Obora wolnostanowiskowa - zalety i wady rozwiązania

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Krowy mleczne utrzymywane są w dwóch podstawowych systemach, uwięziowym i wolnostanowiskowym.

Obora wolnostanowiskowa to budynek, w którym krowy utrzymywane grupowo mogą się swobodnie przemieszczać. W każdej oborze tego typu są wydzielone strefy legowiskowa, paszowa i gnojowa. W zależności od strefy wypoczynkowej wyróżnia się boksy, kombiboksy, głęboką ściółkę lub kojec samoczyszczący ze spadkiem. Kojec samoczyszczący ze spadkiem nie jest zalecany do hodowli bydła mlecznego.

Strefa legowiskowa

Boksy

Obora wolnostanowiskowa wyposażona w boksy umożliwia wszystkim krowom leżenie w tym samym czasie. Boks jest to część legowiskowa oddzielona od reszty pomieszczenia metalowymi przegrodami, skonstruowana tak aby zapewnić krowie indywidualne miejsce do odpoczynku i dystans od innych krów. Na każdą krowę powinien przypadać jeden boks. W boksie stosuje się legowiska z piasku, materacy gumowych, wiórów lub słomy. Barierki ograniczające przestrzeń boksu nie powinny przeszkadzać krowie w kładzeniu i wstawaniu. Boksy powinny mieć wymiary; 120 cm szerokości i 260 cm długości. Na barierkach bocznych jest umieszczana poręcz karkowa, służąca do odsuwania krowy o krok w tył podczas wstawania. Zabezpiecza to powierzchnię legowiskową przed zabrudzeniem kałem i moczem.

Kombiboksy

Kombiboksy spełniają podwójną funkcję wypoczynkowo-żywieniową. Znajdują się bezpośrednio przy kanale paszowym. Kombiboksy stosowane są w zmodernizowanych oborach. Wadami tego systemu są wypróżnianie się zwierząt na część legowiska i straty paszy.

Głęboka ściółka

System najkorzystniejszy dla krów, umożliwia wybór wygodnego, ciepłego legowiska. Występują dwa rodzaje rozwiązań; część legowiskowa obory jest pokryta głęboką ściółką, a część paszowa ma podłogę szczelinową albo pełną, lub cała powierzchnia obory jest pokryta ściółką i występuje regulowana przegroda paszowa.

Zalety głębokiej ściółki;

Swoboda ruchu, ciepłe i wygodne legowiska
Brak ryzyka uszkodzeń kończyn
Krowy preferują ten rodzaj utrzymania, dzięki czemu leżą dłużej

Wady głębokiej ściółki;

Duże zużycie ściółki
Zwiększenie pracochłonności (codzienne dościelanie)

Strefa paszowa

Krowy w oborach wolnostanowiskowych otrzymują paszę w korytarzach paszowych ręcznie lub mechanicznie wozem paszowym. W nowoczesnych oborach korytarz paszowy przebiega przez środek budynku, dzięki czemu wóz paszowy swobodnie przejeżdża rozsypując paszę na stół paszowy.

Barierki oddzielające krowy od korytarza powinny być wyposażone w przegrody barkowe. Dzięki nim krowy nie rywalizują o miejsce przy stole paszowym. Należy zapewnić tyle stanowisk paszowych ile jest zwierząt w oborze.

W oborach wolnostanowiskowych coraz częściej można spotkać automatyczne stacje paszowe. Krowy mają na uchu kolczyk, którego numer po wejściu krowy do stacji jest sczytywany przez urządzenie i wydawana jest pasza dostosowana do wieku, wagi i stanu fizjologicznego zwierzęcia.

Strefa gnojowa

Oborę należy tak zaplanować aby zmniejszyć pracochłonność do minimum. Najwygodniejsze dla hodowcy są korytarze gnojowe z podłogą szczelinową (łatwa w myciu i dezynfekcji). System ten niestety jest niezdrowy dla racic krów, powoduje uszkodzenia mechaniczne i kulawizny. Najczęściej stosowany jest system z pełną podłogą w korytarzu gnojowym. Sprzątanie polega na wykorzystaniu sprzętów zgarniających obornik z podłogi. Czynność należy przeprowadzać dość często aby zachować czystość

W oborach z głęboką ściółką strefa gnojowa jest jednocześnie strefą legowiskową. Należy ją codziennie uzupełniać świeżą i suchą słomą.

czytaj dalej...