Nie spisujmy na straty gleb murszowych. Sprawdź możliwości wykorzystania!

Zobacz także

Gleby murszowate

Jest to typ ziem również należących do ziem pobagiennych. Gleby murszowate w zasadzie niewiele różnią się profilem od gleb murszowych, ale nie mogą być zaklasyfikowane jako należące do tej grupy, ze względu na płytki poziom próchnicy. Również zawierają ponad 20% materii organicznej, powstają w taki sam sposób jak ziemie murszowe. Najczęściej zakłada się na nich pastwiska, gdyż są za mało żyzne na wykorzystanie pod orkę.

Wykorzystanie

Dynamika procesu murszenia, silne nasycenie gleby azotem i innymi minerałami sprawia, że gleby te są bardzo urodzajne. Szybko jednak mogą się odwadniać i być podatne na działanie suszy, dlatego prowadzenie na nich upraw wymaga odpowiedniego zadbania o warunki wodno-powietrzne. W przypadku długotrwałego braku opadów, gleby murszowe powinny być nawadniane. W ich zagospodarowywaniu ważne jest również odpowiednie nawożenie, które powinno być obliczone na podstawie dokładnej analizy chemicznej. Najlepsze gleby torfowo-murszowe szacuje się na III i IV klasę bonitacyjną, o klasę niżej klasyfikuje się zazwyczaj gleby gytinowe i mułowe. Najlepsze są gleby mineralne, które najczęściej należą do III klasy bonitacyjnej, a ich kompleks przydatności rolniczej określa się jako 2, czyli pszenny dobry. Na glebach tego typu można uprawiać pszenicę, jęczmień, buraki cukrowe, rzepak i inne rośliny kapustowe, wykę oraz lucernę siewną.

Autor: Katarzyna Kaźmierczak

Bibliografia:

Uggla H., „Gleboznawstwo rolnicze”, PWN, Warszawa 1981 r., s. 485-498.

Zawadzki S., „Podstawy gleboznawstwa”, PWRiL, Warszawa 2002 r., s. 153-156.

Zawadzki S. (red.), „Gleboznawstwo”, PWRiL, Warszawa 1999 r., s. 446-453.