Zgnilizna twardzikowa atakuje! Jak chronić uprawy? Sprawdź!

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Spośród wielu odmian zgnilizn, które atakują nasze warzywa, zgnilizna twardzikowa jest jedną z najczęściej pojawiających się w ogródkach przydomowych. Często objawia się dopiero po zbiorach, pojawiając się na zebranych warzywach, które są przechowywane w nieodpowiednych warunkach.

Objawy

W przypadku roślin korzeniowych, takich jak marchew, seler, pietruszka czy buraki, zgnilizna twardzikowa pojawia się na zebranych i odłożonych do przechowywania korzeniach. Głównym objawem jest biały, puszysty nalot, który zaczyna pokrywać całą powierzchnię warzywa. W grzybni można wyróżnić czarne zarodniki, tak zwane sklerocja, które są źródłem szybkiego rozprzestrzeniania się choroby. Tkanka w miejscu porażenia staje się miękka, wodnista i zaczyna gnić.

U wszystkich innych roślin, wrażliwych na zgniliznę twardzikową, objawy choroby wyglądają nieco inaczej. Sałata i inne rośliny liściaste są często ofiarami grzybów i wywoływanych przez nie zgnilizn. Choroba objawia się, kiedy roślina jest już rozwinięta, białym nalotem na szyjce korzeniowej, który rozwija się i w końcu tworzy gęstą, puszystą grzybnię. Liście sałaty zaczynają gnić i więdną. Z podobnymi objawami zmagają się również rośliny strączkowe, takie jak: bobik, bób i fasola. Początkowo na pędach i łodygach pojawiają się mokre, brunatne plamy, które później nabiegają białym nalotem. Grzybnia dość często pojawia się na strąkach, infekując nawet ziarna, które już nie nadają się ani do wysiewu w kolejnym sezonie, ani do zjedzenia. W rzepaku, rzepiku, gorczycach i innych roślinach krzyżowych grzybnia wypełnia łodygi zainfekowanych egzemplarzy, a w skrajnych przypadkach zaczyna się roznosić na liście i pędy. Zgnilizna twardzikowa coraz częściej zaczyna atakować warzywa psiankowate, czyli na przykład pomidory i paprykę. Biały nalot grzybni pojawia się najczęściej na owocach, nawet tych nie do końca dojrzałych.

Przyczyny występowania

Sprawcą zgnilizny twardzikowej jest grzyb Sclerotinia sclerotiorum, bardzo wytrwały i złośliwy patogen, którego zarodniki w formie skrelocjów przechowują się w ziemi nawet do 10 lat. Przetrwalniki mogą pozostać w ziemi albo przemieścić się do materiału nasiennego i go poważnie zainfekować. Rozwojowi sprzyjają wilgotne podłoże i ciepłe temperatury, a w przypadku roślin korzeniowych duża wilgotność powietrza w miejscu przechowywania i niedostatecznie zabezpieczony kopiec. Choroba może wystąpić w każdym miejscu Polski, bez względu na wysokość nad poziom morza, czy usytuowanie wedle rzek i innych zbiorników wodnych.

Szkodliwość

Pojawiając się w każdej uprawie, choroba może wyrządzić bardzo znaczne szkody, przez które cały plon należy zniszczyć, aby usunąć sklerioza, które mogłyby rozprzestrzeniać chorobę przez dłuższy czas. Najczęściej straty w polonach roślin strączkowych, czy kapustowych spowodowane zgnilizną twardzikową szacuje się na około 30%. Zdecydowanie większe szkody choroba powoduje w kopcach i innych miejscach przechowywania warzyw korzeniowych, infekując stopniowo wszystkie zebrane warzyw, a cały trud hodowcy idzie na marne, ponieważ nie można spożywać nawet tych roślin, na których nie widać grzybni zgnilizny, ale które znajdowały się w bezpośrednim sąsiedztwie zainfekowanych egzemplarzy.

Coraz częściej zgnilizna twardzikowa pojawia się na roślinach ozdobnych. Grzyb atakuje kwiatostan, prowadząc do jego zwiędnięcia i owijając go białym puchem grzybni. W tym przypadku choroba jest nie tylko nieestetyczna, ale również niebezpieczna – bardzo szybko przenosi się na inne kwiaty, a przetrwalniki grzybów mogą przedostać się do ogrodu, bądź innego stanowiska uprawy i zacząć rozwijać się na innych roślinach lub zakazić glebę na dłuższy czas.

czytaj dalej...