Portulaka pospolita – charakterystyka, zwalczanie i zastosowanie

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

W Polsce portulaka pospolita pojawiła się dopiero w XVIII wieku. Przywędrowała do nas z Azji, gdzie dawniej była często uprawiana jako roślina lecznicza i dietetyczna. Traktujemy ją jako bardzo uciążliwy chwast pól, łąk i ogrodów, nie zdając sobie sprawy z tego, że portulaka pospolita jest niezwykle wartościowym źródłem witamin i dobroczynnych składników odżywczych.

Charakterystyka

Wschody tej jednorocznej rośliny pojawiają się późną wiosną i latem, chociaż im wyższa temperatura, tym są mniej liczne. Jest to roślina jednoroczna, nie przetrzymuje zimy – zamiera w czasie pierwszych przymrozków. Siewką jest hypokotyl o czerwonym zabarwieniu i pojawiające się na nich ciemnozielone, mięsiste liścienie o nieco eliptycznym kształcie. Liście właściwe wyglądają nieco inaczej – są klinowe lub łopatkowe, tępo zakończone, równie mięsiste i soczyste. Na łodydze znajdują się na krótkich ogonkach, są ułożone naprzeciwlegle. Bardzo charakterystyczną częścią rośliny jest łodyga – płożąca się, bardzo rozgałęziona, z biegiem czasu może się silnie zabarwiać na czerwono lub różowo.

Kwitnienie rozpoczyna się dopiero w czerwcu i trwa stosunkowo krótko – kończy się już w sierpniu. W tym czasie pojawiają się jasnożółte kwiaty, najczęściej pojedyncze, ale rzadko zdarzają się również podwójne lub potrójne, znajdują się na szypułkach, w kątach liści. Każdy kwiat ma pięć płatków korony o odwrotnie jajowatym kształcie. Portulaka pospolita jest rośliną samopylną, wytwarza kuliste nasiona, nieco spłaszczone o czarnym kolorze i połyskującej strukturze. Nasiona znajdują się w łatwo otwierającej się torebce. Jedna roślina może wytworzyć aż sto tysięcy owoców, które są roznoszone przez mrówki i inne owady i mogą przechować się w ziemi przez kilkadziesiąt lat, nie tracąc zdolności do kiełkowania.

Występowanie

Portulaka pospolita jest bardzo popularnym chwastem pojawiającym się na prawie całym terenie kraju. Nie ma dużych wymagań, przez co pojawia się w bardzo wielu miejscach. Najbardziej lubi lekkie, piaszczyste lub piaszczysto-gliniaste gleby. Preferuje nieco wyższy od przeciętnego poziom wilgotności powietrza i podłoża, dlatego najczęściej rozwija się na lekko podmokłych stanowiskach. Najszybszy i najwyższy rozwój osiąga na glebach o dużym poziomie próchniczym.

Szkodliwość i zwalczanie

Jest to uciążliwy chwast ogrodów i roślin okopowych. Równie często można spotkać portulakę pospolitą w kukurydzy. Nie opracowano oficjalnych progów szkodliwości dla tej rośliny. Nie stanowi ona jednak dużego zagrożenia dla poziomu plonu, z tego względu nie ma potrzeby sięgania po opryski chemiczne – portulakę pospolitą w dużej mierze można wyeliminować z uprawy jedynie metodami naturalnymi. Jedną z nich jest bardzo uważne i systematyczne pielenie – odchwaszczanie mechaniczne powinno być jednak bardzo dokładne – nie do końca usunięty korzeń może się szybko zregenerować. Ręczne usuwanie chwastu nie powinno być jednak zbyt trudne – ułatwia to korzeń w wrzecionowatym kształcie.

Ryzyko dużego zachwaszczenia portulaką jest nikłe. W przypadku zagrożenia poziomowi plonu, należy sięgnąć po herbicydy nieselektywne, odpowiednie do oprysków chwastów dwuliściennych – wybieramy preparaty, w których substancją czynną jest glifosat. Opryski tym środkiem wykonujemy we wczesnych fazach wzrostu (do kilku liści).

czytaj dalej...