Pielęgnacja i wymagania winorośli. Jak osiągnąć wysoki plon w polskich warunkach? Oto nasze wskazówki!

1/7 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

PIELĘGNACJA

Cięcie i formowanie

Cięcie formujące

W amatorskiej uprawie stosujemy zwykle trzy sposoby formowania winorośli: sznur pionowy, sznur stały (forma Casenave’a) lub sznur poziomy (forma Guyota). Tę pierwszą metodę wykorzystuje się zwykle do pokrywania różnych konstrukcji w ogrodzie, czyli raczej w celach dekoracyjnych. Przy takim prowadzeniu roślin musimy wybierać odmiany silnie rosnące z wysoką odpornością na mróz (np. Concord, Fredonia, Alwood). Pień winorośli powinien dorastać do dachu konstrukcji, a jego grubość nie powinna być mniejsza niż 6 mm średnicy na wysokości dachu. Jeśli nie uzyskamy takiego pędu, możemy w kolejnym roku pozwolić rosnąć tylko latorośli wyrastającej z najwyżej położonego pąka.

Sznur stały, inaczej forma Casenave’a, składa się z pnia, wieloletniego poziomego ramienia i równomiernie rozmieszczonych węzłów krzewienia (ogniwa owoconośne). Dobrze by było, aby przy każdym z węzłów znajdował się dwupąkowy czopek zastępczy.

Forma Guyota to jedna z najprostszych i najpopularniejszych metod stosowanych przy formowaniu winorośli. Rośliny rozpinamy na przygotowanych wcześniej rusztowaniach lub przy ścianie. Cięcia rozpoczynamy w trzecim roku od posadzenia, tak by pozostawić 2 łozy (pędy 2-letnie o gładkiej korze). Mocniejszą łozę mocujemy do nośnego drutu i przycinamy, by pozostawić na nim 1–2 pąki. Forma krzewu powinna posiadać pień, węzeł krzewienia, długą łozę owoconośną oraz czopek zastępczy.

Cięcie na owocowanie

Cięcie na owocowanie wykonujemy zwykle na przedwiośniu (początek marca). Termin wczesnowiosenny jest najlepszy, bo pozwala dodatkowo na usunięcie uszkodzonych przez mrozy pędów. Cięcia przeprowadzane jesienią, zwykle podczas płaczu łoz, czyli wycieków soku z ran, sprzyjają uszkodzeniom pąków.

Cięcie odmładzające

Starsze rośliny wydają coraz słabsze latorośle, dlatego wymagają odmładzania. Łozę wyrastającą z pnia skracamy na 1–2 pąki. W następnym roku tniemy pędy wyrastające z powstałego czopka, aby wytworzyć nowe ogniwo owocowania.

Regulacja wzrostu i płodności

Wzrost i płodność winorośli regulujemy poprzez przycinanie pędów i pozostawianie na nich określonej liczby płodnych pąków. Przyjmuje się zasadę, że na 1 mkw. winnicy mniejszą liczbą pąków (4–6) obciążamy rośliny plenniejszych odmian, a większą (10–12) mniej plennych.

czytaj dalej...