bibliografia:

Kantorowicz-Bąk M., „Jabłoń w każdym ogrodzie”, PWRiL, Poznań 2000 r., s. 58.

Klimek G., Sadownictwo, cz. 2, WSiP, Warszawa 1997 r., s. 25, 33.

Lipa T., Szot I., „Odmianoznawstwo jabłoni”, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, Lublin 2012 r., s. 40.

Mika A., „Cięcie drzew w sadach intensywnych”, wyd. Hortpress, Warszawa 2012 r., s. 80.

Pieniążek S. A. (red.), „Sadownictwo”, PWRiL, Warszawa 2000 r., s. 59.

Rejman A. (red.), „Pomologia”, PWRiL, Warszawa 1994 r., s. 64–65.

Sosna I., „Najlepsze odmiany jabłoni” [w:] „Działkowiec”, nr 8/2005 r., s. 51.

Ugolik M., Lech W., Kulawik K., „Odmiany jabłoni”, wyd. Plantpress, Kraków 1996 r., s. 25.