Łubin Dalbor – jedna z najlepiej plonujących odmian łubinu wąskolistnego
Łubin Oskar – drobnonasienna odmiana łubinu wąskolistnego
Zobacz także
Łubin Oskar to tradycyjna gorzka (rozgałęziająca się) średniowczesna odmiana łubinu wąskolistnego.
Cechy charakterystyczne
Rośliny o sinobiałych kwiatach rosną wysokie, tworząc dużą zieloną masę. Mimo to dojrzewają i plonują równomiernie, a dodatkowo mają małą skłonność do pękania i osypywania nasion.
Optymalna obsada stanowiska wynosi 100 roślin/m2. Oskar kwitnie i dojrzewa średnio wcześnie. To odmiana termoneutralna, jest mało wrażliwa na opóźnienie terminu siewu.
Oskar wydaje drobne nasiona, co jest ogromną zaletą, ponieważ dzięki temu obniża normę wysiewu nawet o ok. 40 kg na hektar. Odmiana o dużej zawartości alkaloidów. Z tego powodu nadaje się wyłącznie na uprawę nasienną, nie nadaje się na zielonkę. Może być jedynie wykorzystywana jako pasza dla ryb.
Wymagania
Uprawa możliwa jest na terenie całego kraju, za wyjątkiem pobrzeża Bałtyku oraz północnego pasa Warmii i Mazur, a także pogórza. Łubin wąskolistny plonuje najlepiej w północnych regionach Polski. Uprawiany jest na glebach kompleksów żytniego bardzo dobrego i dobrego.
Zaleca się jej uprawę jako poplony ścierniskowe, na terenach gdzie zwierzyna łowna powoduje w straty w uprawach.
Odporność
Odmiana wykazuje dużą odporność na choroby, w szczególności na fuzariozy.
Autor: Justyna Czerwieniec
Bibliografia:
- „Łubin wąskolistny – gatunek niewykorzystanych możliwości” dr Stawiński Stanisław, [w:] „Rośliny strączkowe i motylkowate drobnonasienne”, wyd. Biznes-Press sp. z o.o., Warszawa, marzec 2010, dodatek do dwutygodnika „Agro Serwis”, s. 25-27.
- „Łubin wąskolistny można uprawiać na Lubelszczyźnie” Rysak Wojciech, [w:] „Lubelskie Aktualności Rolnicze”, nr 7/2014 (287), s. 20-21.
- „Szczegółowa uprawa roślin” pod red. Jasińskiej Zofii i Koteckiego Andrzeja, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 1999, tom II, s. 36-38.
- „W strączkowych drzemie potencjał” dr Wiatr Kazimierz, Dolata Agnieszka, [w:] „Top Agrar Polska”, nr 3/2008, s. 134-137.
