Jak uprawiać koniczynę perską? Poznaj najważniejsze zasady

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Trifolium resupinatum należy wysiewać w drugiej połowie kwietnia, a zbyt wczesny termin siewu może się przyczyniać do opóźniania wschodów i zwiększenia zachwaszczenia plantacji.

Koniczyna perska w siewie czystym powinna być wysiewana w ilości 15–20 kg nasion na hektar, a jeżeli jest uprawiana w mieszankach z życicą westerwoldzką to powinno wysiewać się 15 kg koniczyny i 10 kg życicy na hektar. Rozstawa rzędów powinna wynosić 10–15 cm, a głębokość siewu nasion – 1–1,5 cm.

Nawożenie

Przed siewem koniczyny perskiej pole należy nawozić azotem w dawce 30 kg N/ha oraz fosforem i potasem w dawkach 60–80 kg P₂O₅/ha i 80–100 kg K₂O/ha.

Zbiór

Odrosty koniczyny perskiej należy kosić podczas kwitnienia pędów głównych i przeznaczać na zielonkę, a ostatni odrost do spasania. Koszenie poniżej 3–4 cm może powodować wpadanie roślin. Plon zielonki z hektara po pierwszym pokosie może wynosić nawet 100 ton, a przy gorszych warunkach siedliskowych może to być 30–70 ton z hektara. Ze względu na niewielką zawartość suchej masy w zielonce, najlepiej zbiory przeznaczać na bieżące skarmiania, zaś mieszanki koniczyny z trawami mogą być przeznaczane na zakiszanie.

Autor: mgr inż. Kinga Borek

Bibliografia:

Artyszak A., Kucińska K., Niemczyk H., „Rośliny motylkowate drobnonasienne”, (w:) „Produkcja roślinna”, Wyd. REA, część III, Warszawa 2010 r., str. 216–217, 221, 224, 227
Grzebisz W., „Rośliny motylkowate drobnonasienne”, (w:) „Produkcja roślinna – technologie produkcji roślinnej”, Hortpress, wyd. II, Warszawa 2012 r., str. 352, 355, 359
Krężel R., Parylak D., Zimny L., „Koniczyna perska”, (w:) „Zagadnienia uprawy roli i roślin”, Wyd. Akademii Rolniczej, Wrocław 1999 r., str. 33
Szempliński W., „Koniczyna perska”, (w:) „Rośliny rolnicze”, UWM, Olsztyn 2012 r., str. 289–290
Wilczek M., „Koniczyna czerwona”, (w:) „Szczegółowa uprawa roślin”, Wyd. Akademii Rolniczej, wyd. II, tom II, Wrocław 2003 r., str. 164–166
Zając T., „Koniczyna perska”, (w:) „Szczegółowa uprawa roślin”, Wyd. Akademii Rolniczej, wyd. II, tom II, Wrocław 2003 r., str. 193–194