Pasze treściwe - poznaj wartość pokarmową ziaren zbóż i nasion roślin oleistych

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Pasze treściwe charakteryzują się wysoką koncentracją energii i/lub białka w suchej masie. Zaliczane są do nich ziarna zbóż, nasiona roślin motylkowatych i oleistych oraz produkty uboczne przemysłu olejarskiego. Pasze treściwe mają największe zastosowanie u zwierząt monogastrycznych, natomiast u zwierząt przeżuwających stosowane są jako uzupełnienie dawek poprawiając ich bilans. Latem niektóre dawki dla przeżuwaczy nie muszą być uzupełniane paszami treściwymi, jeśli zwierzęta mają dostęp do pastwiska.

Ziarna zbóż

Zboża należą do rodziny roślin wiechlinowatych, które z reguły są uprawiane w celu pozyskania nasion. Zboża są głównym komponentem dawek paszowych treściwych dla zwierząt gospodarskich. Są surowcem wysokoenergetycznym, o dużej zawartości suchej masy, niewielkiej ilości wody, wysokiej zawartości skrobi. Ziarna zbóż są ubogie w sód i wapń, ale bogate w fosfor (niestety nie jest to zaleta, ale raczej wada, ponieważ fosfor znajduje się w ziarnach głównie w postaci soli kwasu fitynowego). Ziarna bogate są w witaminę A, B oraz E, natomiast nie ma w nich witaminy D_2.W Polsce na obszarze 70% gruntów ornych uprawia się zboża. Aż 25% stanowią pola pszenicy. Wartość pokarmowa zbóż zależy od wielu czynników takich jak nawożenie, gatunek gleb i pH, warunki atmosferyczne i przechowywanie po zbiorze.

Jęczmień

Jęczmień jest wysokoenergetycznym zbożem, mającym główne zastosowanie w tuczu trzody chlewnej. Jest bardzo dobrze wykorzystywany przez tuczniki i lochy, natomiast w żywieniu prosiąt należy stosować się pewnych ograniczeń, ponieważ ziarno jęczmienia zawierające plewy może ranić błonę śluzową przewodu pokarmowego. U drobiu rosnącego w dawce nie powinno być więcej niż 20% jęczmienia. Jęczmień w postaci całego ziarna można stosować w hodowli niosek jako paszę podstawową. Doskonale przyswajalny dla koni, królików i zwierząt przeżuwających jest jęczmień w formie gniecionej.

Owies

Owies jest stosowany głównie dla koni i królików, ponieważ posiada niewielką wartość energetyczną, a dużą zawartość plew. Głównie stosuje się go w dawkach dla zwierząt, które mogą spożywać duże ilości włókna surowego- bydło opasowe, mleczne, lochy niskoprodukcyjne lub niepłodne.

Sorgo i proso

Sorgo w swoich właściwościach odżywczych przypomina kukurydzę. W mieszankach dla monogastrycznych sorgo nie powinno przekraczać 30%. Proso przypomina pod względem wartości owies i podobnie się je stosuje dla określonych grup zwierząt.

Kukurydza

Kukurydza jest zbożem bogatym w tłuszcz, stosowanym jako komponent dla wielu gatunków zwierząt gospodarskich. Stosuje się ją w tuczu brojlerów kurzych i indyczych, w kaczym nie ma zastosowania, ponieważ po spożyciu odkłada się w ciele tłuszcz złej jakości. Kukurydza jest doskonałym zbożem dla niosek, ponieważ zapewnia optymalne stężenie karotenoidów i kwasu linolowego w żółtkach jaj. Jako pasza treściwa może być stosowana dla bydła, ale należy dostosować jej ilość do kukurydzy w kiszonkach stosowanych jako pasza objętościowa. Często stosuje się system żywienia całymi, zakiszonymi kolbami kukurydzy (CCM) dla loch, cieląt i jagniąt oraz drobiu.

Żyto

Żyto w swoim składzie zawiera polisacharydy nie skrobiowe mające właściwości antyodżywcze. Dlatego nie powinno być podawane młodym zwierzętom. Dorosły przewód pokarmowy znacznie lepiej radzi sobie z wykorzystaniem składników odżywczych żyta, ale również należy je stosować w ograniczonych ilościach.

Pszenżyto

Pszenżyto ma podobne niekorzystne właściwości jak żyto, dlatego należy skarmiać je tylko w diecie dorosłych zwierząt, ale również z podobnymi ograniczeniami do żyta.

czytaj dalej...