Odporna śliwa Opal – odmiana chętnie wybierana do przydomowych ogrodów
Śliwa Brzoskwiniowa – owocowe połączenie śliwy i brzoskwiniowej słodyczy!
Zobacz także
Mimo smacznych i atrakcyjnych owoców śliwa Brzoskwiniowa nadaje się przede wszystkim do celów amatorskich, ponieważ sprawia zbyt dużo problemów swoją przemienną plennością oraz złym znoszeniem transportu. To z kolei powoduje, że osiąga ona często zbyt małe ceny, żeby zajmować się nią na skalę towarową. Ta stara angielska odmiana rozpowszechniła się jednak nie tylko na terenie Europy (np. w Niemczech, Belgii czy Francji), lecz także w Polsce, gdzie znana jest również jako Jerozolimka.
Wymagania
Brzoskwiniowa potrzebuje osłoniętych i ciepłych stanowisk, ponieważ nie radzi sobie z chłodem. Oprócz tego wymaga żyznej i wilgotnej gleby, gdyż na terenach suchych jej śliwki stają się źle wykształcone i gorzej smakują. Jako podkładek najlepiej użyć ałyczy lub siewki Wangenheima, choć można też sięgnąć po podkładkę selekcji angielskiej, czyli St. Julien A, która przeznaczona jest właśnie do gleb zasobnych w składniki pokarmowe.
Pokrój
Śliwa ta rośnie potężnie i wyniośle, jednak z czasem zaczyna być coraz bardziej rozłożysta. Charakteryzować ją będą sztywne gałęzie, licznie występujące krótkopędy oraz lśniące pędy roczne o fioletowym (zaś od strony nasłonecznionej o zielonym) odcieniu. Lekko owłosione od spodu liście będą miały prawie dwucentymetrowe ogonki oraz spiczaste zakończenie.
Owoce
Te kuliste i osadzone na króciutkiej szypułce śliwki mają widoczną podłużną bruzdę. Osiągają naprawdę duże rozmiary – zazwyczaj ważyć będą ok. 50 g, ale zdarzają się i takie o masie 70 g. Pestka oddzieli się od miąższu tylko w ciepłe lata, w trakcie których sporo padało; inaczej wydobycie jej z owocu może nie być łatwe. Co do miąższu – jest żółty, zwarty, kwaskowosłodki, chociaż w przypadku dojrzałych okazów może stać się cierpki. Pokryty będzie zielonożółtą skórką z pomarańczowoczerwonym rumieńcem i białofioletowym nalotem woskowym.
Trzeba też zaznaczyć, że Brzoskwiniowa jest odmianą obcopłodną, więc będzie potrzebowała zapylacza, np. Renklody Uleny. W okres owocowania wejdzie dopiero na około pięć lat po posadzeniu.
Zbiór i transport
Owocowanie tego drzewa przypada na przełom lipca i sierpnia. Okazuje się jednak, że śliwki zradzane przez Brzoskwiniową dojrzewają nierównomiernie, a – co za tym idzie – należy zrywać je co najmniej dwa razy. Nie powinno się ich jednak przetrzymywać, ponieważ będą opadać. Poza tym jest to odmiana zupełnie nienadająca się do transportu; najlepiej próbować przewozić owoce, które są nie do końca dojrzałe.
Odporność
Drzewo to jest, niestety, wrażliwe na mróz, a ponieważ kwitnie wcześnie, to wydawane przez nie kwiaty są narażone na wiosenne przymrozki. Z kolei na choroby, w tym na szarkę, jest raczej mało podatne.
Autor: Dagmara Deska
Bibliografia:
Hodun G., „Śliwy”, Warszawa 2008 r., ss. 9, 24.
Klimek G., „Sadownictwo”, cz. 2, Warszawa 1997 r., ss. 117, 121.
Pieniążek S. A. (red.), „Sadownictwo”, PWRiL, Warszawa 2000 r., s. 71.
Rejman A. (red.), „Pomologia”, PWRiL, Warszawa 1994 r., s. 214–215.
Sitarek M., „Uprawa śliw”, wyd. Plantpress, Kraków 2006 r., ss. 19–24, 36–37.
Komentarzy (2)
trela
Dodano: 2015-04-13 13:54:11moja sliwa ma juz kilka lat i jeszcze nie owocowala, dlaczego?
tomek
Dodano: 2015-04-13 14:03:51a czy masz posadzone obok odpowiednie zapylacze?