Obora wolnostanowiskowa - zalety i wady rozwiązania
Obora uwięziowa – praktyczne porady dotyczące rodzaju stanowisk i uwięzi
Zobacz także
Stanowiska dla buhajów
Dorosłe buhaje są utrzymywane coraz rzadziej w oborach dla krów mlecznych. Większość samic unasienia się mechanicznie poprzez zabieg inseminacji i eliminowana jest potrzeba utrzymywania całorocznego buhaja rozpłodowego. Jednak jeśli zachodzi potrzeba utrzymywania buhaja, to należy odpowiednio skonstruować stanowisko uwięziowe dla osobników męskich. Ze względu na umiejscowienie prącia (po środku brzucha), oddawanie moczu uniemożliwia zastosowanie klasycznych stanowisk taki jak dla krów. Opracowano stanowisko, które po środku legowiska posiada otwór odpływowy. Najlepszym rozwiązaniem byłoby aby pod legowiskiem przebiegał kanał gnojowicowy, ale nie w każdej oborze jest to możliwe.
Szerokość stanowisk
Wielkość stanowiska musi być dostosowana do gabarytów zwierząt, zależy od rasy i wieku krów. Szerokość stanowiska dla krów powinna wynosić 120 cm, dla jałówek i bukatów 100 cm, dla młodych jałówek 80 cm i dla cieląt około 70 cm. Szerokość stanowisk nie może być większa, ponieważ zwierzęta stając ukośnie, zanieczyszczałby odchodami i moczem legowiska.
Rodzaje uwięzi
Uwięź ma na celu usytuowanie zwierzęcia w odpowiednim miejscu, zgodnie z wymaganiami jakie narzuca rodzaj stanowiska. Powinna umożliwiać swobodne wstawanie i kładzenie się oraz pobieranie paszy ze żłobu. Długość uwięzi wpływa bezpośrednio na utrzymanie czystości legowiska.
Na stanowiska długich i średnich ściołowych używane są łańcuchy trzykońcowe lub czterokońcowe. Najbardziej praktyczne są łańcuchy czterokońcowe, dwa końce przymocowane są do drabiny paszowej lub do wodzideł, a dwa pozostałe tworzą jarzmo zapinane na szyi krowy.
Na krótkich stanowiskach ściołowych używa się uwięzi łańcuchowej lub jarzmowej. Uwieź „grabnerowska” łańcuchowa składa się ze sztywno napiętego, pionowo zawieszonego łańcucha, który na swojej osi posiada odpinany mniejszy łańcuch (zapinany dookoła szyi krowy) przesuwający się po całej długości pionowego łańcucha. Ten system uwięziowy umożliwia swobodę wstawania i kładzenia się. Zapinanie krów łańcuchami odbywa się ręcznie, natomiast zwalnienie łańcuchów dookoła szyi można zautomatyzować.
Uwięzie jarzmowe są zbudowane z dwóch grubych jarzm osadzonych na dolnej i górnej belce. Odpinanie i zapinanie zwierząt w stanowiskach odbywa się mechanicznie.
Największe zastosowanie w polskich hodowlach bydła znalazły uwięzie orczykowe. Na belce poprzecznej do drabinek paszowych i doczepiony łańcuch, który zapina się na szyi krowy. Belka poprzeczna porusza się w górę i dół kiedy zwierzę wstaje i kładzie się.
Wysokość żłobu
W systemie uwięziowym krowy mają stały dostęp do żłobów. W zależności od rodzaju uwięzi i wielkości stanowiska (długie, średnie, krótkie) dopasowywana jest wysokość żłobu. Żłób powinien znajdować się mniej więcej na wysokości 25‒45 cm. Istotna jest również szerokość żłobu. W stanowiskach, nad którymi krowy stale trzymają głowę, żłób powinien mieć szerokość około 60 cm.
W niektórych oborach uwięziowych występują stoły paszowe, na które bezpośrednio wysypuje się paszę z paszowozu. Stół paszowy jest na ogół na tym samym poziomie, na którym stoją krowy.
czytaj dalej...
