Maruna bezwonna – z pozoru rumianek, a naprawdę uporczywy chwast
Złocień polny - opis, występowanie, zdjęcia i zwalczanie
Zobacz także
Łacińska nazwa złocieni to Chrysanthemum. Nie bez przyczyny kojarzy nam się z chryzantemami – dużymi kwiatami, cieszą się szczególnym powodzeniem w okolicach 1 listopada. Złocień jest ich polną, dziko rosnącą wersją, znacznie mniejszą i nie tak efektowną, ale zachowuje, typowy dla chryzantem, słodki zapach.
Charakterystyka
Złocień polny (Chrysanthemum segetum) to jednoroczna, stosunkowo wysoka (od 20 do 100 centymetrów) roślina jara. Od innych złocieni rosnących dziko, zwłaszcza od polskiego złocienia właściwego (jastruna właściwego), różni się wyłącznie kolorem kwiatów. Charakterystyczne dla niego są żółte, wydłużone, języczkowate płatki, które otaczają żółty koszyczek kwiatowy. Układ kwiatów jest typowy dla roślin astrowatych - znajdują się one na wierzchołkach zielonych łodyżek, które rozgałęziają się wielokrotnie z łodygi właściwej. Po przekwitnieniu powstaje żeberkowata niełupka, która zimuje w glebie.
Na poziomie siewek nie można odróżnić złocienia polnego od innych roślin astrowatych, ze względu na charakterystyczne dla nich wschody, które najczęściej zaczynają się dwoma okrągłymi listkami. Dopiero po upływie czasu zmieniają się one w typowe, pierzastodzielne liście, ułożone naprzeciwlegle na łodydze. Pozostałe liście mają podłużny lub lancetowaty kształt i bardzo wyraźne wcięcia ząbkowate. Odróżnienie jest możliwe czasami dopiero po pojawieniu się pierwszych kwiatów, czyli z początkiem maja.
Występowanie
Roślina występuje przede wszystkim w zachodniej części kraju, ale jej egzemplarze można spotkać w zasadzie wszędzie, nawet w górach, gdzie pojawia się aż po piętro alpejskie. Lubi gleby piaszczyste i piaszczysto-gliniaste, dobrze czuje się w miejscach wilgotnych lub podmokłych. Można go traktować jako roślinę wskaźnikową niedoboru wapnia i gleb o lekko kwaśnym odczynie.
Szkodliwość
Zachwaszcza szczególnie zboża jare i rośliny okopowe. Nie wyrządza w nich szkód na tyle dużych, żeby powstały oficjalne progi szkodliwości. Duże zagęszczenie może utrudniać zbiór i zahamować rozwój roślin uprawnych, ze względu na konkurencję o wodę i wysokość złocienia, który bardzo szybko przerasta plon.
Zwalczanie
Możliwa jest całkowita ochrona plantacji przed pojawieniem się złocienia. W tym celu już przed siewem lub sadzeniem musimy zacząć prowadzić działania profilaktyczne. Jednym z nich jest dokładne czyszczenie materiału siewnego, który mógłby pochodzić z zachwaszczonej plantacji. Powinny pomóc też podorywki ściernisk i dokładne odchwaszczenie miedz i skrajów pól.
W razie pojawienia się złocienia polnego w uprawie, należy jak najszybciej niszczyć jego wschody, a przynajmniej nie dopuścić do takiego rozwoju rośliny, w którym pojawiłyby się nasiona. W przypadku dużego zagęszczenia chwastu na plantacji należy wykonać opryski chemiczne. Nie ma zarejestrowanych herbicydów, które byłyby przeznaczone do niszczenia złocieni. Można użyć na niego nieselektywnych herbicydów o dużym spektrum działania, które nadają się do oprysków jednorocznych chwastów dwuliściennych. W przypadku oprysku ziemniaków i innych roślin okopowych nadają się do tego preparaty zrobione na bazie linuronu, na przykład Aflex Super 450, który podaje się doglebowo, w dawce 450 gram na litr. Inne substancje czynne, które można stosować w zbożach jarych to glifosat (polecany jest preparat Dominator w dawce 360 gram na litr) i dichloroprop-P, którym wykonuje się opryski w dawce 600 gram na litr, substancja znajduje się na przykład w preparacie Duplosab DP 600.
czytaj dalej...
