Uprawa cząbru – popularnej rośliny leczniczej o ostrym, pieprzowym smaku

1/6 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Cząber ogrodowy (Satureja hortensis L.), znany również jako cząberek i satureja, to roślina z rodziny wargowych występująca na skalnych zboczach i piargach. Jako roślina przyprawowa, lecznicza i zdobna uprawiana we wszystkich krajach południowoeuropejskich.

W naturalnym stanie najczęściej spotykana na wschodnich wybrzeżach Morza Śródziemnego, natomiast w Polsce jej największe skupiska występują przede wszystkich w okolicach Wrocławia, Torunia, Piotrkowa i Płocka. Niegdyś zapomniana, dziś wraca do łask jako smaczna przyprawa wielu dań.

Odmiany

Cząber występuje w kilku odmianach. Najpopularniejszy do uprawy ziołowej jest cząber ogrodowy (Satureja hortensis), jednak znane są inne jego gatunki różniące się od siebie wyglądem i zapachem: cząber macierzankolistny (Satureja thymbrifolia) o jasnopurpurowych kwiatach i ostrym zapachu; cząber dwukwiatowy (Satureja biflora) o ostrym, cytrynowym zapachu; cząber douglasa (Satureja douglasii) o lawendowych kwiatach i miętowym zapachu, a także cząber górski (Satureja montana) o biało-różowych kwiatach i pieprzowym smaku.

Opis

Cząber ogrodowy to niewielka roślina jednoroczna rosnąca do 40 cm wysokości. Jego drewniejąca z wiekiem czerwonawa łodyga jest prosta, dobrze rozgałęziona i ulistniona. Posiada drobne, wąskie, lancetowate i lekko przeświecające liście koloru ciemnozielonego. W ich kącikach wyrastają drobne liliowe, różowe lub białe kwiaty z wystającymi dwoma wargami, charakterystycznymi dla rodziny wargowatych, które wydzielają przyjemny zapach przypominający macierzankę. Na jednej roślinie mogą występować kwiaty o różnej barwie. Często zdarza się również, że zarówno jego pędy, jak i liście mają czerwonawy odcień. Owocem cząbra jest łupnia rozpadająca się na cztery łupki.

Warunki uprawowe

Cząber nie ma dużych wymagań klimatycznych. Do uprawy wystarczy stanowisko nasłonecznione o glebie żyznej i próchnicznej, ale stosunkowo lekkiej i bogatej w wapń. Najlepiej uprawiać go na zagonku, podobnie jak większość warzyw. Dobrze rośnie po roślinach okopowych na pełnej dawce obornika lub mieszankach motylkowych przyoranych na zielono.

Uprawa cząbru

Cząber uprawia się wyłącznie z nasion. Siejemy go do gruntu w kwietniu, gdy ziemia się już nieco ogrzeje, w rzędy co 20 cm, na głębokość ok. 0,5 cm. Na 1 m² przeznacza się ok. 1 g nasion. Nasiona zaczynają kiełkować po mniej więcej dwóch tygodniach. Należy mieć na uwadze fakt, że cząber wschodzi powoli, a jednocześnie wymaga kilkakrotnego pielenia i spulchnienia międzyrzędzi w okresie wegetacji. Z tego powodu zaleca się dodanie do nasion nieco wyznacznika, np. sałaty, który umożliwi wcześniejsze odchwaszczenie międzyrzędzi. Cząber można uprawiać również na balkonie, wysiewając nasiona do skrzynki co 20 cm lub pojedynczo do doniczek. Nie należy podlewać go zbyt intensywnie, ponieważ siewki są wrażliwe na zgniliznę podstawy łodyg.

czytaj dalej...