
Odporna śliwa Opal – odmiana chętnie wybierana do przydomowych ogrodów
Misecznik śliwowy (Parthenolecanium corni) to pluskwiak równoskrzydły z rodziny misecznikowatych. Żeruje on na ponad 350 gatunkach roślin w Europie, Azji i Ameryce. Najczęściej jednak można go spotkać na śliwie, jabłoni, winorośli, agreście, porzeczce, dębie czy robinii. Jego bytowanie wiąże się z poważnymi szkodami, ponieważ jest on w stanie doprowadzić do obumarcia pędów, a w następstwie tego – do gorszego owocowania danego drzewa bądź krzewu.
Jaja: owalne, koloru białego; małe, bo wielkości 0,25–0,35 mm. Są pokryte woskową wydzieliną samicy.
Larwy I stadium: osiągają długość do 0,4 mm; są zielonkawe lub kremowe, a ich miseczka jest owalna, ale jeszcze płaska.
Larwy II stadium (zimujące): mają już ok. 2 mm; są pomarańczowobrązowe i owalne; ruchliwe.
Samce: są mniejsze od samic, mają ok. 2 mm. Są uskrzydlone, a ich biała tarczka jest niezwykle delikatna.
Samice: zupełnie różnią się od samców, co świadczy o dymorfizmie płciowym. Nie mają wykształconych skrzydeł, a ich odnóża się zredukowane, przez co prowadzą osiadły tryb życia – przytwierdzają się kłujkami do podłoża. Są też duże, bo ich miseczki mogą mieć średnice od 3 do 7 mm. Ogólnie to właśnie te miseczki są najbardziej charakterystyczne, ponieważ są stwardniałe, wypukłe i brązowe. Warto dodać, że powstają one z wydalanych przez nie wydzielin.
Larwy II stadium zimują na pędach w załamaniach kory, po czym w marcu wznawiają swoją aktywność i zaczynają żer. Pod koniec kwietnia przeobrażają się w samice, które dojrzewają mniej więcej na przełomie maja i czerwca. Wtedy też pojawiają się samce, które je zapładniają. Samica jest w stanie znieść nawet do 5000 jaj (!), ale wszystko zależy od rośliny, na której bytuje – przykładowo płodność na śliwie wynosi ok. 1000 sztuk. Najciekawsze jest jednak to, że jaja składane są pod miseczkowatą tarczkę, po czym samica obumiera, jej tarczka odpada i zostawia białe ślady. W czerwcu i lipcu wylęgają się larwy I stadium, które żerują na spodach liści, a jesienią przedostają się na pędy, gdzie zimują i tak też cykl się zamyka.
Szkody mogą być wyrządzone zarówno przez w pełni wykształcone samice, jak i larwy misecznika śliwowego. Wbijają one swoje kłujki czy to w liście, czy to w pędy, i wysysają soki komórkowe, co pozbawia rośliny asymilatów. Okazuje się, że osobniki te w trakcie wkłuwania się wydzielają ślinę, która zawiera składniki prowadzące do obumierania tkanek wokół rany. Poza tym miseczniki wydzielają mnóstwo słodkich i lepkich odchodów, które opadają na pędy, liście, ale i owoce, co sprawia, że stanowią one pożywkę dla grzybów sadzawkowych. Wszystko to doprowadza do znacznego zmniejszenia się powierzchni asymilacyjnej rośliny, a w efekcie – do jej gorszego owocowania, wrażliwości na mróz i nawet do obumierania całych drzew lub krzewów. Nie wspominając o bezwartościowości owoców zaatakowanych wspomnianym grzybem.
Ważna jest już sama profilaktyka. Warto zatem rozejrzeć się za roślinami z kwalifikowanego źródła, co zapewni nam zdrowe plantacje. Gdy jednak w trakcie lustracji znajdziemy larwy misecznika, zaleca się wycięcie i spalenie pędów, które zostały przez niego opanowane.
Jeżeli chodzi o metody chemiczne, to należy na wiosnę – w okresie bezlistnym – opryskać zagrożone rośliny preparatem olejowym, który pokrywa tarczki szkodnika na tyle szczelnie, że misecznik po prostu się dusi. Larwy z kolei powinno się zwalczać w momencie ich wydostawania się spod tarczek samic. Przypada to latem i wtedy też należy opryskać rośliny dwukrotnie, co 14 dni, środkiem kontaktowo-żołądkowym.
Bibliografia:
Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!
Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska
Telefon: 790 025 265, 790 540 404
Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl