Czereśnia Tamara - czeska odmiana o dużych, smacznych owocach
Czereśnia Sylvia - idealna do gęstej rozstawy w sadach intensywnych
Zobacz także
Czereśnia Sylvia to odmiana kanadyjska niezwykle interesująca ze względu na swój słaby wzrost. Cecha ta sprawia bowiem, że jest to jedna z nielicznych czereśni, które można spokojnie uprawiać w gęstej rozstawie w sadach intensywnych. Poza tym zaczyna ona wcześnie owocować, a jej plon jest coroczny i zawsze wysoki. Warto wiedzieć, że otrzymano ją poprzez skrzyżowanie odmian Sam i Van.
Opis
Drzewo charakteryzuje się słabym i powolnym wzrostem. Tworzy bardzo ciekawe małe, ale gęste i mocno ulistnione, korony. Pędy mają krótkie międzywęźla. Owoce z kolei należą do grupy tzw. chrząstek, co oznacza, że są twarde i jędrne. Sam miąższ, podobnie jak błyszcząca skórka, jest ciemnoczerwony. W kształcie czereśnie zradzane przez Sylvię są szerokie i sercowate, zagłębienie szypułkowe jest wyraźne i duże, a pestka – jajowata. Wagowo owoce te mieszczą się w przedziale 8–10 g.
Podkładki
Odmianę tę najlepiej sadzić na Colcie lub na siewce czereśni ptasiej. Ta pierwsza to angielska podkładka uznawana za skarlającą, jednak w polskich warunkach klimatycznych ma ona jedynie wpływ na zwiększenie plenności drzew. Niestety, jej wadą jest skłonność do przemarzania. To samo tyczy się także czereśni ptasiej. Jej niekwestionowaną zaletą będzie z kolei lekkie zwiększenie siły wzrostu Sylvii. Nie zaleca się natomiast uprawy na niemieckiej podkładce Gisela 5, ponieważ wpływa ona na drobnienie owoców i wytwarzanie się bardzo krótkich przyrostów.
Zbiór
W przypadku Sylvii zbioru dokonuje się zazwyczaj na przełomie szóstego i siódmego tygodnia dojrzewania czereśni, czyli mniej więcej w połowie lipca. Za świetne zapylacze dla tego drzewa uznaje się na przykład odmiany Sam czy Rainier.
Wytrzymałość
Ponieważ w Polsce jest to odmiana relatywnie nowa, jej odporność na różne czynniki nie została jeszcze do końca określona. Wiadomo, że owoce są mało podatne na pękanie i dobrze zniosą nawet długie przechowywanie. Ciężko natomiast precyzyjnie określić jej odporność na mróz, ale z obserwacji wynika, że kształtuje się ona raczej na średnim poziomie.
Autor: Dagmara Deska
Bibliografia:
- Bielicki P., Podkładki, część 2, „Działkowiec”, nr 2/2010, s. 47–48.
- Brzeziński W., Atlas czereśni dla sadowników i szkółkarzy, Gdynia 2012, s. 77.
- Dereń D., Tygodnie dojrzewania odmian czereśni i wiśni, „Mój Piękny Ogród”, nr 6/2006, s. 60.
- Klimek G., Sadownictwo, cz. 2, Warszawa 1997, s. 145, 149.
- Mika A., Sad dochodowy, Warszawa 2010, s. 242–245.
