Hodowla bydła mięsnego – żywienie, rozpłód i efektywne utrzymanie

Zobacz także

Systemy rozrodu

W hodowli bydła stosowane są dwa główne systemy rozrodu: krycie naturalne i inseminacja. Krycie naturalne dzieli się na krycie wolne, haremowe i dozorowane.

Krycie wolne polega na wprowadzeniu do stada jałówek, kilku buhajów na określony czas, np. 2 miesiące. W tym okresie wszystkie z płodnych samic powinny być zacielone, ponieważ samce kryją jedną samicę kilkukrotnie, co zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia. Wadą tego systemu jest brak znajomości ojca konkretnego cielęcia.

Krycie haremowe polega na wprowadzeniu do stada jednego buhaja, który kryje całe stado samic w okresie 2 miesięcy. Na jednego samca powinno przypadać 25 sztuk samic.

Krycie dozorowane czyli tzw. „krycie z ręki” umożliwia kontrolę krycia i pełną dokumentację hodowlaną. Polega na doprowadzeniu buhaja do krowy, po ówczesnym sprawdzeniu objawów rujowych i dopuszczenia do kopulacji. Tego typu krycie jest stosowane rzadko, bo wymaga utrzymywania buhaja na terenie fermy przez cały rok lub jego transport z innego gospodarstwa, co zmniejsza opłacalność produkcji.

Krycie dozorowane jest zastępowane sztucznym unasienianiem, czyli inseminacją. Zabieg polega na wprowadzeniu nasienia buhaja do dróg rodnych krowy poprzez specjalne urządzenie (pistolet lub pipetę inseminacyjną).

Bibliografia:

Adamski M., Greiss J., „Użytkowość rozpłodowa krów ras mięsnych” [w:] „Hodowca bydła” nr 3/2012 r.

Grodzki H., „Chów bydła mięsnego”, Wielkopolskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań 2009 r., s. 63-104.

Grodzki H., „Metody chowu i hodowli bydła”, wyd. SGGW. Warszawa 2011 r., s. 146.